صراط نوشت:

پس از گمانه زنی های متعدد پیرامون اعلام موضع رهبری انقلاب در قبال ماجرای یکشنبه سیاه مجلس، سرانجام معظم له در دیدار با جمعی از مردم تبریز به بیان نقطه نظرات خود پیرامون مسائل رخ داده در جلسه استیضاح وزیر سابق کار پرداختند.
ایشان در همین زمینه اظهار داشتند: «در اين ماجرا متأسفانه رئيس يك قوه به استناد يك اتهام ثابت نشده و حتی مطرح نشده در دادگاه، دو قوه ديگر يعنی مجلس و قوه قضاييه را متهم ساخت كه كاری بد، ‌غلط، نامناسب،‌ خلاف شرع، خلاف قانون و خلاف اخلاق بود. دفاع رئيس محترم مجلس هم قدری زياده روی بود و لزومی نداشت. نه آن متهم كردن، نه آن برخورد كردن و نه آن استيضاح، ‌مسائل مناسبی نبود.»

رهبری انقلاب با مذموم شمردن بر زبان جاری ساختن نام افراد، اینگونه اعمال را «بد»، «غلط»، «نامناسب»، «خلاف شرع»، «خلاف قانون» و «خلاف اخلاق» دانستند. این درحالیست که رئیس جمهور بارها و بارها چه در مناظره های پیش از انتخابات ریاست جمهوری 88 و چه در کنفرانس های مطبوعاتی و سخنرانی ها و نطق هایشان در صحن علنی مجلس، همواره نام های زیادی را بر لسان مبارکشان جاری ساختند و برای متهمان نامبرده، از پیش حکم صادر نمودند و آنها را مجرم نامیدند!

حال می باید این نکته را مدنظر داشت که کدام افراد یا جریاناتی، احمدی نژاد را به افشای اسامی مسئولان و جنجال سازی تشویق و تحریک می کنند؟!

شنیدن پاسخ ین سوال از زبان مقربین سابق و مغضوبین کنونی درگاه رئیس خدمتگزار شنیدنی تر خواهد بود!
آنجایی که محمد ناصر سقای بی ریا ، مشاور سابق رئیس جمهور در امور روحانیت پیرامون مناظره جنجالی 13 خرداد 88 چنین گفت: «مشایی نقل می كند كه من در حالت معنوی كه قرار گرفتم یقین كردم كه امام زمان میخواهد كه احمدینژاد اسم افراد را در مناظرهها بیاورد.»!

سقای بی ریا در حالی این اظهارات را مطرح می کند که رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه 29 خرداد پیرامون افشای اسامی برخی از مسئولان نظام فرمودند: "به طور خاص از آقاى هاشمى رفسنجانى، از آقاى ناطق نورى من لازم است اسم بياورم و بايد بگويم. البته اين آقايان را كسى متهم به فساد مالى نكرده؛ حالا در مورد بستگان و كسان، هر كس هر ادعائى دارد، بايستى در مجارى قانونى خودش اثبات بشود و قبل از اثبات نميشود اينها را رسانه‌اى كرد. اگر چيزى اثبات بشود، فرقى بين آحاد جامعه نيست؛ اما اثبات نشده، نميشود اينها را مطرح كرد و قاطعاً ادعا كرد. وقتى اينجور حرفها مطرح ميشود، تلقى‌هاى نادرست در جامعه به وجود مى‌آيد، جوانها چيز ديگرى خيال ميكنند، چيز ديگرى ميفهمند"

البته مشایی پس از اظهارات مشاور سابق رئیس جمهور در امور روحانیت ، هیچ واکنشی نشان نداده و مشخص نکرد که تا چه میزان بر تلاش احمدی نژاد برای افشاگری اثرگذار بوده است؟

پس از حوادث 15 بهمن 91 نیز تحلیل های بسیاری از چرایی مناقشه میان رؤسای دولت و مجلس صورت پذیرفت.
در این میان اما تحلیل ارائه شده از سوی حسی شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان حاوی نکات جالبی است که جلب توجه می کند.

حسین شریعتمداری در بخشی از یادداشت خود با عنوان «انقلاب و نظام ارثیه کسی نیست»، اینگونه می نویسد: «گفتني است كه براساس يك خبر موثق، برخي از اعضاي دولت و نزديكان رئيس جمهور با توجه به سخيف و غيراخلاقي بودن اقدام ياد شده و نيز پيامدهاي منفي آن براي شخصيت رئيس جمهور، با انتشار نوار مخالف بوده اند ولي آقاي "م" اصرار به انتشار آن داشته اند!»

با توجه به تفاسیر فوق چه کسی پشت پرده افشاگری های غیر شرعی احمدی نژاد را سازماندهی می کند؟!

هنوز مشخص نیست آیا پس از تاکیدات رهبری بر غیرشرعی، غیرقانونی و غیراخلاقی بودن افشاگری های رئیس جمهور آیا آقای "م" همچنان به برنامه ریزی برای افشاگری های احمدی نژاد در ماههای پایانی می پردازد یا خیر؟