بصیرت ملی

برداشت هایی از سخنان رهبری

سید حسن نجاتی زاده

وَ قَدْ فُتِحَ بَابُ الْحَرْبِ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ أَهْلِ الْقِبْلَةِ، وَ لَا يَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ

جنگ ميان شما و اهل قبله آغاز شده است و اين پرچم را حمل نتواند كرد، مگر كسى كه بينا و شكيبا باشد.

آنگاه که در طرف میدان هم آوردانی از یک نژاد و یک زبان و یک دین روبروی هم قرار گیرند، انسان در مقام قضاوت و تشخیص حق از باطل دچار شک و تردید، بلکه فریب خواهد شد. انسان مومن لرزش زلزله گونه ای را در عمق ایمان خویش احساس می کند. و چه زیبا، حضرت امام علی (ع) مردان این میدان را توصیف می کند، کسانی که قبل از هرچیز به سلاح بصیرت و شکیبایی (مقاومت) مسلح شده باشند.

سخت ترین مرحله هر انقلاب، آن دوره ای است که حق و باطل با یکدیگر آمیخته شوند. امیر مومنان (ع) می فرماید: وَ لَكِنْ يُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَيُمْزَجَانِ، فَهُنَالِكَ يَسْتَوْلِي الشَّيْطَانُ عَلَى أَوْلِيَائِهِ وَ يَنْجُو الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ الْحُسْنى.ترجمه: ولى همواره پاره اى از حق و پاره اى از باطل درهم مى آميزند. در چنين حالى، شيطان بر دوستان خود مستولى مى شود. تنها كسانى رهايى مى يابند كه الطاف الهى شامل حالشان شده باشد. در این مرحله است که یک انقلابی باید بیدار، با بصیرت، روشن ضمیر و آگاه باشد.

بی شک مقصود از بصیرت، داشتن تحلیل سیاسی از وضع موجود و امثال آن نیست. بصیرت به معنای «اقتدار معنوی» است، به گونه ای که بازی های دنیوی و مادی و انتقادات سیاسی، انسان را از میدان عمل به وظیفه، خارج نکند.

بصیرت همانند قطب نمایی عمل می کند که انسان را در بیابانی بزرگ و بدون بلد راهنمایی می کند. بدون قطب نما، چه بسا به جای مقصد امن، خود را در محاصره دشمنان ببینیم، در حالی که خود را برای رویارویی با آنان آماده نکرده ایم.

این نکته را نباید از یاد برد که بصیرت، هرچند شرط لازم برای طی طریق است، ولی شرط کافی نیست و برای رسیدن به موفقیت ها، شروط و عوامل دیگری نیز باید رعایت شوند. داشتن عزم و اراده یکی از عوامل است. آری، دانستن حقیقت یک روی سکه است و روی دیگر آن، موضع گیری درست و گفتن حق است. عدم رعایت این شرط چه بسا ناشی از راحت طلبی، بی طرفی، هوای نفس و شهوت ها باشد و گاهی منافع شخصی و یا لجاجت و عناد باعث آن می شود.

چه بسیارند انقلابیونی که در آغاز راه بسیار افراط گرایانه عمل می کردند ولی همان ها، امروز درست در نقطه مقابل انقلاب و در خدمت دشمنان قرار گرفته اند. و این نیست جز ثمره همان عوامل. عواملی همچون هواها و شهوت های نفسانی، غرق شدن در مادیات، و از همه مهمتر غفلت از پروردگار، واجبات و مرگ و قیامت.

مشکلاتی که افراد و ملت ها در طول تاریخ با آن دست و پنجه نرم کرده اند، همواره از فقدان یکی از این دو صفت سرچشمه گرفته است: نداشتن بصیرت یا نداشتن صبر و مقاومت ( یا هردو ). و به عبارت واضح تر، این ملت ها یا دچار

غفلت بوده اند و یا قدرت پایداری و مقاومت نداشته اند. مشکلی که باعث می شود گاهی یک ملت صدها سال زیر سلطه قدرت های غارتگر بماند و دم فرو نبرد.

با نگاهی به تاریخ پیش از انقلاب، به وضوح می توان ظلم و ستم حاکمان بر مردم و نیز زورگویی و تحقیر آنان از سوی قدرت های اجنبی را دریافت. در حالی که ملت آن روز، همین ملتی است که امروز توانایی هایش شکوفا شده و به قدرت بزرگی در منطقه و جهان تبدیل شده است و استقلال سیاسی آن زبانزد است. و این نیست جز به برکت روح بصیرت و مقاومت و پایداری ای که حضرت امام (ره) در کالبد آن دمید و آن را به موجی خروشان مبدل ساخت.

موضوع مهمی که نباید از آن به سادگی گذشت، لزوم تداوم روحیه بصیرت و مقاومت است. ملتی که با این دو خصوصیت در برابر ستمگران و طواغیت روزگار به پیروزی دست یابد، باید بداند بدون استمرار این روحیه، هیچ تضمینی برای تداوم موفقیت ها و پیروزی ها نخواهد بود.

از این روست که این دو خصوصیت همواره مورد هجوم دستگاه های تبلیغاتی دشمنان ملت های بیدار قرار می گیرد و برای القای افکار مایوس و مسموم کننده خود، مبالغ هنگفتی را هزینه کرده و خواهند کرد.

مشکل ابرقدرت های جهان با ملت ایران دقیقا همین بیداری این ملت است. بیداری که خواه ناخواه و دیر یا زود به دیگر ملت ها خواهد رسید و تاثیر خود را بر آنان خواهد گذارد و عرصه را بر مستکبران جهان تنگ خواهد کرد.

انقلاب اسلامی ایران، در سیر تاریخی خود شباهت های فراوانی با نهضت الهی پیامبر مکرم اسلام (ص) و تاریخ صدر اسلام دارد. در عصر رسول الله (ص) صفوف مشخص وجود داشت، صف کفر و ایمان. و منافقینی که همواره مورد هجوم آیات الهی قرار می گرفتند و منزوی بودند. ولی در دوران حضرت امیر (ع) وضع به گونه ای دیگر بود. در طرف مقابل حضرت، چهره های موجه و مورد احترام جامعه آن زمان صف آرایی کرده بودند و به مخالفت با حاکم عادل پرداختند. و همین وجاهت و سابقه انقلابی و جهادی بود که بسیاری از عوام مردم را گرد آنان آورد.

اینجاست که نقش افراد با بصیرت، و اهمیت حضور فعال شخصیت های بصیرت افزایی چون عمار یاسر، مالک اشتر، عبدالله بن عباس و بسیاری دیگر به وضوح نمایان می گردد.

در انقلاب اسلامی مان نیز، دوران پس از رحلت امام امت، از جهت تقابل برخی چهره های با سابقه و ریزش برخی انقلابیون، برای حرکت انقلابی ملت بیدار و مسلمان ایران، آثار زیانباری داشته و دارد. البته بحمدالله بسیاری از شخصیت های انقلاب نیز با قاطعیت، جان و مال و از همه مهمتر آبروی خویش را بر کف گرفته و در این فراز و فرود ها، از آرمان های انقلاب و امام و رهبری جانانه دفاع کرده و می کنند. برخی از این شخصیت ها تا آخرین لحظات عمر، بصیرت افزایی را به عنوان وظیفه و واجب شرعی، ادا کردند.

در دوران امام حسن (ع) اما، وضع بسیار سخت تر و فضا بسیار غبارآلود تر از گذشته بود. به گونه ای که نزدیکترین افراد در لشکر آن حضرت نیز دچار تردید و یا تطمیع شدند و در نهایت منجر به نتیجه ای شد که بر خلاف خواست ایشان بر حضرت تحمیل گردید.

اگر به بصیرت این ملت، و خصوصا جوانان، که امروز به شدت مورد هجمه قرار گرفته است خللی وارد شود و چنانچه روحیه مقاومت در آن شکسته شود، هیچ تضمینی برای عدم تکرار نتایج تلخ تاریخی برای ما وجود ندارد. و صد البته که به برکت هوشیاری ملت رشید ایران و انقلاب اسلامی و رهبری حکیمانه آن، ان شاء الله هیچ قدرتی نخواهد توانست حادثه ای همچون صلح امام حسن (ع) را بر دنیای اسلام تحمیل کند. اینجا اگر دشمن فشار مضاعفی بیاورد، حادثه کربلا تکرار خواهد شد نه صلح امام حسن (ع).

ملت سربلند ایران در طول چهار دهه پر افتخار و در عین حال پر تلاطم، همواره نشان داده، ملتی بیدار، رشید و در صحنه است. کارنامه این ملت در پیروزی انقلاب و دفاع مقدس، پر افتخار و زرّین در تاریخ به ثبت رسید و در نهم دی ماه هشتاد و هشت نیز همین ملت بود که هوشیاری و بصیرت خود را به رخ جهانیان نمایاند و به بدخواهان این مرزوبوم این درس فراموش ناشدنی را داد که: هرچند نسل ها تغییر می کنند ولی، حفظ پایه های اسلام و انقلاب که از منبع الهی و فطرت پاک انسانی سرچشمه می گیرد، تا ابد، آرمان یکایک افراد این ملت خواهد بود.

ملت مسلمان ایران، زیر پرچم اسلام و انقلاب و ولایت، همواره سربلند، بصیر، مقاوم، رشید و موفق بوده و هست و خواهد بود و آینده، بی شک از آن این ملت و همه آزادگان جهان است.