استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: دل شکسته مصداق رفتارهای گوشه گیرانه نیست.شکایت از روزگاری است که در آن نه فهمی برای ادراک مقابل هست و نه همدلی برای درک متقابل.اصطلاحی عرفانی همراه با فریادهای درونی برای رهایی است.دلی می شکند تا قلمی نتواند آن را منعکس کند.

شاید برای بسیاری دل شکستن نوعی دلخوری باشد که با دلجویی رفع می گردد.قلم شکسته در این میان نقشی نمی یابد و خود را غریبه می پندارد.در چنین حالتی است که رابطه ی میان قلم و دل شکسته معنا می یابد و فهم و درک واسطه هایی برای مفهوم یابی می گردند.این مهم خصوصا در اوج علم نگری و پاکی دانش معنا می یابد.آنجایی که مادیات پاسخی برای چراها ندارند و شهود و درون آدمی عکس العمل ها را ایجاد می کنند.

دلی می شکند در حالی که قلبی به لرزه در نمی آید.قلم شکسته در چنین وضعیتی ناتوانی در انعکاس را معنا می کند و بدین سان ماندن تا رسیدن را با تحمل همراه می نماید.انعکاس با معنا با قلم فرسایی بیگانه می شود و فرد اندیشمند به همان اندازه که می فهمد در بیرونی خود گوشه گیری و سکوت را اختیار می کند.فریاد زیر آب در این مسیر خودنمایی می کند و اندیشمند در چنین حالتی برای جلوگیری از خفه شدن فریاد را در برنامه جای نمی دهد.

دلی می شکند و غمی سراسر وجود را فرا می گیرد.بیان آن تسکین دهنده و یاری نوعی همراهی است.نقش قلم در این میان سکوت و تایید برای بسیاری و عدم تایید برای اندکی است.قلم شکسته قادر به بیان حقیقت نیست و در رفتار خود واقعیات را منعکس می کند.شکستن دل برای ظاهر بینان در صورت است و برای باطن بینان در ماهیت.شکستنی که صدایی ندارد و گوشی آن را نمی شنود.فریاد برای آن بیهوده است و اعتراض نوعی ابلهی است.قلم شکسته قابل جوش خوردن نیست و همانند دل نمی توان آن را دوباره وصل کرد.

آثارش بر جای مانده است اما همه آن را مهم نمی دانند.به مانند باقی مانده آثار تاریخی نیست که از آن برداشتی اقتصادی شود و انواعی از موزه ها برای انعکاس آن ساخته شوند.دلی شکسته است در حالی که قلمی در کنار آن ساکت و بی آزار رمیده است.چه زیباست ناله کردن قلم در سکوت معنا دار زمانه در حالی که ناشنوایان با تعجب به اطراف خود می نگرند .گویی صدایی وجود ندارد.دل شکستن ها فراوانند و دل شکسته ها کم نما.باید در فکر فرو رفت و در خود ذوب شد.اندیشمندان را می گویم.آن هایی که وجودشان به هر شکل برای جامعه ی انسانی مفید و موثر است.

شکستن دل گرچه کاری آسان و سهل برای بسیاری تلقی می شود اما در بعد قلم تاثیراتی جامعه نگر دارد.نمی توان سهل را در این رابطه دخیل دانست که اگر این چنین شود جامعه ی انسانی به سوی مرگی می رود که امکان بازگشت در آن رویاست.

شکستنی که در قلم نهفته است بی صداترین نزد افراد دون صفت و رسا ترین آن نزد دانشمندان و خردورزان جامعه است.شاید هم به همین دلیل باشد که از واژه ی روشنفکر استفاده می شود که قادر است تا در میان تاریکی ها چهره ها یابد و در میان انواعی از صداهای نامفهوم،معنا دار ترین را درک نماید.

دل شکسته در قلم شکسته چنان موزون می شود که جدایی آن ها بی درکی و تمایز در این راه کج فهمی تلقی می گردد.دل که شکست همه ی وجود آدمی نقص می یابد و در این راه ،دست نیز یارای نوشتن ندارد.دل و قلم چنان در هم تنیده اند که بدون دل قلمی پاک نتوان یافت و بدون قلم دلی منزه به بهای گران نیز نمی توان جستجو کرد.