خبرگزاری میراث فرهنگی نوشت:

برای خیلی‌ها عجیب بود که محمدباقر قالیباف این سطح از تلاش را برای ماندن در شهرداری پیش بگیرد. شهردار تهران قبل از انتخابات گفته بود اگر پیروز انتخابات نشود هم از شهرداری می‌رود اما انگار جریا‌ن‌های دیگری در شهرداری وجود دارد که او قرار را به رفتن ترجیح داده است.
 
اصرار قالیباف برای ماندن در شهرداری حرف و حدیث‌های زیادی به دنبال دارد. حتی یکی از اعضای شورا به کنایه به او گفته بود که این همه تلاش برای ماندن در شهرداری تردیدهایی در «سلامت مالی شهرداری» ایجاد می‌کند. اما هیچ‌کدام از این اتهام‌ها و کنایه‌ها برای قالیباف مهم نیست. او می‌خواهد بازهم در مقامی باشد که قد و قواره یک رئیس دولت در اندازه‌های کوچکتر را دارد.
 
چند روز پیش بود که به دفتر قالیباف اطلاع دادند آقای رئیس‌جمهور تمایل دارد که ایشان را ملاقات کنند و برای همین وقت ملاقاتی تنظیم شد. می‌شود درک کرد برای مردی که تمام عمر سیاسی خود را صرف رسیدن به آرزوی ریاست‌جمهوری کرده خیلی سخت باشد که به دفتر رقیب خود در پاستور وارد شود.
 
قالیباف اخلاق دیپلماتیک را رعایت کرد و راهی دفتر رئیس‌جمهور شد. احتمالا همینطور که به سمت کاخ ریاست‌جمهوری می‌رفته پیش خودش گزینه‌هایی که قرار است مطرح شوند را مرور کرده است اما محمدباقر قالیباف کسی نیست که زیردست رقیبان خود کار کند. بنابراین وقتی حسن روحانی روبرویش نشست و به او پیشنهاد کرد ریاست سازمان محیط زیست را بپذیرد مودبانه آن را رد کرد و دوباره به سمت دفتر کارش برگشت تا با همراهان خود در شورا زمینه تکیه‌دادن سه‌باره بر صندلی شهرداری را آماده کند.