این روزها نه خبری از «محمود احمدی‌نژاد» است و نه حرف و حدیثی از اطرافیانش. رییس پیشین دولت و یارانش هم آنطور که «زاکانی» خبر داده در جلسه‌های هم‏اندیشی اصولگرایان حاضر نمی‌شوند اما شبه‌نشست‏‌های کابینه‏‌ای دولت مهرورز کماکان در حال پیگیری است.

دولت تدبیروامید مشغول به کار است و هنوز از پیچ هسته‌‏ای عبور نکرده. اصولگرایان مشغول بازیابی خود هستند و گه‏‌گداری حرف و حدیثی از محافلشان به گوش می‌رسد. اما در این میان حلقه مفقوده ماجرا سکوت معنادار احمدی‌نژاد است، رییس دولتی که دوران صدارتش با روشدن انواع پرونده‌های فساد در کشور همراه بود، از فساد سه‌هزارمیلیاردتومانی گرفته تا پرونده فساد بیمه و حوادث رخ‌داده در تامین‌اجتماعی و شبکه مافیایی بابک زنجانی. با این حال احمدی‌نژاد این روزها سکوت کرده و هوشمندانه مسایل را دنبال می‌کند. او یک دهه پیش، پرسروصدا برای ارایه چهر‌ه‌ای جدید از جناح اصولگرا وارد صحنه شد اما کمی بعد علیه راست سنتی شورید.

حالا حتی حاضر نمی‌شود در نشست‏‌ها حضور یابد ضرورت پیگیری رسانه‌‏ای و غیررسانه‌‏ای دادگاه احمدی‌نژاد با این تعاریف بیش از هر زمان دیگر به‌نظر می‌رسد و تلاش برای عدم فراموشی تمام آن چیزهایی که در دوران مسوولیت اجرایی او بر کشور گذشته. احمدی‌نژاد آنقدر هوشمند هست که بتواند به‌خوبی شکاف‌ها را رصد کرده و به‌هنگام به صحنه سیاست وارد شود. این روزها نیز صحنه‌آرایی سیاسی در کشور به سمتی می‌رود که برخی اصولگرایان تندرو در پوشش جبهه پایداری بر دولت یازدهم هجوم می‌‏برند و اصولگرایان میانه نیز در حال متشکل‏‌سازی و مدارای بیشتر با دولت هستند.

در همین مجلس نهم اصولگرایی میانه در حال جداسازی فیزیکی و مفهومی خود از اصولگرایی تندرو است و در گروه اصلاح‌طلبان نیز تلاش‌هایی برای تشکل‌یابی در انتخابات مجلس نهم دیده می‌شود. با این حال آنچه زنگ خطری برای فردای سیاست ما به شمار می‌رود غفلت از برخی سکوت و سکون‏‌ها و تلاش برای زنده‏‌نگه‌داشتن یاد و نام مردانی است که در دوره حضورشان در قدرت سیاسی ایران، بیشترین ضربه بر پیکره ساختار سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور وارد آمده.این روزها فرصت آن است که از هر تریبونی یاد این بزرگان را زنده نگه داریم تا خاطره عمومی مردم آنها را از یاد نبرند. از سوی دیگر شبکه اصلاح‌طلبان و معتدل‏‌ها و اصولگرایان میانه باید این بار با تیزهوشی همه‌جانبه، خط و ربط سیاسی اینها را دنبال کرده و در بزنگاه‌های مناسب جزییات مسایل را با مردم در میان بگذارند.

حجم فساد مالی سال‌های گذشته و پول‌های سرگردان در نزدیکی انتخابات مجلس دهم خطر برخی سوءاستفاده‌ها را پررنگ کرده. از سوی دیگر مرور فعالیت‌ها و استراتژی‌های طیف سیاسی نزدیک به محمود احمدی‌نژاد نشان داده که آنها تغییر رنگ و لعاب و پوشش را خوب می‌دانند و بعید نیست که در انتخابات پیش‌رو با نام و آوازه‌ای تازه پا به میدان بگذارند. سکوت همیشه علامت «رضا» نیست، حالا باید در برابر مکث معنادار مردان دولت گذشته، مدام بر طبل اطلاع‌رسانی کوبید و هر روز از تریبون‌های ممکن جزییات مسایل مالی صورت‌گرفته را شرح داد، برخی نام‌ها نباید از یاد برود، پرده رمز و راز پرونده فساد مالی بابک زنجانی باید کنار رفته و اسامی آن شبکه مافیایی باید به اطلاع مردم رسانده شود، لازم است تا تک‌تک پرونده‌های فساد مالی در تامین‌اجتماعی و خط و ربط مردان نزدیک به احمدی‌نژاد در برخی حاتم‌بخشی‏‌ها به خوبی رصد شود، غافل نشویم از اینکه هنوز نتایج تحقیق و تفحص از بنیاد شهید در دوران مدیریت «مسعود زریبافان» به جایی نرسیده و انبوه پرونده‌های مالی دیگر در انتظار رسیدگی دستگاه‌های قضایی است.

سعید مرتضوی، محمدرضا رحیمی و خیلی‌های دیگر نباید از یاد و خاطر مردمان این سرزمین برود. شبکه‌سازی‌های این طیف سیاسی باید با تمام توان از سوی دستگاه‌های نظارتی، اطلاعاتی و رسانه‌ای رصد شود، در یک کلام اینکه آنهایی که در بزنگاهی از تاریخ سیاسی ما روی شکاف‌ها نشسته‌اند بدون شک دوباره می‌توانند این شکاف‌ها را شناسایی کرده و موج‌سواری کنند. جلوگیری از تکرار خطا وظیفه ملی هر مسوول و شهروند ایرانی است.

*  آمنه شیر‌افکن / شرق