* عزیزالله احمدی - معاون فرهنگی ایران اُنا:

یکم:

شکی نیست که "جهل" ، نقص بزرگ آدمی و عامل اصلی "نگونبختی" انسانهاست!
*سلب امکان "آگاهی"
*بی نصیبی از "دانایی"
*کم قیمتی "کیفیت"
*فضاها ،زیرساخت و نماهای "تفکر گریز"
*فرصت های نابرابر

موانعی اساسی بر راه تربیت حقیقی ،و فرهیختنِ انسانهایی "صلح جو"و"بر کنار از خشونت"است.
کسانی که:
هم با "خود" در صلح اند!
هم با انسانهای "دیگر"!
هم با "طبیعت"!
و هم با "کائنات"!!

دوم:

*آیا وقتی مدارس ما ، مکان هایی"نیابتی"برای سایر نهاد شده اند !! و :
*گاه "کمیته ی امداد"می شوند!!
*گاه " بهزیستی"!!
*گاه "دیوار مهربانی"!!
*و گاه.... وگاه.... وگاه.....(!!!) آیا می توان از آنها "تربیتی حقیقی"انتظار داشت؟

بماند اگر به این "گاه"ها چیزهای دیگری را چون:
شلوغی و سردرگمی...!!
کلاسهای 30 -40 نفره اتوبوسی...!!
فشارهای روانی –هزینه های سرویس...!!
دوری از خانه و ثبت نام در مدارسی غیر از محله ...!!
نارضایتی آموزشگران از آن چه هست خود...!!
بی انگیزگی دانش آموزان
پیری روش های تدریس
پوشش اجباری بر ضعف ها!! و...و..و... بیفزاییم ...هم به وضع اسفناک تربیت بهتر پی می بریم و هم به چرایی "فرار" و "دلسردی" ازحضور در مدارس!!

سوم:

امروزه در نظام تربیتی ما مسائل و موقعیت های "مبهم" ،"بی اساس"،"پیچیده " و "آچمز "شده ای،  وجود دارد  که بی شباهت به "تخت پروکروستس" Prokrustes نیست!تختی که" تربیتِ اصیل" را بر آن خوابنده اند و  "سر" و "ته"اش را برای تطبیق با "تخت"!!قطع می کنند!!

چهارم：

تربیت "مُلانقطی ها" و "کاغذ سیاه کردن"ها تضمین کننده هیچ چیز نیست!!

* امروزه حتی داشتن"مدرک" و "دانشگاه رفتن"نیز ،سنجشگر خوبی برای وزن "سواد انسانیت"نیست!!!
چند سوال:
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: " منافع بلندمدت "دیگران را قربانی خواسته‌های خود نکنند؟
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: مشکلات "ارتباطی و اجتماعی"را از سر خود واکنند!!؟
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: "چگونه از بروز "چالش های  تعاملی و ارتباطی" با دیگران ممانعت کنند؟!!
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: در دنیای پر آشوب و زیر بمباران انواع خبرهای پرهیجان  اما دروغ و نا مستند رسانه ها و فضاهای مجازی و غیرمجازی چگونه پیش از ارسال به دیگران ،صحت و سقم شان را ارزیابی کنند؟!!
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: "عشق بورزند" ،"دوست بدارند" ، محبت کنند"،"دردی را التیام ببخشند"،"حقی را پایمال نکنند"، "عاطفه ی کسی را نخراشند"،"کسی را از دلبستگی هایش محروم نسازند"، "شغل کسی را از او نستانند"؟!!
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: " شادی" "موفقیت" و "رضایت" باهم متفاوت اند؟!!
* آیا فرزندان ما از مدرسه تا دانشگاه می آموزند: حضور و گذران بی هدفِ وقت خود، در اغلب شبکه های اجتماعی دقیقاً همان پرسه زنی ها ،مزاحمت ها و ایستادن‌ های نسل قدیم بر سر کوچه هاست!!!

اگر نمی آموزند !! پس فرزندان ما با داشتن هر مدرک عالیه!و "دانیه"ای!! هنوز بیسوادند!!

زیرا چنانچه کسی از:

"سواد حضور در فضای آنلاین"
"سواد عاطفی"
"سواد رسانه"
"سواد ارتباطی"
"سواد انسانیت"
"سواد صلح دوستی"
"سواد حرمت به غیر"
"سواد ناکاملیت خود و ناقصیت باورهای خود"
"سواد عقلانیت و اعتدال"
"سوادِ آگاهی ازحقوق خود"
"سوادِ آگاهی ازحقوق  دیگری"
"سوادِ آگاهی از حقوق جامعه"
"سواد سهم خود در تغییر "
"سواد فهم رازهای هستی"
و مهمتر "سواد زندگی" نابرخوردار است ....پس اجتماع ما در عین باسوادی ،بیسواد است!!آن هم از نوعِ "سفید" آن‼️

(هميشه به حقیقت توهین می شود و گوشه هایی از آن از قلم می افتد....شرمنده....!!!)