آیت الله هاشمی رفسنجانی در خاطره خود از دوازدهم خرداد 1368 به آخرین خداحافظی خود با امام اشاره کرده و آورده است: از چشمان نيمه باز امام حالت وداع ديدم. جلو اشك‌ها را نتوانستم بگيرم .به ايشان عرض كردم مي‌خواهم به نماز جمعه بروم، پيامي براي مردم نداريد؟ فرمودند به مردم بگوييد دعا كنند كه خداوند من را بپذيرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در متن این خاطره آمده است:

صبح به بيت امام رفتم. احمدآقا اظهار نگراني داشت. با دكترها صحبت كردم. درمان جديدي شروع كرده‌اند. قرار شد اطلاعيه‌اي پزشكي، به گونه‌اي داده شود كه كمي نگراني در آن ديده شود. امام را زيارت كرديم. خيلي ضعيف شده‌اند. گفتند درد دارند و اشتها ندارند و ناراحتند. صدايشان خيلي ضعيف است.

در حالي كه پيشاني ايشان را مي‌بوسيدم و دستم دردستشان بود، فشار ملايم دستشان را احساس كردم. به زحمت بر خودم مسلط شدم، ولي جلو اشك‌ها را نتوانستم بگيرم. از چشمان نيمه باز امام حالت وداع ديدم. به ايشان عرض كردم مي‌خواهم به نماز جمعه بروم، پيامي براي مردم نداريد؟ فرمودند به مردم بگوييد دعا كنند كه خداوند من را بپذيرد. بغض گلويم را فشرد. در نماز جمعه پيام ايشان را به صورت لطيفي گفتم كه هم مردم متوجه شوند و دعا كنند و هم باعث انفجار نشود. با احمدآقا درباره رهبري و مسائل بازنگري [قانون اساسی] صحبت شد. قرار شد در اتمام كار تسريع نمائيم.