رسیدگی به این پرونده از 21 فروردین سال 94 با گزارش ناپدید شدن مرد چوپانی در منطقه آبسرد دماوند آغاز شد. در حالی که هیچ ردی از مرد سالخورده در دست نبود، جسد او در یک ساختمان مخروبه در آبسرد پیدا شد. بررسی‌ها نشان داد، این مرد بر اثر اصابت جسم سخت به سرش جان باخته است.

تحقیقات محلی نشان داد، مقتول آخرین بار همراه شاگردش به نام گل‌محمد دیده شده است. با کشف این سرنخ، گل‌محمد دستگیر شد و در بازجویی با اعتراف به این جنایت گفت: پسر مقتول نقشه این قتل را طراحی کرد. علی مدعی بود که پدرش، دستمزد او را نمی‌دهد و می‌خواهد طلبش را بگیرد. روز حادثه با اصرار علی با موتورم دنبال پدرش رفتم و سوارش کردم. وقتی به خرابه رسیدیم، علی که در آنجا مخفی شده بود به سمت پدرش رفت و پولش را خواست. آنها با هم درگیر شدند. من یک کلنگ دستم بود که با آن ضربه‌ای به سر و گردن مقتول زدم که روی زمین افتاد و بی‌هوش شد. وقتی علی این صحنه را دید، کلنگ را از روی زمین برداشت و به پدرش ضربه زد.

علی 22 ساله هم در بازجویی‌ها گفت: من طلبم را می‌خواستم. مدتی نزد پدرم کار کردم و او پولم را نداد. به همین خاطر با او درگیر شدم . اول گل‌محمد به او ضربه زد و بعد من هم ضربه‌ای زدم. پس از قتل جسد را دفن و یک فقره چک چهار میلیونی از جیب او سرقت کردم.

با تکمیل تحقیقات، متهمان در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران محاکمه و با درخواست اولیای دم به قصاص محکوم شدند. با ارسال پرونده به دیوان عالی کشور، حکم متهمان نقص و پرونده برای رفع نقص به دادگاه ارجاع شد. از سوی دیگر برادر مقتول به‌عنوان تنها اولیای‌دم رضایت خود را اعلام کرد.

دیروز متهمان از جنبه عمومی جرم و برای رفع نقص دیوان عالی کشور بار دیگر پای میز محاکمه قرار گرفتند.

در ابتدای این جلسه گل‌محمد در دفاع از خود گفت: من مقتول را به آن خرابه بردم، اما مرتکب قتل نشدم. علی با پدرش درگیر شد و او را با ضربه‌های کلنگ کشت. من فقط با دسته کلنگ ضربه‌ای به دست او زدم. اتهام قتل را قبول ندارم و قاتل علی است.

علی نیز در دفاع از خود اتهام قتل عمدی را رد کرد و گفت: گل‌محمد، پدرم را کشت و من فقط شاهد قتل بودم. بعد از جنایت هم فقط چک را سرقت کردم. اعترافاتم در پلیس آگاهی را قبول ندارم. تحت فشار اعتراف کردم و در این جنایت نقشی نداشتم.

پس از دفاعیات متهمان، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.