یکی از حماسه سازترین نبردهای تاریخ جنگ های نوین در روزهای پایانی بهمن ماه سال 64 در منتهی الیه خط مرزی آبی ایران با عراق در رودخانه اروند به وقوع پیوست و از دامان الوند تا كربلاي فاو سجده گاه عاشقاني شد كه آرزويشان لقاءالله بود.

یکی از حماسه سازترین نبردهای تاریخ جنگ های نوین در جهان در روزهای پایانی بهمن ماه سال 64 در منتهی الیه خط مرزی آبی ایران با عراق در رودخانه اروند به وقوع می پیوندند که همه تحلیل گران نظامی جهان را متحیر می سازد، تا جایی که هم اکنون نیز تاکتیک ها ی آبی به کار برده شده در این عملیات در دانشگاه های مهم جهان مورد بررسی و استفاده قرار می گیرد.

رمز "یا فاطمة الزهرا" شروع کننده بزرگترین عملیات دوران دفاع مقدس در خاک عراق برای فتح فاو در آن سوی مرزهای ایرانی بود که منجر به تصرف 940 کیلومتر مربع از خاک دشمن شد و با این رویداد شریان ارتباط دریایی این کشور قطع و موجب به کرسی نشستن خواسته های ایران در قطعنامه 598 شد.

تیپ 32 انصار الحسین (ع) نیز یکی از واحدها عمل کننده در این عملیات است که حماسه های فراوانی در آن خلق می کند و گل هایی چون حسن ترک در آن پر پر میشود.

شهید حسن ترک که متولد همدان است در سال 1360 وارد سپاه پاسداران می شود و با علاقه وافر به حضور در جبهه ها در اولین گام به منطقه عملیاتی فتح المبین در شوش رفته و به رغم رضایت فرماندهان در این نبرد شرکت می کند و با رشادت هایش در فتح المبین در عملیات مسلم بن عقیل فرماندهی گردان کمیل به او واگذار می شود که منجر به مجروح شدن وی نیز می گردد.

ترک در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر یک با سمت دستیار محور حضور می یابد که پس از سه روز مقاومت بر اثر ترکش خمپاره از ناحیه کتف و فک آسیب می بیند.

وی در عملیات والفجر دو سمت معاون مسئول محور، در عملیات والفجر چهار مسئولیت تیپ عمار، در عملیات والفجر پنج در چنگوله مسئول محور و سرانجام درآخرین حضور خود در جبهه ها در والفجر هشت مسئولیت طرح و عملیات تیپ انصارالحسین (ع) را بر عهده داشته است.

من از نماز خواندن خودم شرمم می آمد

مادر شهید در خصوص او می گوید: زیرزمین خانه جای عبادتش بود، نصف شب که بلند می شدم و می دیدم حسن توی رختخوابش نیست، سراغش می رفتم و می دیدم داخل زیر زمین ایستاده و نماز می خواند، گوشه ای می ایستادم و نگاهش می کردم، آن وقت ها نوجوان بود اما آن قدر با دقت و با تواضع نماز می خواند که من از نماز خواندن خودم شرمم می آمد.

وی ادامه داد: خیلی دوستش داشتم همه اهل خانه هم همینطور بودند و هر وقت که به جبهه می رفت از زیر قرآن ردش می کردم و برایش دعا می خواندم، از خدا می خواستم بچه ام را سالم نگه دارد، یک بار که به مرخصی آمد گفتم حسن جان، شب و روزم دعا کردن برای سلامتی تو شده است.

وی با اشاره به لبخند ملیح و نمکین پسرش گفت: به سویم نگاه کرد و گفت: پس مامان جان همه اش زیر سر شماست، چند بار می خواستم شهید شوم اما نشدم از این پسرت بگذر دعا کن شهید شوم تو راضی شوی برگه عبورم را می دهند دعا کن به آرزویم برسم.

مادر شهید افزود: دیگر برای سلامتی اش دعا نکردم انگار از ته دل راضی شده بودم، راضی به رضای خدا . پسرم بود؛ جگر گوشه ام؛ اما هر وقت می خواستم دعایش کنم یاد لحن صدایش می افتادم و تصویر چشم های نمناکش می نشست توی خانهٔ چشم هایشم آن وقت زیر لب می گفتم خدایا! بچه ام به اسارت عراقی ها در نیاید.

سردار حمید حسام از رزمندگان دفاع مقدس نیز در خصوص این شهید والا مقام می گوید: در عملیات مسلم بن عقیل در منطقهٔ سومار در نیمه شب مجروح شد، ترکش به پشت گردنش خورده بود، لب و صورتش مجروح شده بود و خون زیادی از او می رفت.

وی ادامه داد: خیلی طول کشید تا آمبولانس بیاید نفس کشیدن هر لحظه برایش مشکل و مشکل تر می شد، با ایما و اشاره به آن هایی که سرِ برانکارد را گرفته بودند، فهماند که بایستند، خون می جوشید و از گلویش بیرون می زد همه نگرانش بودند، چون ممکن بود هر لحظه از شدت خون ریزی و مشکلات تنفسی بلایی به سرش بیاید.

حسام اذعان داشت: روی زمین نشست و تیمم کرد و با همان حال نمازش را خواند، این موضوع تا مدت ها دهان به دهان می چرخید و سینه به سینه نقل می شد.

سردار جعفر مظاهری نیز که از همرزمان وی است خاطراتی از وی در ذهن دارد، وی به مهر گفت: عملیات بدر در 13 اسفند 63 آغاز شد در بخشی از عملیات الحاق گردانها به یکدیگر میسر نشد و با این حال رزمندگان جانانه در پشت خاکریز ها مقاومت کردند تا جایی که انقدر توپ به این خاکریز ها خورده بود که ازگوش هایشان خون می آمد.

وی ادامه داد: با فشارهای دشمن رزمندگان پس از هشت روز مقاومت جانانه عقب نشینی می کنند و در این بین پیکرهای بسیاری از شهیدان در خاک عراق باقی می ماند.

این فرمانده سالهای دفاع مقدس با اشاره به اینکه عراقی ها بر سر پیکرهای شهدا ایرانی در آن شب به رقص وپایکوبی مشغول شده بودند، افزود: در جلسه ای که پس از بازگشت بین فرماندهان تشکیل می شود، محسن رضایی با اشاره به اینکه دیگر از روی امام خجالت می کشد تصمیم می گیرد تا داوطلبانه به جزیره مجنون برود و از این رو بسیاری از فرماندهان گردان ها نیز اعلام آمادگی می کنند تا با وی بیایند.

مظاهری افزود: سردار همدانی نیز در جمع رزمندگان همدانی حاضر شد و از آنان در خواست کرد با یاری یکدیگر شادی عراقی ها را در این شب عاشورایی به عزا تبدیل کنند، آن شب بر ما مسجل شد راه برگشتی نداریم.

زیارت عاشورا حسن ترک در شب عاشورایی

وی اذعان داشت: پس از خاتمه اجتماع، شهید حسن ترک با چشمانی اشک بار سراغ سردار همدانی آمد و گفت: اگر صلاح می دانید الان وقت مناسبی برای زیارت عاشورا است،پیشنهاد مناسبی بود مقبول افتاد و در آن تاریکی شب خود حسن ترک اقدام به خواندن زیارت عاشورا کرد.

این محقق جنگ تحمیلی اظهار داشت: با شروع دعا صدای گریه ها بلند شد و ناله جانسوز عاشقان به آسمان پر می کشید،آن شب را فقط خدا میشناسد و ملائکه اش. به اذعان همه حاضران آن شب، هرگز چنین زیارت عاشورایی نخوانده بودند و نه بعدها توانستند بخوانند.

یکی از رزمندگان دفاع مقدس در فاو که در آخرین لحظات کنار حسن ترک بوده نیز گفت: در روز دوم اسفند ماه 64 داخل سنگری در فاو بودیم و سپیده صبح زده بود، شهید ترک از سنگر بیرون بیرون رفت و شروع کرد به تیراندازی، حدود سی متر با عراقی ها فاصله داشتیم به من نگاه کرد و گفت: خوب تیراندازی میکنم؟.

محمد حمید زاده اذعان داشت: به او گفتم مواظب خودت باش، جایت را عوض کن، عراقی ها می خواهند پاتک بزنند که نا گاه صدایی داخل سنگر پیچید، مثل صدای برخورد یک تکه سنگ با کلاه خود بود.

وی بیان داشت: سرحسن خم شده بود و روی سینه اش افتاده بود، سرش را بالا گرفتم؛ صورتش سرخ شده بود گلولهٔ تک تیرانداز دشمن به سجده گاهش خورده بود.

مسئول طرح و عملیات تیپ انصارالحسین (ع) در وصیت نامه خود آورده است: کلید تمام مصائب و مشکلات در ذکر خدا و هدیه صلوات به محمد و آل محمد است، ذکر ظاهری ارزشی ندارد، ذکر باید عملی باشد، خدا را به خاطر نعمـت هایی که به ما داده عملا" شکر کنید.

شهید حسن ترک و امثال او به درستی موقعیتی که در آن قرار گرفته بودند را شناختند و با انتخاب راه درست فرصت رشد و تعالی را مهیا دیده و با بصیرت به لقاءالله پیوست.

از مسئولان تا افراد عادی، همه باید قدردان راه رفته شهدای انقلاب اسلامی باشند و زرق و برق دنیای مادی هیچ یک را از نعمت امنیت که با ریخته شدن خون 230 هزار نفر از بهترین جوانان این مملکت به دست آمده را فراموش نکنیم و به خاطر داشته باشیم که آنان ادامه راه را با آزمونی سخت تر برای همه آحاد ملت ایران از بلند پایه ترین تا کم ترین رتبه باقی نهانده، تا سنجیده شویم و ارزش پیدا کنیم.