استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: تاریخ شوش نشان می دهد که قبل از پیروزی انقلاب در این شهر شورایی با نام"شورای شهر" با انتخاب مستقیم مردم وجود داشته است.شورایی که کارش چندان مشخص نبود و مردم صرفا با نام آن آشنایی داشتند.نام افرادی که در آن شورا حضور داشتند موجود است و عمده ی فعالیت های آن مربوط به امور شهری خصوصا شهردای می گشت.

با پیروزی انقلاب این شورا بار دیگر با انتخابات آغاز به کار کرد و امروز شوش دارای شورایی به همین نام است.پرداختن به کلیات موضوع نشان می دهد که این نام چندان مفهوم درستی ندارد.اگر شورای شهر نامیده می شود باید امورات کل شهر را نیز در بر گیرد اما ظاهرا شورای شهردای است زیرا به طور مستقیم با این امور در ارتباط است.برگزیدن نام برای هر فعالیتی آغازینی بر درست یا نادرست بودن خواهد بود.

پرداختن به تاریخ فعالیت های شورای شهر شوش نشان دهنده ی چندین نکته است که برای اهل علم سئوال برانگیز و برای آحاد مردم دارای دو بعد رضایتمندی و نارضایتی است.این مهم خصوصا در نتایج کار مشخص تر می شود و مردم آنچه از شوراها می خواستند در قالب برگشت های آن مورد ارزیابی قرار داده و می دهند.

سئوالات بسیاری نیز در درون این عملکردها موجودند که ممکن است قابل طرح نباشند.شورای شهر شوش کدامین راه را طی کرده است؟آیا تشکیل این شورا کمک دهنده بوده است؟ براستی اگر شورا نباشد چه اتفاقی می افتد؟ آیا تنها وجود این شوراست که کارها را به پیش می برد؟آیا همدلی و همکاری در این شورا و نزدیکی با شهردار و عوامل وجود دارد؟

برای ما نارضایتی اول از عملکردهای داوطلبین است.گاه تفکر این موضوع انسان را به بدبینی ها می کشاند.مگر شورا امری داوطلبانه و بدون حقوق نیست؟مگر استخدامی در این راه وجود دارد؟ چرا افراد به این اندازه برای ورود به ان رقابت می کنند؟ اگر درآمدی در آن متصور نیست و منافعی حاصل نمی شود پس چرا اینهمه شام دادن ها، دعوت کردن ها، پخش زندگی نامه ها، تصاویر مختلف و در نهایت سفرهای متفاوت درون شهری و طایفه و فامیل بازی روی می دهد؟

این ها سئوالات اساسی هستند.اگر خدمت رسانی برای آن ها مهم است پس چرا در مسئولیتی که دارند این مهم را پیگیری نمی کنند؟ به طور مثال اگر معلم هستند یا مهندس شهرداری و یا شغل دیگری در بیمارستان و بیمه دارند چرا آنجا این مهم را استمرار نمی بخشند؟ این ها اصولی برای ورود دارند که برای ما و شاید بسیاری ناشناخته هستند.

اگر شورای شهر شوش برای کمک به امور وارد فعالیت ها شده پس چرا سال گذشته اختلافات تا حدی پیش رفت که تصور انحلال پیش آمد؟ مگر دلسوز نیستند؟ شورای شهر شوش کدامین تخصص را در پیشرفت شوش دارند؟میزان سواد آن ها در کار ساختمان سازی یا زیبا سازی چقدر است؟شورای شهر شوش که در شهرداری تنها حق اظهار نظر دارد چرا در حوزه های دیگر نظرات خود را مطرح می کند؟آیا چنین حقی را داراست؟

ما از عملکرد شورای شهر شوش در طول این دوران نارضایتی یافتیم.شاید عدم اطلاع رسانی یکی از دلایل باشد.کدامین کار ملموس برای ایجاد تغییر و تحول صورت گرفته است؟ رضایت مردم از شورای شهر تنها در نتایج بود.آن زمانی که افراد به دلایلی و شاید منافعی دور فردی گردآمدند و آن را محقق یافتند.

ما چنین تصوری از انتخابات در شوراها را باطل می دانیم و مضر به پیشرفت در نظر می گیریم.براستی اگر شورای شهر شوش نباشد چه می شود؟ چرا میزان دریافتی که احتمالا گفته می شود وجود ندارند را مطرح نمی کنند؟

شورای شهر شوش با کدامین تخصص یاور پیشرفت بوده است.ما از ترکیب شورای شهر رضایت نداریم.گاه اکثر آن ها فرهنگی بودند و جالب اینجاست که در کار نشر کتاب یا تحولات فرهنگی هم چندان موفق نبودند.حال لازم است تا هر تخصصی وارد شورای شهر شود؟

به طور مثال شخصی که بیکار است و سواد کافی ندارد لازم است تا در این مجموعه عضو شود؟بسیاری از شورا ها از این درد رنج می برند.نفوذهای مختلف طایفه ای یا معنوی کار را برای انتخاب تخصص ها با مشکل روبرو می کند.شورای شهر باید در هر موضوعی تخصص داشته باشد.به طور مثال یک فرهنگی کافی است.یک مهندس ساختمان بس است.یک متخصص تاریخ چندان مهم تر از یک متخصص زیبا سازی نیست.ما از ترکیب جور و ناجور شورای شهر شوش در طول تاریخ ناراضی هستیم و آن را مانعی در پیشرفت کار شهرداری می دانیم.

شاید ملموس ترین رضایت مربوط به دخالت مردم در امور باشد که البته فقط شامل انتخاب می گردد.کار که تمام شد خبری از وعده ها نیست.شورای شهر از این بابت که می تواند شهردار را استیضاح کند شاید اهرمی برای مانع شدن در بعضی از خودکامی ها باشد و از این نظر رضایتمندی را به دنبال دارد.به نظر نمی رسد که وجود شورا در شوش چندان موثر بر پیشرفت بوده باشد.

تصاویر اختصاصی ایران اُنا از شورا و مشورت در تاریخ شوش از دهه 30 تا امروز