همانطور که آقای روحانی در دور اول معرفی وزرا به مجلس طرح کرده بودند، انتظارات بر این بود که کابینه در همان دور اول تکمیل شود تا دولت بتواند سریع‌تر برنامه‌های خود را برای رفع مشکلات مردم و انجام وظایف خودش با جدیت آغاز کند. اما در مرحله اول مجلس به سه وزیر رای اعتماد نداد و دولت ناگزیر برای این وزارتخانه‌ها سرپرست تعیین کرد. روز یکشنبه هم رئیس‌جمهور در مقابل نمایندگان ابراز امیدواری کردند که این آخرین باری باشد که ایشان برای مساله رای اعتماد و کابینه به مجلس می‌آیند چراکه لازم است هرچه زودتر ترکیب کابینه تکمیل شود که این سه وزارتخانه هم بتوانند امور دانش‌آموزان، دانشجوان و جوانان را رسیدگی و پیگیری کنند. حال که مجلس باز هم به وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان رای اعتماد نداد، اذعان داریم که در هر حال رای مجلس محترم است.

چراکه ما به اصل دموکراسی، تضارب آرا و افکار و آزادی بیان و اندیشه اعتقاد داشته و همچنین به این جمله حضرت امام(ره) که مجلس را در راس امور معرفی کرده‌اند، باور داریم. در زمینه عدم رای اعتماد به آقای صالحی امیری هم باید گفت که در همین جلسه آفتاب آمد دلیل آفتاب! چراکه وقتی فردی دارای چنین سوابقی در وزارت اطلاعات باشد، قطعا همین امر اتهامات وارده را دچار شبهه می‌کند.

این مساله مهمی است که وقتی در مجلس اتهاماتی به یک وزیر پیشنهادی وارد می‌شود باید حتما این اتهامات برای نمایندگان اطمینان آور باشد. وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان دارای سوابق روشنی هستند. ایشان بهترین ایام جوانی خود را صرف انقلاب اسلامی کرده‌اند و تا امروز هم در هر جایی که بوده‌اند به نظام خدمت کرده‌اند. اما مجلس به ایشان رای نداد و رای مجلس هم کاملا محترم است.

طبیعتا آقای روحانی یک گزینه دیگر را برای وزارت ورزش و جوانان معرفی خواهد کرد تا رای اعتماد مجلس را کسب کند اما فضایی که روز یکشنبه در مجلس مشاهده شد، مطابق آنچه انتظار می‌رفت نبود. انتظارها این بود که به‌طور مثال وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش بالای 200 رای کسب کند اما فقط 180 رای به وی داده شد و این کمتر از برداشت‌هایی بود که پیش از این وجود داشت. در این لحظه که دو وزیر علوم و آموزش و پرورش رای اعتماد را کسب کرده‌اند و این دو وزارتخانه مهم به نوعی از حالت بلاتکلیفی نسبی که در آن بودند خارج شده‌اند، وزرای مربوطه نیز به صورت جدی کار خود را آغاز خواهند کرد.

 با توجه به آگاهی که این افراد نسبت به چالش‌های موجود و پیش‌رو دارند، خود را آماده خدمت فوق‌العاده کرده‌اند و با سرانگشت تدبیر مدیریت خود را در این دو وزارتخانه آغاز خواهند کرد. این دو نفر به صورت اعتقادی انجام وظیفه خواهند کرد و در این زمینه با حمایت دولت و هدایت خداوند این وضعیت نابسامانی که از دولت قبل به ارث رسیده را ساماندهی خواهند کرد.

شاید برخی ناراحت شوند اما باید قبول کنیم که شرایط وزارتخانه‌ها به‌صورت نامطلوبی تحویل دولت جدید داده شد و دو وزارتخانه علوم و آموزش و پرورش ازجمله ساختارهایی بودند که مشکلات بسیاری در حوزه‌های اعتباری و مدیریتی داشتند. آنچه روز یکشنبه اتفاق افتاد نکته دیگری را نیز روشن کرد و آن هم این که آقای روحانی با تجربه 5 دوره نمایندگی مجلس، ترکیب فعلی مجلس را به خوبی می‌شناسد. طبیعی بود که با این شرایط اگر آقای توفیقی به‌عنوان وزیر علوم معرفی می‌شدند، با وجود جوسازی‌هایی که برای وی شده بود، رای اعتماد را کسب نمی‌کردند. این مساله نشان‌دهنده هوش و ذکاوت شخص رئیس‌جمهور است که شخص دیگری را برای این وزارتخانه مهم معرفی کردند. این اقدام آقای روحانی باید به عنوان یک گام تعاملی با مجلس تعبیر شود و متقابلا از مجلس نیز انتظار تعامل بیشتری می‌رفت.

محمدرضا خباز