بازدید از بنای تاریخی چغازنبیل، روز چهارم آبان مصادف با سی و هشتمین سالروز ثبت این بنا در فهرست میراث جهانی، برای عموم آزاد و رایگان است.

محوطه تاریخی چغازنبیل در ۴ آبان برابر با ۲۶ اکتبر، به عنوان نخستین اثر ایرانی در فهرست میراث جهانی ثبت شد و ۴ آبان امسال سی و هشتمین سالروز ثبت این بناست. به همین مناسبت بازدیدکنندگان می‌توانند بدون نیاز به خرید بلیط از این محوطه جهانی دیدن کنند.

زیگورات چغازنبیل با نام باستانی دوراونتاش یکی از نخستین آثار تاریخی ایران است که در سال ۱۹۷۹ میلادی برابر با ۱۳۵۸ خورشیدی در سومین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو در فهرست میراث جهانی سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد جای گرفت.

براساس آنچه در سایت یونسکو منتشر شده است، چغازنبیل از دو معیار سوم و چهارم از شش معیاری که در این سایت منتشر شده و هر اثر تاریخی برای ثبت در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو باید حداقل یکی از آنها را داشته باشد، برخوردار است. معیارهای سوم و چهارم به ترتیب این دو مورد هستند: «نمونه ای برجسته از نوعی بنا یا مجموعه معماری یا فناوری یا منظره که نمایانگر مرحله یا مراحلی در سرگذشت انسان باشد» و «نمونه‌ای برجسته از یک سکونتگاه سنتی بشری یا استفاده از زمین، که معرف یک یا چند فرهنگ است، باشد. به ویژه مواقعی که تحت تاثیر تغییرات برگشت ناپذیر شده است».

تفاوت زیگورات چغازنبیل با زیگورات‌های بین‌النهرین در این است که در آن منطقه، طبقات بالایی زیگورات‌ها روی طبقه‌ی زیرین بنا می‌شدند، اما زیگورات چغازنبیل بدین شکل است که تمام طبقات شالوده‌ی مجزایی دارند و همه‌ی آنها از کف زمین بنیان گرفته‌اند.

چغازنبیل بخش به‌جا مانده از شهر دوراونتش است و در نزدیکی شوش (شهر باستانی) در استان خوزستان قرار دارد. این سازه در ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شوش و ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر واقع است، اما به دلیل واقع شدن در غرب رودخانه دز، مرز این دو شهرستان، در تقسیمات کشوری جزو شهرستان شوش محسوب می‌شود. این بنا در طول جغرافیایی ۴۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه و پهنای جغرافیایی ۳۲ دقیقه است. 

متخصصان بین‌المللی برای چغازنبیل ارزشی استثنایی قائلند و این نیایشگاه ۳۳۰۰ ساله را نخستین بنای مذهبی ایران می‌دانند.