سید یونس حیاتی که علاقه‌مندی‌اش به کشاورزی و باغبانی موجب شد با بررسی‌های متعدد به فکر تهیه کود کمپوست خانگی بیفتد، درخصوص این تصمیم به خبرنگار ما گفت: به گل و پرورش گونه‌های مختلف گیاهی علاقه زیادی دارم به همین خاطر همیشه دوست داشتم کارهایی را انجام دهم که به واسطه آن بتوانم یک باغچه خانگی زیبا و مناسب داشته باشم. به دنبال مطالعه و تحقیقات زیادی که در این زمینه انجام دادم، این جمله که شهروندان ایرانی می‌توانند در طول یک سال 90 کیلوگرم کود آلی کمپوست را از زباله‌های‌تر خانگی تولید کننند، توجهم را جلب کرد. بسیاری از سایت‌ها و مطالب را بررسی کردم و به رفتارهای اعضای خانواده و اطرافیانم نسبت به تولید زباله خانگی دقیق شدم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که به منظور کاهش حجم زباله‌های تولید شده توسط هر یک از افراد، می‌توان به تهیه کمپوست خانگی فکر کرد. بهتر دانستم این کار را از خانه خودم شروع کنم و به مرور این نوع از تولید را بسط دهم. این شد که موضوع را با اعضای خانواده‌ام در میان گذاشتم و علاوه بر دختر 11ساله و همسرم، برادرهایم نیز که در همسایگی ما زندگی می‌کنند، از این طرح استقبال کردند.

به این ترتیب با جداسازی زباله‌های خانگی تر از زباله‌های خشک، 3الی 4 روز زمان نیاز بود تا سطل زباله خانه پر شود، از طرفی علاوه بر بازیافت بخشی از زباله‌های خانه، در هزینه‌های ماهانه نیز صرفه‌جویی می‌شد چرا که معمولاً برای رشد بیشتر و بهتر هر گلدان 20سانتیمتری که در خانه دارم یک کیسه 10 هزار تومانی کود سبک خریداری می‌کنم که نه تنها در این نوع از  کودها، ترکیبات چندان صحیحی لحاظ نشده بلکه فاقد ویژگی‌های اصلی برای رشد گیاهان هستند در صورتی که با تهیه کمپوست خانگی، این بخش از هزینه‌های ماهانه پس‌انداز می‌شود.

حیاتی در ادامه گفت:  دمای هوای شهر شوش هم مناسب این کار است چراکه برای تهیه این نوع از کود، درجه دمایی در حدود 40 تا 50 درجه نیاز است تا ظرف 45 روز الی دو ماه، این محصول تولید شود. حالا نزدیک به یک ماه است که مخزن جمع‌آوری زباله‌های تر را در حیاط خانه قرار داده‌ام که برای دفع شیرابه موجود در آن تمهیداتی در نظر گرفته‌ام و برای اینکه محتویات داخل مخزن بوی نامطبوعی را متصاعد نکنند، زباله‌های تر را با خاک اره، برگ خشک درختان، زباله خشک و خاکستری و مقداری کود حیوانی ترکیب می‌کنم که این کار هم حجم زیادی از شیرابه زباله موجود را جذب می‌کند.
من و خانواده‌ام به قدری این کار را جدی گرفته‌ایم که برادرهایم نیز به جای دور ریختن زباله‌های تر خانگی، آنها را در مخزن تعبیه شده خانه ما بریزند تا سریع‌تر کود آلی کمپوست به عمل آید.

استقبال خانواده‌ام باعث شد تا فکر کنم با وجود حجم زیاد زباله‌های تر که در محل کارم تولید می‌شود، می‌توانم این موضوع را با همکارانم نیز در میان بگذارم تا به این ترتیب کود مورد نیاز فضای سبز اداره را از طریق تفکیک زباله‌های خودمان تهیه کنیم. خوشبختانه این پیشنهاد، از سوی آنها هم مورد استقبال قرار گرفت و در حال حاضر بیشتر از 20روز است که یک مخزن بزرگ با تصاویر زیست محیطی در بخشی از حیاط اداره قرار داده شده و هر کدام از همکاران در طول روز زباله‌های تر خود را داخل این مخزن می‌ریزند تا پس از طی شدن زمان کافی، بتوانیم از کود تولید شده، برای مناسب سازی فضای سبز حیاط اداره بهزیستی شهرستان استفاده کنیم.

وی درخصوص طرح‌های جالبی که بر دیواره این مخزن ترسیم شده است، یادآور شد: یکی از دوستان قدیمی‌ام، مدت‌ها است که به صورت داوطلبانه در انجمن دوستداران شهر و طبیعت شوش فعالیت می‌کند، ضمن اینکه فردی بسیار خوش ایده و باسلیقه است، به همین خاطر پیشنهادم را با او در میان گذاشتم و خواستم در ساخت یک سطل زباله جالب توجه کمکم کند. حدسم درست بود. او ظرف مدت زمان کوتاهی یک مخزن 200 لیتری را از ضایعات آهن درست و آن را با تصاویری برگرفته از طبیعت رنگ آمیزی کرد به طوری که نصب آن در محوطه اداره بهزیستی، همه همکارها را کنجکاو کرده  و حالا که بیش از دو هفته از نصب می‌گذرد، به واسطه تصاویر جالب توجهی که دارد، ارباب رجوع‌ها نیز به انجام همین کار اما در حجم کوچک‌تر تشویق شده‌اند. گذشته از این قصد داریم در آینده‌ای نه چندان دور این ایده را با مربی مهدهای کودک سطح شهر در میان بگذاریم تا آنها نیز این طرح زیست محیطی را برای بچه‌ها تشریح و آنها را به تفکیک زباله‌های خشک و تر تشویق کنند.

حالا نزدیک به یک ماه است که به واسطه طرح ابتکاری یونس حیاتی، کارمندان یکی از اداره‌های بهزیستی شهرستان شوش، به جای دور ریختن پسماند مواد غذایی و زباله‌های تر روزانه‌شان، آنها را به کود آلی کمپوست تبدیل می‌کنند.