شیبان شهری در استان خوزستان و دارای مردمانی خونگرم است. یکی از عمده ترين مشكلات شیبان كه مي توان آن را در صدر جدول معضلات اين شهر قرار دارد؛ موضوع نبود سيستم دفع و تصفيه فاضلاب است که در نتیجه عدم وجود این سیستم،  فاضلاب این شهر از قدیم به مکانی که از قضا بهترین زمین های کشاورزی این منطقه به شمار می رود ریخته و باعث ایجاد گندابی به وسعت 70 هکتار شده است.

این مشکل به حدي جدي و علني است كه هيچ يك از مسئولان اين شهر آن را نمی توانند كتمان كنند، اگرچه در ماه ها و سال های گذشته هر كدام از آنان، مدعي پيگيري موضوع بوده‌اند اما در عمل، هنوز اين مشكل پا برجا است.

مردم شیبان هر صبح که برای رفتن به محل کار، مدرسه، خرید و... از خانه های خود بیرون می آیند با حالتی چندش آور به این گنداب چشم می دوزند و به نشانه تاسف به حال خود و همشهریان سری تکان می دهند و با گلایه از مسئولان خواستار تخصیص اعتبارات ویژه از دولت برای طراحی سیستم فاضلاب این شهر در قالب طرحی ملی هستند.

جمع شدن فاضلاب و تبدیل شدن آن به یک گندابی بزرگ بستری مناسب برای انتقال انواع بیماریهای عفونتی و پوستی برای اهالی منطقه ایجاد کرده است. جاری شدن فاضلاب در فصل گرما و بیماریهایی که در چنین محیطی امکان رشد دارند، کودکان این مناطق را در معرض خطر قرار داده است. بوی تعفن فاضلاب به حدی رسیده که آسایش اهالی را سلب کرده و موجب نگرانی اهالی می شود این در حالی است که بیماریهایی مانند هپاتیت، وبا، حصبه و اسهال در چنین مناطقی رشد پیدا می کنند.

بوی تعفن این گنداب آزاردهنده است

یکی از اهالی این منطقه که خانه اش چند قدمی با این گنداب فاصله دارد در گفتگو با مهر گفت: بوی تعفن این گنداب بسیار آزاردهنده است به گونه ای که در خانه و با وجود بستن در و پنجره و استفاده از اسپری خوشبوکننده باز هم از بوی آن در امان نیستیم.

وی ادامه داد: در فصل تابستان و گرمای هوا این بو شدت بیشتری می یابد و انواع حشرات در آنجا نیز تجمع می کنند و به خانه های ما که فاصله کمتری از گنداب دارد کشانده می شود و موجبات انواع بیماری ها را فراهم می کند.

مسئولان از خود اراده ای نشان دهند

فرد دیگری از شهر شیبان گفت: این گنداب به محل زيست و زاد و ولد انواع حشرات و جوندگان موذي تبديل شده و اين حیوانات وارد خانه هاي ما مي شوند.

وی با ابراز نگراني از ابتلاي كودكان خود به بيماري ناشي از وجود فاضلاب در خيابان ها و این گنداب اظهار كرد: كودكاني كه در خيابان بازي مي‌كنند، بارها توپ آنها در این گنداب می افتد و از اين طريق آلودگي به آن‌ها منتقل و مريض شده اند به همین دلیل همیشه با استرس اجازه بازی بیرون از خانه را به بچه ها می دهیم.

این فرد اضافه کرد: این مشکل را که یک مشکل دیرینه است به گوش مسئولان برسانید شاید فرجی حاصل شود و از خود اراده ای نشان دهند.

گنداب شکل گرفته در شیبان یک معضل بهداشتی است

حسین قلیچ خانی، سرپرست شبکه بهداشت و درمان شهرستان باوی نیز در خصوص این گنداب اظهار کرد: عدم وجود سیستم جمع آوری و دفع بهداشتی فاضلاب متاسفانه فاضلاب تولیدی شهر شیبان از طریق جوی های رو باز در شرایط کاملا غیر بهداشتی در انتهای شهر و در زمین های اطراف به صورت گنداب جمع شده است.

وی ادامه داد: معضل بهداشتی مذکور موجب رشد و تکثیر انواع حشرات، جوندگان و سگ های ولگرد می شود که در نتیجه زمینه مناسبی برای انتقال انواع بیماری های روده ای، انگلی، مالاریا، سالک، طاعون، هاری و... فراهم آورده است.

قلیچ خانی بیان کرد: لازم است مسئولان در زمینه ایجاد سیستم فاضلاب برای شهر شیبان و خشکاندن این گنداب اقدامات لازم را انجام دهند.

مشکل فاضلاب شیبان همه اهالی را سردرگم کرده است

عبدالرضا دارم رئیس شورای شهر شیبان نیز در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: از ابتدای تاسیس شهر شیبان به دلیل عدم وجود سیستم فاضلاب، فاضلاب های خانگی و آب های سطحی به این مکان هدایت می شود که گذر زمان باعث به وجود آمدن این گنداب شده است.

وی ادامه داد: 70 هکتار از بهترین زمین های کشاورزی شیبان را این فاضلاب ها گرفته و همگی ما را سر در گم کرده است که اخیرا با همت اهالی و اعضای شورای شهر شیبان کانالی حفر و فاضلاب به آن منتقل می شود که این حرکت باعث می شود این گنداب به مرور زمان خشک شود اما راه حل اساسی ایجاد سیستم دفع فاضلاب است.

وی عنوان کرد: تنها راه برون رفت از این مشکل ایجاد شبکه فاضلاب شهر شیبان است که اگر در این زمینه همتی شود و اعتباراتی داده شود 90 درصد مشکلات حل خواهد شد.

دارم افزود: اگر شبکه فاضلاب ایجاد شود، دیگر فاضلاب ها به این مکان هدایت نمی شود و بعد برای خالی کردن این مکان و از بین بردن گنداب فکری می شود.

نیاز به 70 تا 80 میلیارد تومان اعتبار

سید محمد رضا صالحی، رئیس اداره آبفا شهرستان باوی نیز در گفتگو با مهر اظهار کرد: مشکل شیبان متعلق به چند سال گذشته است که از طریق هدایت فاضلاب و آب های سطحی در انتهای شهر یک گنداب با وسعت زیادی ایجاد شده است که باعث مشکلات برای شهروندان است.

وی ادامه داد: این معضل را از طریق فرمانداری و استانداری خوزستان پیگیری کرده ایم که با اختصاص اعتباراتی در قالب طرح های ملی معضل همیشگی شیبان حل می شود اما متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی نشده است.

صالحی عنوان کرد: طرح جامع فاضلاب شهر شیبان از طریق مشاورین دزآب طراحی شده است و به 70 تا 80 میلیارد تومان اعتبار نیاز داد و برای تخصیص اعتبار قرار بر این شد که از اوراق مشارکت استفاده شود که به دلیل عدم تصویب انجام نشد.

بودجه شهرستان کفاف احداث فاضلاب شیبان را نمی دهد

حیدر سیدی فرماندار شهرستان باوی نیز در این رابطه اظهار کرد: نبود شبکه فاضلاب، مادر همه بیماری ها است و این یکی از معضلاتی است که در شهر شیبان وجود دارد.

وی ادامه داد: بیش از 30 سال است که در شهر شیبان به دلیل نبود سیستم فاضلاب، فاضلاب های خانگی و آب های سطحی در مکانی واقع در انتهای شهر شیبان ریخته می شد که به مرور زمان تبدیل به یک گنداب بزرگ شده است.

فرماندار شهرستان باوی راه حل این مشکل را اینگونه بیان کرد: دو کار می توان انجام داد. یکی در قالب یک طرح موقت که مشکلات حل شود و دوم طرح بلند مدتی که اصولی بر آن حاکم باشد.

وی عنوان کرد: چهار هزار متر لوله گذاری هزینه بسیار سنگینی در بر دارد که با بودجه حال حاضر شهرستان فراهم کردن آن امکانپذیر نیست.

سیدی با بیان اینکه وزارت نیرو باید به این مشکل به عنوان یک طرح ویژه نگاه کند، تصریح کرد: ایجاد این گنداب بستر را برای ابتلای مردم به انواع بیماری های روده ای فراهم کرده است.

وی در پایان متذکر شد: امیدوار هستیم با کمک مسئولان استانی و تامین اعتبارات مشکلات مردم این شهر حل شود.

به گزارش مهر، رشد سریع شهرنشینی در دهه های اخیر و بی توجهی به ابعاد کیفی زندگی انسان، پیامدهای نامطلوب بر سطح سلامت فردی و اجتماعی شهروندان به دنبال داشته است.

زندگی در فضاهای محروم با افسردگی، هرج و مرج و فقدان خدمات شهری همراه است و در یک کلام زندگی سالم شهری در این شهرهای محروم جریان ندارد. بر این اساس یکی از ضرورت های مهم برای مسؤولان و مدیران شهری باید رسیدگی به مناطق محروم باشد.

انتظار می رود مسؤولان گوشه چشمی به حل مشکل فاضلاب شیبان که بوی تعفن آن در جای جای این شهر رسوخ کرده بیندازند و برای رفع این مشکل عزم خود را بیش از پیش جزم کنند تا ساکنان این مناطق نیز از طعم واقعی «زندگی» بهره مند شوند.

گزارش: سهیلا باوری