اواخر مهر 95 دختری 15 ساله به نام بهار همراه پدرش به آگاهی پایتخت رفت و از تعرض راننده سرویس مدرسه‌شان خبر داد.

پرونده برای رسیدگی به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی فرستاده شد و بهار در نخستین جلسه دادگاه گفت: «وقتی سوم ابتدایی بودم، راننده سرویس مدرسه‌مان چند بار مرا به خانه‌اش برد و مورد آزار قرار داد. او این کار را دو سال ادامه داد تا این‌که مدرسه‌ام عوض شد.

جرات نداشتم ماجرا را برای خانواده‌ام تعریف کنم چون راننده، مرا به کشتن آنها تهدید می‌کرد و می‌گفت پدر و مادرم مرا فروخته‌اند. مدتی بعد پدرم متوجه پریشانی‌ام شد و مرا پیش روانپزشک برد.»

دختر نوجوان ادامه داد: «متهم به زور به من قرص و سیگار می‌داد و باعث شد مدتی به قرص معتاد شوم. یک دختر پایه ششم ابتدایی هم در مدرسه‌مان بود که می‌گفت متهم او را آزار داده است. پدرم هم می‌گوید دو خانواده دیگر هم هستند اما قصد شکایت ندارند».

سپس نوبت به متهم رسید. خسرو 64‌ساله که متاهل است و نوه دارد اتهام تجاوز را رد کرد و گفت: «من پنج سال راننده سرویس شاکی بودم، اما هیچ تجاوزی نکردم. فقط یک بار او را به خانه‌ام بردم تا به دلیل نمره خوبی که در مدرسه گرفته بود، کادو بدهم. من با هیچ دختر دانش‌آموز دیگری ارتباط نداشتم و این حرف‌ها دروغ است».

وکیل متهم نیز گفت: «روی بدن خسرو سوختگی‌هایی وجود دارد. آیا شاکی این آثار را دیده بود؟» بهار در پاسخ گفت: «من آن موقع بچه بودم و به زور مورد آزار قرار گرفتم. چنین علائمی به چشمم نخورد. از کجا معلوم برای زمان حادثه باشد؟»

در پایان جلسه اول، قضات دستور اعزام متهم به پزشکی قانونی برای مشخص شدن زمان ایجاد سوختگی‌ها را صادر کردند.

پس از بررسی مشخص شد این آثار از کودکی روی بدن متهم به‌وجود آمده است. به این ترتیب دومین جلسه دادگاه، صبح دیروز برگزار شد و متهم و شاکی بار دیگر حرف‌های قبلی‌شان را تکرار کردند. حکم دادگاه بزودی صادر می‌شود.