یک تیم از دانشمندان موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان ( EPFL ) و شرکت Amazentis برای کشف خواص خارق العاده انار به بررسی بیشتر این میوه پرداختند.

آنها کشف کردند که یک مولکول در انار وجود دارد، که توسط میکروب‌ها در روده تغییر یافته و  سلول‌های عضلانی را برای محافظت از خود در مقابل یکی از علل عمده پیری قدرتمند می‌سازد.

تاثیر این مولکول در نماتدها و جوندگان شگفت انگیز بوده و در حال حاضر محققان مشغول انجام آزمایش‌های بالینی انسانی هستند.

با بالا رفتن سن، سلول‌ها به طور فزاینده‌ای در تلاش برای بازیافت منبع نیرو یا موتور خود هستند . این منبع نیرو که میتوکندری نامیده می‌شود، در زمان پیری دیگر قادر به انجام عملکرد حیاتی خود نبوده، در نتیجه در سلول انباشته می‌شود.

این امر سلامت بسیاری از بافت‌ها، از جمله عضلات را تحت تاثیر قرار داده و به تدریج در طول سالیان آنها را تضعیف می‌کند.

افزایش تجمع میتوکندری ناکارآمد نیز نقش بسیار مهمی در دیگر بیماری‌های پیری، مانند بیماری پارکینسون دارد.

دانشمندان یک مولکول را شناسایی کردند که به خودی خود، موفق به برقراری مجدد توانایی سلول برای بازیافت اجزای معیوب میتوکندری می‌شود.
این مولکول که urolithin A نام دارد، تنها مولکول شناخته شده است که می‌تواند روند پاک کردن میتوکندری را مجددا راه اندازی کند که به این روند "میتوفاژی" می‌گویند.

میتوفاژی ، روندی مهم و حیاتی است که بدن از طریق آن از شر سلولهای آسیب دیده رها می شود. در این روند میتوکندری‌های آسیب دیده که موتور سلول نام دارند از بدن حذف می‌شوند.

به گفته محققان این پژوهش، urolithin A یک ماده کاملا طبیعی بوده و اثر آن قدرتمند و قابل اندازه گیری است.

این تیم  فرضیه خود را بر روی کرم الگانس آزمایش کردند و مشاهده کردند که طول عمر کرم‌هایی که در معرض این مولکول قرار گرفته بودند بیش از 45٪ در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است.

این نتایج دلگرم کننده اولیه تیم را تشویق کرد تا نقش این مولکول را بر روی حیواناتی که اشتراکات بیشتری با انسان‌ها دارند نیز آزمایش کنند.

در مطالعات جوندگان، کاهش قابل توجهی در تعداد میتوکندری مشاهده شد که نشان می‌دهد یک فرایند بازیافت سلولی قوی در حال وقوع بوده است. موشهای پیرتر که در حدود دو سال سن داشتند، استقامت بیشتری را در دوندگی نسبت به موشهای دیگر همسن خود نشان دادند.

میوه انارخودش حاوی این مولکول خارق العاده نیست، بلکه دارای مولکولی است که نقش پیش ساز را ایفا می‌کند. این مولکول توسط میکروب های ساکن در روده به urolithin A تبدیل شده و به همین دلیل ، مقدار تولید urolithin به طور گسترده ای متفاوت است.

رویکرد دانشمندان EPFL، بستر جدید را برای مبارزه با انحطاط عضلانی که با بالا رفتن سن اتفاق می‌افتد فراهم کرده است. این بستر به احتمال زیاد برای مبارزه با سایر بیماری‌های مرتبط با پیری نیز مفید خواهد بود.

urolithin A به بدن کمک کرده تا خود را بازسازی کند و این کاری است که  بسیاری از محصولات دارویی در انجام آن با شکست مواجه شده اند.