به گزارش ایران آنلاین، سال ها بود كه وقتی نام فتح (سازمان آزادیبخش ملی فلسطین) و حماس (جنبش مقاومت اسلامی فلسطین) كنار هم قرار می گرفت، نخستین چیزی كه به ذهن ها خطور می كرد، كشمكش و نزاع بود. اما حدود یكسالی است كه دو طرف توانسته اند شكلی دیگر از روابط را میان خود برقرار سازند و آن همكاری و تعامل سازنده در جهت استحكام وحدت داخلی در میان فلسطینی ها و حفظ منافع فلسطین در برابر اشغالگران صهیونیست است.

نزدیكی جدی دو طرف پس از نزدیك به چهار سال اختلاف و كشمكش، سال گذشته در بحبوحه انقلاب های مردمی در جهان عرب رخ داد. گویی موج تغییرخواهی در كشورهای عربی، گروه های فلسطینی را نیز به تغییر در رفتارهای خود و ضرورت بازسازی ساختار نیم بند سیاسی فلسطین واداشت. فتح و حماس با درك چنین ضرورتی حدود یكسال پیش توافقنامه آشتی ملی را در قاهره پایتخت مصر امضا كردند.

بسیاری در آن برهه می پنداشتند كه سرنوشت این توافق نیز مشابه توافق های قبلی دو طرف خواهد شد و پس از مدت زمان اندكی دوباره دو طرف كشمكش های خود را آغاز خواهند كرد. اما نه تنها اینگونه نشد بلكه دو طرف گامی دیگر به جلو برداشتند و چند ماه بعد با امضای توافقنامه ای دیگر اینبار در دوحه پایتخت قطر، وارد تصمیمات جزیی تر شدند و آن توافق بر سر تشكیل دولت وحدت ملی بود.

طی سال های اخیر فلسطینی ها عملا شاهد وجود دو دولت در میان خود بودند. یك دولت در رام الله به محوریت گروه فتح و دولت دیگر در غزه به محوریت حماس.

سال هاست كه بروز دو هویت فلسطینی، یكی با وجه تسمیه حماس و دیگری با وجه تسمیه فتح باعث شده كه فلسطین در جهان امروز هویت واحدی را نمایندگی نكند. همین امر تا حدود زیادی ابتكار عمل را از گروه های فلسطینی در عرصه داخلی، منطقه ای و بین المللی گرفته بود.

گرچه توافق بر سر موضوع تشكیل دولت وحدت ملی حدود چهار ماه پیش انجام شد اما توافق بر سر جزییات آن نیازمند رایزنی ها و گفت و گوهای گسترده ای بود. شاید حاكم بودن سال ها جو بی اعتمادی بین دو طرف باعث شده تا روند توافق ها با سرعتی كند اما مستمر حركت كند. البته بسیاری همین حركت كند و وسواس دو طرف بر سر جزییات را برای شكل دادن به توافقی استوار و محكم لازم و ضروری می دانند.

آخرین دور از گفت و گوهای فتح و حماس بر سر تشكیل دولت وحدت ملی و تركیب آن هفته گذشته در قاهره برگزار شد. هیات های مذاكره كننده فتح و حماس در نشست قاهره در رابطه با شرایطی كه باید وزرای دولت وفاق ملی داشته باشند با یكدیگر گفت و گو كردند. نكته قابل توجه این بود كه هر دو طرف این نشست را مثبت و سازنده خواندند.

دولت وحدت ملی كه به ریاست محمود عباس رییس تشكیلات خودگردان تشكیل خواهد شد، اداره فلسطین برای یك دوره انتقالی را برعهده خواهد داشت. مهمترین وظیفه این دولت برگزاری انتخابات های پارلمانی و ریاست جمهوری در فلسطین است.

ظاهرا قرار است سه شنبه هفته جاری (16 خرداد-5 ژوئن) بار دیگر هیات های مذاكره كننده فتح و حماس در قاهره با یكدیگر دیدار و توافق دوجانبه در مورد تشكیل دولت جدید را نهایی كنند تا پس از آن، با حضور محمود عباس و خالد مشعل رییس دفتر سیاسی حماس، تشكیل آن اعلام شود. اسامی وزرا و معاونین نخست وزیر موضوع محوری نشست سه شنبه هفته آینده خواهد بود.

طبق برنامه از پیش اعلام شده قرار بود حدود یك هفته پس از پایان گفت و گوهای قاهره، محمود عباس و خالد مشعل با یكدیگر دیدار كنند اما اخیرا اعلام شد كه این گفت و گوها با تاخیر دو هفته ای قرار است در 31 خرداد انجام شود.

تشكیل دولت وحدت ملی فلسطین، در عین حال كه وحدت در میان صفوف فلسطینی ها را افزایش خواهد داد، بی تردید كابوس بزرگی برای رژیم صهیونیستی خواهد بود. نباید فراموش كرد كه این رژیم در فضای اختلاف میان دو طرف و نبود یك دولت واحد فلسطینی، بر اشغالگری و جنایات بر ضد مردم بی دفاع فلسطین افزود.

به گزارش ایران آنلاین از ایرنا، برخی توافق اخیر فتح و حماس را تنها یك تاكتیك برای خرید زمان و گذار از شرایط فعلی منطقه می دانند. فارغ از اینكه توافق اخیر تاكتیك است یا یك استراتژی باید به این نكته توجه داشت كه جبر زمانه این دو گروه را وادار به توافق كرده است. با توجه به پایگاه اجتماعی و سیاسی و قدرتی كه هر كدام از دو گروه چه در داخل فلسطین و چه در خارج دارند، دریافته اند كه به تنهایی نمی توانند كار را به پیش برند. هر دو، دشمن سرسختی به نام رژیم صهیونیستی دارند و برای مقابله با این دشمن راهی جز همكاری ندارد. اینكه توافق اخیر تاكتیكی بوده یا راهبردی و به نتیجه خواهد رسید یا خیر، مسائلی است كه روند تحولات آینده آنها را مشخص خواهد كرد.

آنچه روشن است این است كه عملی شدن توافق حماس و فتح مستلزم تمركز هر دو گروه روی یك استراتژی واحد و مشخص است تا این استراتژی به عنوان راهكار و برنامه وحدت تمامی گروه های فلسطینی عمل كند.