خبرگزاری ایران اُنا | اخبار ویژه ایران و خوزستان - ایران را با ترکیه اشتباه گرفته اید!

تهران - ایران اُنا: زهرا اشراقي در جملاتي که علی‌الظاهر به بهانه عدم حضور زنان در ورزشگاه ها ایراد شده، تاکید زیادی دارد که زنان منتظر حرکت دستگاههای دولتی نباشند و خود برای احیای حقوق و رفع تبعیض ها دست به کار شوند.

به گزارش جوان آنلاین زمستان سال 1380 بود که آلن تورن نظریه پرداز فرانسوی «جامعه مدنی»، که به عنوان تحلیلگر «جنبش های اپوزوسیون» شناخته می‌شد، به دعوت عطاا.. مهاجرانی برای برگزاری جلسات مشترک! با مسئولان دولت اصلاحات که اکنون برخی از آنان خود از رهبران اپوزوسیون هستند وارد ایران شد. آلن تورن با این هدف وارد کشور شده بود که به عنوان تحلیلگر و مشاور «حرکت‌های براندازانه» بتواند راهکاری را پیش پای مسئولین دولت اصلاحات قرار دهد تا با مدیریت و هدایت و تحریک جنبش های اپوزوسیون داخل نظام تحت عنوان جنبش های مدنی! شروع به مقابله با حاکمیت کرده و برای تغییر و براندازی آن تلاش کنند.

تورن در جلسه مشترک با مرکز بین المللی گفت‌و‌گوی تمدن‌ها، موسسه مطالعات وزارت امور خارجه، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، پرده از طرح خود برای براندازی نظام جمهوری اسلامی برداشت. او به مسئولین دولت اصلاحات پیشنهاد داد که از بین گروه های مختلف بر روی جنبش های دانشجویی به ویژه «دختران دانشجو» تمرکز کنند. او معتقد بود با شعار احیای حقوق زنان می توان انقلابی را به وجود آورد که پایه ها و نقاط شروع آن مطالبات جنبش های زنان در ایران است.

آلن تورن با اشاره به اسلام لیبرال، ترکیه را به عنوان الگوی موفق و آزمایشگاه نظریه های براندازنه نرم می داند و اینطور میگوید که : «راه تجدّد از مرزهاي تركيه عبور مي‌كند، تركيه براي ما آزمايشگاه است. آزمايشگاه خوبي‌ها و بدي‌هاي تجدّد و چالش‌ها و برون رفت‌هاي روشنفكران ديني از آن.»

موارد یاد شده در بالا مقدمه ای بر مصاحبه اخیر زهرا اشراقی بود؛ وی در مصاحبه روز شنبه خود با روزنامه آرمان روابط عمومی منتسب به خانواده آیت ا.. هاشمی، سعی داشته است با ترسیم چهره ناکار آمد از نظام جمهوری اسلامی ایران در خصوص احیای حقوق زنان و رفع تبعیضات! دولت اصول گرا و اصلاح طلب را همانند هم دانسته و عنوان می کند دیگر وقت آن است که زنان خود برای امورشان دست به کار شوند! جملاتی که به شدت رنگ و بوی نظریه انقلاب زنان آلن تورن را می دهد! در این جملات که علی‌الظاهر به بهانه عدم حضور زنان در ورزشگاه ها ایراد شده، وی تاکید زیادی دارد که زنان منتظر حرکت دستگاههای دولتی نباشند و خود برای احیای حقوق و رفع تبعیض! ها دست به کار شوند.

اصرار وی بر انجام اقدامات خودجوش و نه از طریق مجاری قانونی توسط زنان کشور آنجا که می‌گوید: « اين تبعيض بايد از بين برود اما توسط جامعه فعال زنان و نه هيچ ارگان و نهاد دولتي و غير دولتي ديگر»، ادبیات مشترکی را یادآور میشود که گروه های اپوزوسیون و گروه های تندرو فمینیستی سال‌هاست در مواجهه و عناد با نظام در پیش گرفته، و دائما اصرار بر تقویت جنبش های اعتراضی اما تحت عناوینی چون مطالبات مردمی دارند.

تکرار سخنان تاریخ مصرف گذشته تفکرات فمینیستی در لا به لای مصاحبه وی، باعث تناقض گویی های شده که این تناقضات آن‌جا شدت میگیرد که وی در ابتدای مصاحبه اش عنوان می کند زنان شاغل در بدنه دولتی کار خاصی انجام نمی دهند و نباید منتظر اقدامی از سمت آنان و بدنه دولت بود، اما در اواخر مصاحبه اش پیشنهاد می‌دهد که زنانی که دارای تخصص و توانایی هستند وارد پست های مدیریتی شوند!

نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که همنوا شدن ایشان با گروه های فمینیستی داخل و خارج از ایران هرگز رنگ و بوی دلسوزی برای زنان کشور ندارد. نشانه های بی‌خبری و نا آگاهی این عده، از کمبودها و نیاز اصلی بدنه زنان جامعه را می توان در اینجا مشاهده کرده که هنوز با وجود تلاش های صورت گرفته اموری مانند بیمه زنان‌خانه‌دار، امور حمایتی مربوط به زنان سرپرست خانوار، مرخصی زایمان زنان باردار شاغل و مواردی از این دست هنوز با مشکلات فراوانی در بحث حمایت‌های قانونی و اجرا رو به روست، و این گروه همچنان عدم ورود به ورزشگاه را بزرگترین دغدغه زنان کشور می دانند.

لازم است اشاره شود رهبر معظم انقلاب بارها بر تلاش برای رفع تبعیض از جامعه زنان و احیای حقوق اسلامی آن تاکید ورزیده و دستگاه هارا موظف به این تلاش کرده اند، از سوی دیگر، دستگاه های متولی امور زنان نظیر معاونت امور زنان ریاست جمهوری و شورای فرهنگی اجتماعی امور زنان و سایر دستگاه های دیگر، در سال های اخیر تلاش فراوانی برای احیای حقوق زنان داشته اند. بنابراين با وجود کمبودهایی در جامعه زنان که هرگز آن را نمی‌توان رد کرد، تاکید بر روی «دست به کار شدن خود زنان» به چه معناست؟ واضحا این جمله بدان معنا نیست که زنان خود به تصویب قانون بپردازند لذا تنها احتمال دیگری که می توان برای آن متصور شد، تلاش برای راه اندازی جنبش های اعتراضی در کشور تحت عنوان احیای حقوق زن است!

به نظر میرسد راه‌اندازی «جنبش‌های براندازانه» خط ادامه داری است که از ابتدای انقلاب تاکنون تحت عناوین پررنگ و لعاب در حال تقویت و امتداد است و عده ای آگاهانه و نا آگاهانه در حال تکرار سخنان صاحبان غربی نظریات براندازی هستند.

امانت داري و اخلاق مداري

استفاده از اين خبر فقط با ذکر منبع مجاز است.