استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: قلم شکسته اصطلاحی معنا دار و با مفهوم برای اهل علم است.قلمی که توانایی نوشتن ندارد و قادر نیست تا آنچه را در ذهن دارد بر صفحه گذارد.شکستنش مانعی در راستایی آن است و بدین سان نمی تواند خود را از خمیدگی رهایی دهد تا توانایی انعکاس داشته باشد.شکستن در چنین وضعیتی مفهومی عمیق دارد.این شکستن ها را باید در عوامل جستجو کرد.شاید بسیاری، آن ها را با عوامل بیرونی ربط دهند اما برای ما عوامل تنها بیرون از وجود نیستند که در درون نیز جای دارند.نماد قلم، نوشتن هاست و گاه آن را با درد دل ها یکی گیرند.

چنین توصیفی از قلم بیانگر تفکر و اندیشمندی افرادی است که آزاد اندیشی را برای خود راهی برای حرکت می دانند.رها شدن در خود و گاه فشار یافتن از طرف دیگران شکستنی می آورد.عوامل را پنهان دانستن در کنار آشکار نگریستن نیز دارای مفهوم است.قلم را می شکنند یا می شکنیم؟ این ها در دنیای علم و اندیشمندی معنایی فراتر از شکستن های ظاهری است.باید تفکر و تعقل را استعدادهای موثر یافت که در فضای آزادی قابل حرکت خواهند بود.گاه درون اجازه ی آزادی را نمی دهد و زمانی مصلحت در شکستن ها مداخله گر می شود.قفسه ها مملو از ناگفته ها می مانند و انعکاس ها در تاریخ گم می شوند.کلام را باید کوتاه کرد تا شکستن ها کاهش یابند.

قلم یا شکسته می شود یا خود خود را می شکند.بدیهی است که در این میان مقصر را یافتن ،دردی را دوا نمی کند.فرد گرایی در این میان خودنمایی می کند در حالی که جمع و جامعه طرف اصلی محسوب می شوند.این به معنای یافتن جوهره هاست.جسم تنها بهانه ای برای یافتن است در حالی که درون بنیانی برای شکستن محسوب می شود.شکستن قلم با فکر همراه می شود و بدین سان از بین رفتن را ندا می دهد.

شکستن قلم بی ارتباط با انواع شکستن ها نیست.آنجایی که فکر بشکند قلم نای انعکاس ندارد و یا شاید بهتر بگوییم که با شکستن فکر، قلم موجودیتی کاذب کسب می کند.در خاطرات نیز می توان انواعی از زوال ها را یافت که ناتوانی خود ساخته ی قلم قادر به انعکاس آن نیست.همین معنا را می توان در رویا نیز یافت.دورانی که کودکی نامیده می شود و نوجوانی بهانه ای برای پرداختن و تکرار آن می گردد.قلم در این انعکاس ناتوان تر از همیشه است و شاید شکستن آن تنها بهانه ای برای ننوشتن باشد.شکستن قلم برای عوام چه معنایی می یابد ؟در حالی که برای اهل علم مسیری برای روشن نمودن تاریکی هاست؟