یادداشت/ مهندس علیرضا چرخابی

دشمنی که با غرور رویای فتح سه روزه خوزستان و یک هفته ی تهران را داشت اینک درمقابل رشادت فرزندان این دیار مذبوحانه و خفت بار در مرداب هم پیمانانش برای رسیدن به سرابی واهی غرق شد. و با این صلابت و عزمی استوار در مسیری قرار گرفت تا به دشمن تا دندان مسلح بفهماند حالا که شروع کرده ای! تا آخر باش! واین گونه شد که یک وجب از خاک ما که مقدس و متبرک خون شهیدان است را از کف ندادیم. آنچه باعث شد تا واژه جنگ به درستی نتواند معنای خود را در مواجه با ملت ما ادا کند رشادت و شهامت مردان و زناني است که همراه خرد و کلان ایستادند تا فرهنگ ایثار و مقاومت را معنایی دیگر بخشند.

و خوزستان نگین درخشان برتارک دفاع مقدس درکنارجای جای سرزمین مقدس ایران که باید گفت مصداق کل ارض کربلاست می درخشد . و حماسه دوران دفاع مقدس ، تاریخی جامع بر پهنه ایران و بر دیباچه کتاب تاریخ ایران وجهان است. بدون شک حماسه دفاع مقدس را در هیچ کجای دنیا سراغ نداریم و شاید به جرأت بتوان ادعا کرد که حتی در آینده نیز شاهد نخواهیم بود مگر از جانب همین ملت ایران اسلامی که طلایه دار حرکت های آزادی بخش در سراسر جهان است تحقق عینی این حرکت نهایت آمال ملت های ستمديده و در بند است که به دنبال آزادی و آزادگی هستند.

حماسه مردم ایران ، خوزستان و در نهایت دزفول قهرمان ، داستانی نیست که با یک خواندن از کنارش بگذریم. این حماسه روایتی است از فرهنگ کلماتی که معنايی دیگر از جنس عشق دارند، عشق به اسلام به امام و مردم ودریک کلام وطن و کیان اسلامی است که در هشت سال با خون شهیدان و با هنر مردمانش رقم خورد. هشت سال دفاع مقدس پرونده بازسازی جنگ نیست که در عنفوان جوانی و اوج خدمت به ما بسته شد و ناکام گردید! هشت سال دفاع مقدس پاسخ نامه ای نیست که با دستور رئیسي كه با پاراف "اقدامي ندارد" بایگانی شود! دوران طلایی دفاع مقدس دوران گذر عمر از 59 تا 67 نیست که ارقام ايام ، تقویم تاريخ را سپری کنند و دیگر مثل تقویم یک سال کارآیی خود را از دست بدهد!!

هشت سال دفاع مقدس انجام وظیفه نبود که با پایان دفتر جنگ تصور كنيم كه ادای وظیفه کرده و رهایش کنیم!هشت سال دفاع مقدس سند هویت دینی و ملی ماست که برایش عزیزان خود، که بالاترین سرمایه های ما بودند را تقدیم کردیم. هشت سال دفاع مقدس همراه ماست تا لحظه آخر همچنان که آثارش بر پیکره ماست و با آن زندگی می کنیم، یکی آن روز رفته ، یکی امروز و دیگری فردا می رود، پس روايت سفر عاق به ديدار معبود روايت آيين ماست. پس هشت سال دفاع مقدس هنوز تازه است و باید صیانت شود. باید روایت شود تا غایبان آن دوران حس واقعی نسبت به آن بیابند و اگر در موشک باران نبودند ، یادآوری و روایت آن دوران ، سرمشق آنها باشد. و اگر می خواهیم بدانیم که چقدر در انجام وظیفه خود و بعد از جنگ موفق بوده که توانسته ایم را ه شهیدان را ادامه دهیم باید د رعمل خود دقیق شویم و جامعه را نظاره گر باشیم.

اگر رفتارو کلام جامعه هنوز بوی جبهه و جنگ دارد و هنوز روحیه ایثار هشت سال دفاع مقدس را در جامعه می بینیم و شمیم خوش نواز آن دوران ، فضای جامعه را عطرآگین کرده ، ذره ای از وصیت شهدا را عمل کرده ایم که همه در یک موضوع واحد به آن توصیه می کردند و آن حفظ وحدت و پیروی از خط رهبری است ، آن موقع بايد گفت به وظيفه خود عمل كرده ايم. مردمان ما در شرایط سخت جنگیدند و جانانه و جان برکف ردای شهادت برتن کرده دفاع کردند. و خانواده های آنان با ایثار جان خود که حضورشان در شهر جنگزده یک ایثار جان بود نمادعینی از ایثار بود که معنای ایثار هم درمقابل اين مقاومت عوض مي شود!

بخشش مال خود درراه دفاع مقدس دیگر عامل مستحکم مردمان اين ديار در جنگ بود که ایستادند و فعالیت اقتصادی آنان دربازار نبض اقتصادی شهر را از حرکت نیانداخت و به حرکت خود ادامه دادند واينگونه کلمات رنگ باخته بودند.

و هرروز کم رنگ تر از دیروز بودند، واژه مقاومت ، ایثار ، فداکاری ، شجاعت ، مقاومت و... در مقابل مردم دزفول درمانده شد. ! زیرا آنان فراتر از زمان و مکان معانی جدید را عملاً به واژگان می دادند!! چگونه این واژه در برابر دزفول قد علم کند آن زمان که مادران شهید د رعزای فرزند خود ، فرزندان دیگر را عازم جبهه می کردند، واژه مقاومت چگونه معنا شود وقتی که آوارهای حملات وحشیانه دشمن بر سرمردم بود و فردای آن روز، سازندگی شهر آغاز می شد، یا آن زمان که خانه های شهر، خانه های رزمندگان و بسیجیان بود و احساس آرامش داشتند ، وآن زمان که دراوج تهدیدات دشمن که سرآمد شهرهای مورد نظر جهت حملات موشکی و بمباران "الف دزفول..." را می خواند و پیرو جوان ، زن و مرد آن را به بازی می گرفتند! و آن زمان که در اوج جنگ و باران گلوله های توپ مردم زندگی می کردند و شهررا ترک نکردند.

چه خانواده ها که در یک لحظه اثری از آنها برجای نماند، همه از معاني جديد اين كلمات بود. مردم دزفول که هرگز و ملت ما عموماً فراموش نخواهند کرد که دراین شهر چقدر عروس و دامادها در حجله های عروسی به شهادت رسیدند و کودکانی که در آغوش مادران از زیر خروارها خاک بیرون آوردند. خود جنگزده بودند ولي هدایا ي اهدايي مردم از نقاط ديگر به مناطق جنگزده را به جبهه ها ارسال می کردند و از مال و جان خود دراین مسیرنيز کوتاهی نکردند.شهدای غیرنظامی دزفول آماری بی نظیر در جنگ است ، نقش فرماندهان جنگ که فرزندان این دیار بودند پررنگ است و این شهر اگرچه به اشغال دشمن درنیامد ولی دشمن تا دروازه های آن پیش آمد و تقدیر الهی بود، که به چنگ دشمن نیفتد و لذا دشمن برای جبران این ناتواني در اشغال خود روزانه شهر را با حملات توپ های دوربرد و شبهای سیاه را با حملات موشکی خود خونین می کرد. دزفول شب های سرخ زیادی را در دوران دفاع مقدس دارد. ولی ایستاد و سپیدی امید را دید.

دزفول ایستاد چون مردمانش ایستادند و گرچه دشمن پلید آن را شهر موشک ها – بلدالصواریخ – نامید ولی موشکباران هم خللی در اراده مردمانش بوجود نیاورد. زیرا ایستادگی ما ریشه در اعتقادات دینی ما داشت. روحيه ايثار براي جنگ در دزفول يك موهبت الهي بود. حضور پرتلاش زنان قهرمان اين ديار در انجام پشتيباني جنگ بي نظير بود تدارك ملزومات جبهه و مراكز درماني مثل شستن ملحفه و پتو و غيره تهيه اقلام خوراكي مثل كلوچه محلي دزفول براي رزمندگان و اهداي طلا و جواهرات خود به جنگ و بدرقه عزيزان خود براي حضور در خط مقدم جنگ و در يك كلام پويايي شهر همگي شهر مقاوم و مردم دزفول را مظهر مقاومت نشان داد و اين كلام بعد از مدتي در ادبيات اطلاع رساني نمايان شد كه در حمله ددمنشانه دشمن به دزفول گوينده خبر از كلام " مردم مقاوم" و "مقاومت دزفول" سخن مي گفت كه آماج حملات دشمن بود. اگر بگوييم مردم دزفول با شنيدن صداي آ‍ژير قرمز ديگر واكنشي آنچناني به آن نشان نمي دادند گزافه نگفته ايم زيرا اين مردمان در شهر مانده بودند تا دشمن بداند كه از مرگ در راه حق و عزت و سربلندي مملكت هراس ندارند همان طور كه فرزندان آنها در جبهه هراسي نداشتند. مردم شهر ديگر به حملات عادت كرده و با تدبير و شجاعت، مقاومت مي كردند شايد اگر دهها صفحه يا صدها بار به زبان سخن برانيم كه به هنگام اصابت موشك هاي 12 متري اسكاد دشمن به دزفول چه اتفاقي مي افتاد و چه صحنه اي مشاهده مي شد تجسم آن فضا براي كساني كه نبودند ونديدند! خيلي سخت است.

حالا بگوييم كه چندين موشك به يك لحظه در شهر اصابت مي كرد و تا چند ثانيه گيج و مبهوت به اطراف نگاه ميكرد يم و دنبال نقطه حادثه بوديم. ... اينها كه گفته شد سر خط برخي از فصول روايت جنگ در دزفول است كه شايد خراشي سطحي به آن دوران نيست . اينها كه به رشته تحرير درآمد بايد كنكاش و بازگويي شود تا آنان كه نبودند بدانند و به آيندگان انتقال دهند دزفول اگرچه به يكباره مخروبه نشد ونقاطي از آن چندين بار پس از بازسازي تخريب شد واگر دزفول خرابه هاي هربار حملات موشكي و بمباران را بازسازي نمي كرد مأمني براي سكونت نبود و مردم كم كم شهر را ترك مي كردند واين خواست دشمن بود كه با محلات مكرر سعي در تخريب شهر و خارج كردن وضعيت قابل سكونت در شهر بود و با درايت مردم و مسئولان بازسازي زير حملات موشكي انجام مي گرفت ولي بازهم مردم ايستادند و ترفند دشمن را نقش بر آب كردند اينها بخشي از شجاعت مردم دزفول بود كه قدرتهاي خارجي و حامي دشمن بعثي را زبون كرد و اقتدار ملت ما را در جهان استوار ساخت مردم دزفول در جنگ، در تمام جبهه هاي جنگ بودند .

از پشتيباني جنگ و فرماندهي فرزندانشان در جنگ و خط مقدم جبهه و ... . مردم دزفول با اين اوصاف در خرداد سال 1366 از سوي دولت وقت به عنوان شهر نمونه مقاومت و ايثاركه نماد مقاومت كل مردم ايران بود كه دفاع و مقاومت اين شهر عصاره همه شهرها بود كه در دزفول تجلي پيدا كرد ، معرفي شد. و اينك بازهم بادرايت مسئولان ملي و محلي به پاس اين دلاوري ، رشادت ، شجاعت و مقاومت و شهادت مردمان اين شهر كه در تمام رده هاي سني و شغلي علمي و... فرزندان خود را تقديم انقلاب و جنگ كرد ، ‌روز چهارم خرداد بنام روز مقاومت و پايداري ، بنام روز دزفول در تقويم ثبت گرديد تا تاريخ اين مقاومت ملت ايران به نمايندگي مردم دزفول را به عنوان سند هويت ما بشناسد وبدانند كه براي حفظ اصول و ارزشهاي اسلامي حماسه اي را به پهناي تاريخ در سراسر جهان رقم زد كه ديگر تكرار نخواهد شد مگر بازهم توسط ملت ايران كه براي مقابله با هرگونه زورگويي و زور مداري دولتهاي استكبار با آنها مواجه خواهد كرد. پس در اين روز گرامي يعني چهارم خرداد ضمن گراميداشت ياد همه شهدا و امام شهدا براي حركت در مسير آنها بكوشيم و بدانيم اينجا سرزميني مقدس است كه از شبهاي سياه سرخ به سپيدي رسيد و اداي دين كرد پس بكوشيم با قلم و قدم خود براي دزفول اداي دين كنيم. تا شرمنده پاسداران حق وحقيقت وولايت نباشيم. انشاءا... . التماس دعا.

فرزند كوچك دزفول:عليرضا چرخابي