استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: انتخاب ،عملی حساب شده و عمدی برای رسیدن به بهترین هاست.این مهم در تمام مراحل زندگی انسان روی می دهد.در بعد فردی انتخاب همسر، انتخاب روش های تربیت فرزند،محل زندگی، نوع مسکن، نوع تحصیل، شغل و کسب و کار و در نهایت هر آنچه که مایه ی آرامش و آسایش اوست را شامل می گرد.

در بعد اجتماعی نیز همین نکته قابل قبول است.از انتخاب رئیس جمهور ، نمایندگان شوراها تا مجلس و امثال آن قادرند تا افراد را در زمینه ی فعالیت های گزینشی فعال سازند.انتخاب را اگر جمع ببندیم تبدیل به انتخابات می شود و بر همین اساس شوش را در این بعد وسیع در دو شکل رضایت و نارضایتی تقسیم بندی می نماییم.این مسئله هم در قبل از انقلاب قابل ارائه است و هم شامل انتخابات بعد از پیروزی انقلاب می گردد.مهم اساس مردمی بودن است که ما هم وضعیت انتخابات را در شوش از همین زاویه می نگریم.

در قبل از پیروزی انقلاب هم انتخاباتی در شوش انجام می گرفت اما چندان جدی نبودند.شاید مهم ترین آن ها شورای شهر باشد که بومی ها بیشترین سهم را در موفقیت داشتند.مردم در آن زمان بیشتر از انتخابات نمایندگی مجلس شرکت کردند و فرزندان خود را با توجه به وابستگی ها و البته انواع نفوذهای درونی و بیرونی بر می گزیدند. در آن زمان هم چندان خبری از شایستگی نبود.هر کسی که بیشترین نفوذ را در محله ی خود داشت قادر بود تا انتخاب شود.مردم آگاهانه رای نمی دادند و تعداد اندکی حساس به مسئله بودند.ما از این بابت که در قبل از انقلاب انتخاباتی صورت گرفته باشد راضی نیستیم.در آن زمان وجود داشتیم  و شاهد فعالیت هایی برای تحمیل عقاید بر سایر افراد بودیم.انتخابات آن زمان چندان گسترده نبودند.مسئله ی اصلی ما انتخابات در شوش بعد از پیروزی انقلاب است که از زوایای مختلفی قابل ارائه است.

ما اساس انتخابات را که در آن حکومت برای مردم ارزش قائل است و به آن ها احترام می گذارد،قبول داریم و از این باب راضی هستیم.حتی معتقدیم که این انتخابات به اندازه ای وسیع و متعددند که در کمتر کشوری می توان آن ها را یافت.بنابراین ما اصل را قبول داریم و راضی هستیم.این انتخابات حتی در درون مدارس نیز کشیده شده اند و مردم به طور مستقیم دخالت دارند.نارضایتی ما مربوط به امور دیگری است.شاید مشخص ترین آن ها مربوط به انتخاباتی است که تاثیر چندانی در حل مشکلات ندارند.به طور مثال انتخابات شوراهای دانش آموزی که وقت گیر و درگیر کننده است تا به امروز چگونه تاثیری بر روند آموزشی و رشد و تعالی علمی نموده است؟ ما که آن را امری بی تاثیر می دانیم و جدا اضافه در نظر می گیریم.هیچ نظری از دانش آموزان منتخب پذیرفته نمی شود زیرا اساس مدیریت مدارس بر قوانین از پیش تعیین شده است.

ما شورای شهر را هم راضی کننده نمی دانیم.شاید مشکوک بودن من از این بابت باشد که داوطلبان این چنین حرص برای ورود دارند.این همه خرج و شام دادن ها، فامیل ها را به میدان کشیدن ها، انواع وعده و وعید ها،هدایای ناقابل را در حین انتخابات رد و بدل کردن ها برای چیست؟اصلا اگر شورا نباشد چه می شود؟ شهرداری که دارای مسئول است.قانون و مقررات هم ترسیم شده اند پس این آقا بالا سر که گاه تبدیل به معضل برای عمران هم می شود برای چیست؟ مگر شوراها افتخاری نیستند پس چرا بسیاری برای رسیدن به ان لحظه شماری می کنند؟اگر هدف خدمت است می توان با معلمی، مسئولیت های اجتماعی، ورزشی و سیاسی هم این کار را انجام داد.چرا حتی شاغلین که فرصتی برای خدمت ندارند وارد آن می شوند؟ما که از ابن بابت راضی نیستیم و آن را شورای شهرداری می دانیم که در شوش تا به امروز نه تنها موثر نبوده که مانع هم شده است.

در سایر انتخابات از جمله شورای اسلامی و نمایندگی ما مواردی را می بینیم که شایسته ی یک ملت پویا نیست.ما از نحوه ی فعالیت های تبلیغی راضی نیستیم.شوش دارای افراد تحصیل کرده ی فراوانی است اما متاسفانه نسبت به سایر افراد کم و در اقلیت هستند.تعیین سرنوشت نمایندگان در شوش در طی تاریخ با روستاییانی بوده که از مشکلات و حتی وظایف نمایندگی اطلاعی نداشته اند.چگونه باید از این بابت راضی بود؟رای یک تحصیل کرده ی دکتر یا فوق لیسانس مانند یک بیسواد کم اطلاعی است که تنها به دهان دیگران می نگرد.وعده های پوچ بعضی از طرفداران و شاید هم کاندیداها باعث انحراف از حق و حقیقت شده است.شوش در این زمینه بسیار فقیر است.نگاه طایفه ای، عقیدتی، وابستگی زبانی و نژادی، محل زیستن، خانوادگی و فامیلی حتی به صورت تشابه ای موثر ترین راه برای جلب نظر دیگران است.ما از انتخابات در شوش از نظر رفتارهای درونی راضی نیستیم و امیدواریم که روزی این نارضایتی به رضایت تبدیل شود.

انتخابات باید گره گشای مشکلاتی باشد که آحاد مردم با آن درگیر هستند.گزینش از میان بهترین ها باشد.انتخاب بدون شک امری فکری و عقلی است.راهی برای یاری جستن است.شوش در این زمینه با مشکلات فراوانی روبروست.رای برای خریدن آینده امری ملموس است.انتظاراتی که بعضی از مردم از نتایج انتخابات دارند قبل از اینکه جمعی باشند فردی و منافع شخصی است.شاید تصور معامله دور از انتظار نباشد.ما از این وضع رضایت نداریم و با فاصله زیادی از حق و حقیقت قرار گرفته ایم.