به گزارش ایران آنلاین(اُنا)، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و مسوول تدوین پرونده‌های ثبت جهانی محمدحسن طالبیان بالاخره پس از گذشت حدود هفت‌ماه از ارسال پرونده‌ی شوش به یونسکو، مطرح شدن بحث تعیین عرصه و حریم این محوطه‌ و برگزاری جلساتی با کارشناسان در این‌باره،‌ توضیح‌هایی را داد.

او با اشاره به این‌که همه‌ی تپه‌های اقماری در شوش ضابطه‌ی عرصه را دارند،‌ گفت: هر زمان که سازمان میراث فرهنگی احساس کند حریم این محوطه باید گسترده‌تر یا پژوهشی برای آن انجام شود، اقدامات مورد نظر را برای آن انجام می‌دهد.

وی تأکید کرد: رفتارمان در قصه‌ی شوش و عرصه و حریم آن، یک رفتار مردمی و علمی است. به‌جز این‌که این دو موقعیت در شوش باید بر مبنای علمی باشد، بحث حقوقی را نیز در خود دارد، عرصه و حریمی که در این پرونده است، دو سال پیش توسط کمیته‌ی حرایم آن با حضور باستان‌شناسان و کارشناسان آگاه تعیین شد که من در آن گروه عضویت نداشتم.

او با مطرح کردن این پرسش که آیا درباره‌ی تپه‌های اقماری کسی وسعت این تپه‌ها را اعلام کرده است یا خیر؟ گفت: کسی این کار را نمی‌کند؛ شوش یک هسته‌ی مرکزی و یکسری تپه‌ی اقماری دارد که در پرونده‌اش، مسائل مورد نظر درباره‌ی این‌که چه چیزی درباره‌ی این نقاط باید رعایت شود و مرمت و سامان‌دهی آن‌ها در چه نقاطی باشد، باید مطرح شود.

390 هکتار در پرونده‌ی شوش اعلام شده

طالبیان با بیان این‌که برای بیش از 22 پهنه و محوطه‌ی دیده‌شده در شوش ضابطه‌ی اصلی مطرح است، اظهار کرد: مالکیت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در شوش حدود 390 هکتار است که این میزان به‌عنوان مالکیت دولت در پرونده اعلام شده است. مقدار زیادی از مالکیت عرصه‌ی شوش در اختیار دولت نیست، به همین دلیل آن‌ها اکنون در پرونده، ضابطه‌ی عرصه را دارند و به‌تدریج با مدیریت در آینده آزادسازی می‌شوند.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری حریم تعیین‌شده برای شوش را به‌عنوان یک «حریم منظری» 14هزار هکتار دانست و گفت: عرصه‌های مختلف و تپه‌های اقماری با ضوابط عرصه در این حریم در نظر گرفته شده‌اند که در واقع این ضوابط، ضوابط عرصه‌ی مرکزی است.

او شوش را دومین شهری دانست که حریم آن با منظر فرهنگی تصویب می‌شود و تأکید کرد: با این وجود، نام پرونده در یونسکو با عنوان «منظر فرهنگی» ارائه نمی‌شود.

وی با اشاره به گروهی که توسط پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی برای بررسی عرصه و حریم شوش در اواخر هفته‌ی گذشته به این محوطه رفتند، گفت: اگر گروه کارشناسی اعلام کرد، باید عرصه و حریم تغییر کند. این نکته باید مد نظر قرار گیرد که تا قبل از تشکیل کمیته‌ها در یونسکو در بهمن و اسفند امسال، امکان پیوست پرونده را داریم.

مسوول تدوین پرونده‌های ثبت جهانی با تأکید بر این‌که در نقطه‌ای از شوش که شهر روی آن قرار گرفته، ضوابط محدودکننده و کنترل شدید وجود دارد، ادامه داد: به جهت ارتفاع و کیفیت ساخت‌وسازها و ممنوع شدن ایجاد زیرزمین در این محوطه، هر اقدامی که باید در این بخش از محوطه انجام شود، نیازمند ضوابط خاص است.

او اظهار کرد: در حال حاضر نیز طرح تفصیلی ویژه به شهرداری خوزستان فرستاده نشده تا نتیجه‌ی نهایی عرصه و حریم شوش مشخص شود. ‌پس از مطرح شدن آن، ضوابط در طرح در سطح ملی به تصویب می‌رسد.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به همکاری وزارت راه و شهرسازی با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این پروژه، افزود: اگر شش‌ماه دیگر پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی گروه پژوهشی‌ را برای بررسی این محوطه فرستاد و آن‌ها نظرشان درباره‌ی عرصه و حریم تغییر کرد، عین آن را به طرح تفصیلی می‌دهیم، چون یک جریان دینامیک براساس پژوهش‌ها و کارهای پژوهشی در این زمینه انجام می‌شود.

ممکن است هر حالتی برای شوش به‌وجود آید

طالبیان بیان کرد: پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی در آینده‌ی نزدیک باید نظر خود را درباره‌ی عرصه و حریم محوطه شوش اعلام کند. هرچند ممکن است حالت‌های مختلفی در این زمینه به‌وجود آید، مثلا قطعی نباشد یا یونسکو آن را رد کند یا بپذیرد، یا حتی آن‌ را اصلاح کند یا بگوید زیر بار حقوقی این وسعت نمی‌رود.

وی تأکید کرد: بحث قانونی ما، ابلاغ ملی است. این بحث در طرح تفصیلی جامع است، چون آن را به دادگاه و کمیته‌ی قضایی نیز ابلاغ می‌کنیم. بنابراین یونسکو می‌تواند بگوید از نظر حقوقی و علمی پهنه را قبول ندارد.

او در پایان افزود: همه‌ی تلاش‌مان این است که جامعه‌ی محلی شوش را با یک گفت‌و‌گوی منطقی و درست که احساس کند اگر شوش یک منطقه‌ی گردشگری شود،‌ چه میزان برای آن‌ها منفعت دارد و به همین دلیل، در ثبت جهانی آن با سازمان میراث فرهنگی مشارکت کند، همراه کنیم.