مطلب پیش رو توسط "عزیز اله احمدی"  در مرکز بررسی های اجتماعی تهیه و پس از ویرایش و تائید نهایی "استاد جعفر دیناروند" رئیس این مرکز، جهت انتشار در اختیار تحریریه شبکه اطلاع رسانی ایران آنلاین (ایران اُنا) قرار گرفته است.

مقدمه:

ترافیک جزئی جدایی ناپذیر از زندگی امروزه درشهرهاست وهرشهری به تناسب وسعت وجمعیتش، کم وبیش  بآن دست به گریبان است. هرچند سالانه جهت کاستن بار ترافیکی و انواع تخلفات ناشی ازآن اقدامات گوناگونی صورت می پذیرد  اما با وجوداین ،مسئولان  هنوزنتوانسته اندراه حلی جامع برای آن بیابند. بی گمان بخش عظیمی از مشکلات مربوط به ترافیک ،وابسته به "فرهنگ  ترافیک" وبطورخاص فرهنگ شهرنشینی است. مسلماً تا زمانیکه زیرساخت های شهری مانندپیاده رو ها،خیابان ها ،خودروها و"فرهنگ ترافیک" اصلاح یا ارتقاء نیابد و رفتارهای نادرست ترافیکی درسه بعد (رانندگان،عابران وپلیس) تغییر نکندنمی توان به  حل این مشکل امید داشت..

شهرشوش نیزدر روندتازه ای از زندگی شهرنشینی ، ازیک طرف به دلیل ناموزونی دررشد جمیعیت  وافزایش خودروهای شخصی وازطرف دیگر مشکلات مربوط بافت فیزیکی (وسعت محدود) وکمبود فضای مناسب برای تعریض کردن خیابان ها ، پیاده روها ، تقاطع ها و زیرساخت های لازم  شهری ، بامعضلِ ترافیک مواجه ای جدی داردیاخواهدداشت.تجربه ترافیک درشوش  سابقه ای مشابه در تاریخ این شهرنداردبه همین دلیل، می توان به عنوان پدیده ای نوظهورازآن یادکرد که هم می تواندترافیک را برمشکلات خاص  این شهربیفزاید،وهم دگرگونی های تازه ای رادربعدفرهنگی و تغییرالگوهای رفتاری افرادجامعه آن ایجادنماید. کافی است به رفتارهای رانندگان درترافیک یا پس ازتصادفات ،بوق زدن های پی درپی برای عبور،یاالفاظ ردوبدل شده میان رانندگان ، عابران وحتی پلیس بایکدیگر، توجه کنیم تاازخلال این واکنش ها ،تغییرات فرهنگی نشات گرفته ازمعضل ترافیک رادراین شهر به خوبی دریابیم. دراین بحث برآنیم پس ازارائه تعریفی ازچیستی" فرهنگ  ترافیک" به ضرورت ِداشتنِ رویکردِفرهنگی به آن بپردازیم تابتوان ، ضمن شناسایی ناهنجاریهای فرهنگی موجوددراین زمینه ، وضعیت "فرهنگ ترافیک "رادرسه مقوله ی" رانندگان،عابران وپلیس "موردبررسی قراردهیم .

 چیستی فرهنگ ترافیک

"فرهنگ ترافيک" به رفتارهاو تکانش های کلامی وغیرکلامی اطلاق می شود که عابران،رانندگان وپلیس به محض مواجه با آن ازخودنشان می دهند. در"فرهنگ ترافیک" تمام رفتارهای کنشی یاواکنشی  می تواننددارای بارفرهنگی  مثبت یامنفی  باشند.جنبه های مثبتِ "فرهنگ ترافیک"همان است که بسیاری خودرامتعهدبه رعایت کامل قوانین راهنمایی ورانندگی می کنند وجنبه منفی آن، بروزرفتارهای برخلاف قانون وفرهنگ، ودرنتیجه تحمیل خطرات وهزینه هایی برای شهروند و افرادجامعه است. پس"فرهنگ ترافیک" تابعی ازهماهنگی رفتارها،کنش وواکنش های همه کسانی است(عابر،راننده،پلیس) که درترافیک حضوردارندو مبنارا،بر رعایت قوانین راهنمایی ورانندگی  وفرهنگ  قرار می دهند .

 ضرورت رویکردفرهنگی به ترافیک

 چرابایدبه ترافیک رویکردی فرهنگی داشت؟قبل از پاسخ ،ذکراین نکته ضروری است که بگوییم هیچ جامعه ی انسانی رانمی توان یافت که فاقدفرهنگ باشد."فرهنگ" ازنظرمفهومی، به قدری گستره ای وسیع دارد که می تواند تمام رفتارها،سلوک ها،آداب،معاشرت ها ،مناسبات و...یک جامعه ی انسانی رادرابعادمختلف فردی واجتماعی تحت پوشش خوددرآورد و فرهنگی خاص برای آن تعریف کند. باوجوداین،برخی  به محض مواجه بامشکل یا معضلی فردی-اجتماعی وناتوانی ازمدیریت علمی وفرهنگی آن ، سخن از"نداشتن فرهنگ "را پیش می کشند ومدام هم برای راه حل ، ساز "فرهنگ سازی" رامی نوازند!!اگربه زعم چنین باورمندانی ، مافرهنگ ترافیک ، رانندگی ، استفاده از خودرو ، شهر نشینی ، کار جمعی ، مطالعه ، تفریح ، استفاده از وسایل نقلیه عمومی ، اینترنت ، ماهواره ، گفتگو ، تعامل  ، ورزش ،  پرسشگری ، انتقاد ، انتقاد پذیری ، پاسخگویی و... نداریم ،.پس فرهنگ چه را داریم؟!!بابدتوجه داشت وجودهرمعضلی درجامعه به معنی "نداشتن فرهنگ "نیست تادراین صورت به فکر"فرهنگ سازی"!!بیافتیم بلکه دراصل چنین نابسامانی هایی راباید،در"فرهنگ غلط " بجوییم نه" فاقدفرهنگ بودن"!!. بنابراین چنانچه  مشاهده کنیم افرادی به محض حضوردرترافیک ،رفتارهاوبازخوردهای غیرمنطقی ونامطلوبی راازخودنشان می دهندوبااین کار باعث بهم ریختگی نظم شهری می شود،نمی توان گفت آنان "فاقدفرهنگ" اند بلکه بهتراست بگوییم آنان دارای "فرهنگ غلط ترافیکی "اند.زیرا هرعمل ورفتاری که ازانسان به ظهورمی رسد وابستگی بسیارنزدیکی با فرهنگ فردی-اجتماعی خاص وپذیرفته شده او دارد .ازاین روبایدبه فکر"اصلاح فرهنگ"بود نه"فرهنگ سازی"!!!.

باری،داشتن رویکردهای فرهنگی به"ترافیک"می تواندمارادرفهم بهترودقیق ترانواع رخدادهای آن یا پیشنهادوبکارگیری طرح های مهندسی  ومدیریت ترافیک یاری نماید.هرچندنمی توان ازتاثیرملاحظات سخت افزاری ترافیک مانند:مهیابودن زیرساخت های شهری وکیفیت مناسب خیابانهاوعلائم رانندگی دراین زمینه غفلت ورزید،اماازآنجاکه تمامی این ملاحظات با"انسان"(عابر،راننده وپلیس)سروکارداردبنابراین،نقش فرهنگ وآگاهی های فرهنگی  دراین زمینه بیشتر نمایان وبرجسته می نماید.انسان بافرهنگ،رفتارفرهنگ مآبانه دارد ودرنتیجه درهرموقعیتی که قراربگیرد ،چه درترافیک یاغیرآن سعی می کند باپایبندی خودبه فرهنگ وقانون آن جامعه ،لذاتی راتجربه کندکه درقانون گریزی وزیرپانهادن ارزش های فرهنگی بدست نمی آورد.( البته نبایدازیادبردکه حذف عناصرنااصیل فرهنگی، آنی نیستند بلکه زمانبر ونیازمند تمهیدات لازم است.)

  رانندگان  وفرهنگ ترافیک

 فرهنگ هرفردازسلایق،علایق،...واعمال او پیداست ازاین رو،نحوه رانندگی درترافیک می تواند بیانگرونمایانگر وجوه شخصیتی و فرهنگ ِیک فردباشد.به بیان بهتررانندگی پیش ازآن که یک مهارت تلقی شود،شخصیت،فرهنگ واخلاق اجتماعی راننده رادرمعرض دیدوقضاوت اجتماع قرارمی دهد.رعایت قوانین،حرمت گذاری به حقوق عابران ودیگررانندگان،بالابودن آستانه ی تحمل،تسلط برخود و داشتن واکنش های کنترل شده ی عقلانی ،سلامت و حتی پاکیزکی ظاهری راننده وخودروی او... همه انعکاسی ازفرهنگ واخلاق اجتماعی راننده،دربحث محرک های ترافیکی  است.

راننده ای که درترافیک،مانور،سرعت،تغییرناگهانی،ادبیات کلامی پرخاشگرانه،ژست های خشمگینانه و...راازخودبه نمایش می گذارد نه تنهانظم ترافیک شهری رابرهم می زندبلکه مشکلات بسیاری رابرای دیگررانندگان وعابران پدیدمی آورد.

مسلماً این رانندگان درفهم یا داشتن فرهنگ رانندگی وترافیک،دچارکج فهمی های بسیاری هستندزیرا به جای استفاده صحیح ازخودرو،آن راوسیله برای جلب توجه،قانون شکنی ودردسرسازی برای دیگران،کرده انددرحالی که راننده ی دارای"فرهنگ ترافیک"،هیچگاه جامعه رامحدوده ای شخصی  برای خودتلقی نمی کندتابه دلخواه بخواهدبارفتارهای غلط،حرمت فرهنگ عمومی و"فرهنگ ترافیک" رازیرپابگذارد.بنابراین تخلف وتجاوزبه حریم دیگران، نوعی تضعیف فرهنگ صحیح وترویج فرهنگی غلط از ترافیک، به دیگران است.

 رانندگان بافرهنگ،نیک می دانند"فرمان"خودرو، به مثابه ی"قلمی"است که  آنان توسط آن طرحی تمام رخ واکمل ازشخصیت وفرهنگ شان را درمعرض قضاوت عموم به نمایش  می گذارد لذا هیچگاه بارفتارهای غلط فرهنگی درترافیک ،حاضربه خدشه دارکردن آن نیستند.آنان باجایگزینی فرهنگ انصاف،صبوری ،گذشت،بخشش ،متانت،خویشتن داری و... به جای نگاه هاوحرکات غیرفرهنگی، می توانندترافیک رااز"عاملی تاخیری" دررسیدن به مقصد ویاازمحلی برای کلافگی ،پرخاشگری،تنش های رفتاری (میان رانندگان باعابران رانندگان دیگر و یا عابران بارانندگان  وهردوآنان باپلیس) به عاملی برای نظم، وتغییر رویکردبه رانندگی از"امری فردی" ،به " مشارکتی جمعی"  مبدل کنند.

عابران وفرهنگ ترافیک

عابران یکی از ارکان مهم ترافیک بشمارمی روند.بنابراین چنانچه درشهری مسیرهای مناسب وحتی اختصاصی برای آنان وجودنداشته باشدیااین که پیاده روها ازعرض مناسب برای عبورومروربرخوردارنباشند آنان ناچار برای ترددبه مسیرهای سواره رو تجاوز می کنند ودرنتیجه سببی برای کندی یاتشدید ترافیک وبی توجهی به "فرهنگ"آن می شوند.اندیشیدن تدبیری برای کاهش تاخیرهای زمانی عبورعابران هم حوادث ترافیکی رادراین شهرکاهش می دهدوهم اززیرپانهادن فرهنگ ترافیک ممانعت بعمل می آورد.

"فرهنگ ترافیک"ایجاب می کند تامردم یک جامعه رعایت قوانین عبور و مرور را یک ارزش تلقی کنند و خود را موظف به اطاعت از آن بدانند.عابران بافرهنگ، ترجیح والویت هایشان را،رعایت قوانین عبورومرور و"فرهنگ ترافیک"میدانندبطوری که حتی درمواقع بحرانی هم حاضربه زیرپانهادن قوانین نیستند.مسلماً داشتن خصلت انسانی وفرهنگی تنهادرسایه وجودفرهنگی غنی میسراست  ودرمقابل، عدم رعایت اصول وقوانین  عبور و مرور ،نه تنهاخطرات بسیاری رابرای آنان ایجادمی کند بلکه موجب اخلال یا کندی در روند  ترافیک  وبه تبع نادیده انگاشتن فرهنگ ترافیک خواهدشد. عابران پياده به اندازه رانندگان خودروها در نظم عبور و مرور شهر مسئول اند.عبورازعرض خیابان که گاه بطورناگهانی صورت می گیرديکي از مصاديق بارز بي‌نظمي در ترافيک وعدم رعایت فرهنگ ترافیک  شهری است.طبعاً آنچه که ازادامه ی این رویه جلوگیری می کنداصلاح فرهنگی رفتاروالزام به رعایت  قوانین ترددشهری است که البته آن هم باید با آموزش فرهنگ ،تصحیح عبورومرور وقانون مداری ازسنین پایه امکان پذیرتراست.زیرا شاید بتوان برخی  رانندگان اخلالگر درترافیک و فرهنگ آن راباجریمه تاحدودی کنترل کرداما درمورد عابران چون ما با عدم وجودقوانین بازدارنده مواجهیم لذابهترین راه حل، الزام  آنان به رعایت قوانین ونظم شهری ،ازطریق آموزش وآگاهی ِ مقوله های فرهنگی است.

 پلیس وفرهنگ ترافیک

 پلیس و نحوه رفتار وتصمیات او به عنوان یکی از موثرترین نمادها  در فرهنگ رانندگی  وترافیک محسوب می شود..تاثیرگذاری عملکرد آنان درجامعه به گونه ای است که دربسیاری موارد رفتارآنان الگویی برای رانندگان وسایرشهروندان جامعه تلقی می شود.بنابراین هرچه ادبیات کلامی وزبان اندام فیزیکی آنان بیشتربر منطق ،مهربانی ،خوش رویی وفرهنگ منطبق باشد وازرفتارهای قیم مآبانه دربرخوردهای بارانندگان وشهروندان  کمتراستفاده کنند،می توانند دررضایت  ومتعهدکردن آنان به قوانین راهنمایی ورانندگی وکاهش تخلف، اثرگذارباشند.داشتن منطق اقناعی وتلفیق آن باادب ،دلسوزی وآرامش عامل مهمی دررعایت "فرهنگ ترافیک" ازجانب پلیس است.

باوجوداین تقريبا بیشتر رانندگان گاه برخوردهاي تند و تحکم آمیز پلیس را تجربه كرده اندکه دربرخی موارد حتی آغشته با لحنی تحقیرآمیزاست. حال سوال این است وقتی فلسفه وجود پلیس همانگونه که در عنوان" پليس راهنمايي و رانندگي "نمایان است،نخست راهنمايي است وسپس اعمال قانون ، چرانباید راهنمايي کردن  که عملی فرهنگی است ومی توانددر"فرهنگ ترافیک"موثرواقع شود ،هميشه قبل ازاعمال قانون صورت پذیرد؟

مورددیگر،لزوم رعایت قوانین توسط نیروهای پلیس شهری است.اگرچه پلیس حق دارد درشرایط حساس و اضطراری به هنگام ترددبرخی ممنوعیت های راهنمایی و رانندگی (همچون پارک دوبل کردن ،چراغ قرمزیا مسیرهای عبور ممنوع  و... ) رانادیده بگیرد اما آیا اگراین حق اضطرار،به صورت مستمسکی برای تخلف های مکررپلیس درنادیده گرفتن قوانین باشد ، خودعامل بی نظمی های ترافیکی ورواج بی فرهنگی های ترافیکی نخواهدبود؟

همچنین اگرپلیس  نسبت به عمل کسانی که با مانع درست کردن درمسیرترددخودروها (مانند دست فروشان ومیوه فروشان  جاده منتهی به گلزارشهدای شهر)یا جلوی مغازه‌ ها، آنجا را پارکینگ اختصاصی خودمی کنند، با بی تفاوت بگذرد ؟ یا چنانچه به هنگام تخلفات ترافیکی ونادیده گرفتن فرهنگ ترافیک  بين شهروندان ورانندگان معمولي با نيروهاي اداري برخی نهادهای دولتی در اعمال قانون تفاوت  بگذارد؟آیاخود مروج  بی توجهی به نظم شهروفرهنگ ترافیک  وآموزش غلط به  رانندگان وشهروندان نخواهدبود  ؟

چرانباید پلیس وقتی تخلفی ترافیکی درشهربه وقوع می پیوندد ضمن هدایت خودروبه حاشیه ی خیابان ،خوداز خودرو پیاده شودورعایت شأن شهروندان وفرهنگ ترافیکی رابنماید؟ چرابایددربرخی موارد قانون مداری  و فرهنگ ترافیک رافقط  باجریمه و برخوردهای تنبیهی می خواهدنهادینه کند؟مگرمتخلفان فرهنگ ترافیک وخاطیان قوانین راهنمایی ورانندگی چه درصدی ازرانندگان راتشکیل می دهند که گاه پلیس را ،واداربه رفتارهای نامناسب فرهنگی بارانندگان وشهروندان می کند؟ بنابراین نیروهای فهیم پلیس راهنمایی ورانندگی  که الیته تعدادآنها کم نیست می توانند باارج نهادن به شهروندان وداشتن رفتارهای آمیخته به فرهنگ و قانون مداری ،اولین اشاعه دهنده ،مدرس وتندیس مجسم فرهنگ وفرهنگ ترافیک به عابران ورانندگان باشند.

 معضلات خاص ترافیکی درشوش

 پارکینگ:

وجودپارکینگ یکی از مولفه های مهم درکاهش یامدیریت ترافیک است به تبع چنانچه شهری فاقدچنین مکان هایی برای پارک  خودروهاباشد به ناچارروی به پارکینگ های خیابانی خواهدآورد.درشهرشوش به دلیل عدم وجودپارکینگ،ازحاشیه ی خیابانها برای پارکینگ آن هم درشکلی عجیب ومورب،درخیابان بالاترازمیدان 7تیراستفاده می شود.درحالی که به دلیل کم عرض بودن اکثرخیابان های این شهر ،هرگونه روی آوردن به پارک های حاشیه ای باعث کم عرض تر شدن بیشترخیابانهاودرنتیجه بروزترافیک یا اخلال درسیستم منطقی آن دربرخی ساعات شلوغ وپر تردد می شود.

هرچندکمبودمحل توقف وپارک خودروها به ویژه درمراکزشهر،گریبانگیر اکثرشهرهای ترافیک خیزمی باشد اما نباید ازآثار پارکینگ های حاشیه یاهمان "ترافیک ساکن" بر ترافیک جاری غافل ماند.بنابراین بایددراین شهر،علاوه برمدیریت ترافیک جاری،به فکر مدیریت "ترافیک ساکن"نیزبود.عدم توجه به چنین مدیریتی درشهرشوش باعث می شود تا زمان توقف خودروها که اکثراًشخصی اند بیشتردرحال جستجوی برای پارک درخیابان ها بگذردکه این عامل علاوه بر تحمیل مصرف سوخت واستهلاک خودروهابرای شهروندان ، عامل تشدیدکننده ی تحریکات نامطلوب روانی است.

پیاده روها:

از دﻻﺋﻞ اﺻﻠﻲ ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻴﺎده روها،بالابردن ضریب ایمنی  ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور ﻋﺎﺑﺮان  اﺳﺖ.پیاده روها واستفاده ازآنها ،کمک به ﺗﻔﻜﻴﻚ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺎﺑﺮان از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ وجلوگیری ازتجاوزِ گاه وبی گاه آنان ﺑﻪﺳﻮاره روها ودرنتیجه،آرام ﺳﺎزي  ونظمﺗﺮاﻓﻴﻚ  ورعایت "فرهنگ ترافیک "شهری است .متاسفانه برسر راه عابرانی که قصد استفاده از پیاده روهای این شهررادارند علاوه بر انباشت وسایل فروش بسیاری ازمغازه ها، می توان به ضعف پیوستگی فضایی مسیرها و قطع شدن مکرر پیاده روها توسط خیابانهای اطراف، ونیزناهمخوان بودن رااضافه کرد که باعث شده تاعابران برای عبور  بارها از پیاده رو خارج شده و دوباره وارد پیاده روها شوند که خود عامل کندی روند عبورومرور وترافیک بیشتردرشهرشده است.

 آگاهی عمومی:

ترویج  "فرهنگ ترافیک"نیازی مهم درعرصه منطقی کردن ترافیک است که البته نیازمند به داشتن  متولی خاص دارد .افزایش آگاهی های ترافیکی وفرهنگ ترافیک بایدبطورجدی توسط رسانه ها(تصویری، گفتاری و نوشتاری ) ،شهرداری ،اداره فرهنگ وارشاداسلامی،آموزش وپرورش ونیروهای راهنمایی ورانندگی موردتوجه قرارگیرد. تانتوان به تصحیح "فرهنگ ترافیک" ودانسته های مربوط  به آن اقدامی درست انجام داد نمی توان ازبروزناهنجاري و قانون شكني‌ها جلوگيري بعمل آورد.ازآنجا که برای تغییروپیشرفت دردانایی وآگاهی جامعه درزمینه ی فرهنگ ترافیک،دست کم به سه عامل آموزش،ایجادبسترهای مطلوب ودرنهایت اجرای قوانین  نیازهست بنابراین با آگاهی بخشی می توان" فرهنگ ترافیک "دراین شهرراارتقاء داد وبه تحقق اهداف یامدیریت آن  دست یافت.

 دوربرگردان ها:

یک طرفه کردن خیابانهای شهری بدون درنظرگرفتن دوربرگردان های کوتاه ،عاملی دربهم ریختگی ترافیک دراین شهراست. طولانی بودن دوربرگردان ها برای بازگشت به مسیرخیابانهای اصلی شوش باعث شده تا رانندگان ناچارباشند ازخیابانهای کم عرض وبعضاً پازل واربگذرند.قطعاً این بی توجهی موجب می شودرانندگان به محض ورودبه خیابان اصلی وترافیک آن رفتاری  عجولانه وگاه پرخاشگرانه داشته باشدکه این خودزمینه رابرای زیرپانهادن "فرهنگ ترافیک" واحیاناً بی توجهی به مقررات ودستورپلیس رافراهم می آورد.

ایستگاه تاکسی:

قراردادن ایستگاه تاکسی های درون شهری درخیابانی که بیشترین بارترافیکی شهررابه دوش می کشد بدسلیقگی  دیگری است که باعث ایجاد صف طولانی تاکسی ها درخیابان شده است اگربه این مشکل، پارکینگ خودروهادرطرف دیگراین خیابان رااضافه کنیم به سادگی  به نقش این عامل در  تشدید بارترافیکی  پی خواهیم برد.

 تابلوها وعلائم:

نصب تابلوهای متعدد توقف های" مطلقاً ممنوع"،"توقف ممنوع به استثنای ..."، درمسیرخیابان اصلی یاخیابان های منتهی به آن باعث می شودتارانندگانِ مسیرهای درون شهری، زمان زیادی رابرای پیداکردن محل پارک بگذرانند ،این عمل علاوه بر  تجاوز جدی به حقوق شهروندان به ایجادخدشه به "فرهنگ ترافیک" می انجامد. جایگرینی و تغییراین نوع تابلوها به تابلوهای "توقف ممنوع زمان دار"(درج محدوده ی زمانی) ویا حذف کامل تابلوهای "توقف ممنوع به استثنای..." می تواندکاری فرهنگی برای  ترویج احترام به حقوق شهروندی وعاملی برای دستیابی انضباط ترافیکی وتسهیل عبورومرورشهروندان وحتی کاهش بارترافیکی یاترافیکی  کارآمدترباشد.

نرده گذاری ها :

عدم نرده گذاری یا تعبیه گذرگاه های مخصوص عابران  پیاده نیز باعث شده تاجای جای این خیابان محلی برای گذرعابران ودر نتیجه توقف وترمزهای پی درپی رانندگان وبه تبع ترافیک بیشتردربرخی خیابانهای این شهر شده است.

موتورسواران:

بی توجهی پلیس به موتورسواران  وتخلفات آنان عامل دیگری برای بی نظمی ظاهری ترافیک وگاه تصادفاتی است که به هدررفتن وقت وسرمایه های مالی شهروندان درترافیک  منجرشده است.

  نتیجه گیری

 مردم شوش  با داشتن تمدن  چند هزار ساله، جزء شناخته شده ترین مردم و سرآمدان  فرهنگ و اخلاق درایران وحتی جهان محسوب می شوند. وجوداین پیشینه درخشان فرهنگی می تواندابزارمناسبی برای حل یاکنترل بسیاری از  معضلات این شهر ازجمله "ترافیک"باشد. نگاه فرهنگی داشتن به مساله ترافیک ،می تواند شهروندان،رانندگان وپلیس این شهرتاریخی –مذهبی رادرتعاملی مثبت ،نه رودررو ،بلکه درکنارهم قراردهد تا بتوان تحت لوای اصالت وتعهد به فرهنگ غنی خود ،ازآن برای رعایت قوانین راهنمایی ورانندگی وبه تبع ترافیک شهرخود بهره جویند. قطعاً می توان ازطریق آموزش ها ومعارف فرهنگی ،عوامل انسانی اثرگذار درترافیک (عابران،رانندگان،پلیس)  را آگاه کرد که تخلف از قوانین ترافیکی ، تخلف از اصول فرهنگی و اخلاقی است  که همخوان بافرهنگ تمدنی وتمدن فرهنگی این شهرشهیرنیست...برای مردم بافرهنگ شوش، حرمت به فرهنگ ترافیک ، تنها یک  حرمت قانونی  نیست بلکه  یک الزام فرهنگی-اخلاقی و احترام به حقوق شهروندی است که درذات فرهنگ وخصلت های انسانی این مردم فهیم وجوددارد.بنابراین چنانچه فرهنگ والگوهای رفتاری اصیل مردم این شهررا،بتوان درقالب" فرهنگ ترافیک" شهری نیز گنجاند، موفقیت طرح های ترافیکی و فرهنگ ترافیک دراین شهررقم خواهدخورد.

 پیشنهاد

- ترمیم پیوستگی یا آسیب دیدگی های پیاده­ روها
- زیباسازی گسترش فضای پیاده روها وطراحی آن براساس حرکت عابران
- نصب تابلوهای راهنما و تجهیزات مناسب شهری
 -اصلاح و ساماندهی و ایجاد شبکه خیابان­ها و دسترسی­ های محلی
- اﺣﺪاث ﭘﻴﺎده رو و ﺗﻔﻜﻴﻚ آن از ﺳﻮاره رو برای ﻧﻈﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور
-حضور پلیس در ابتدای ورودی منتهی به خیابان اصلی
- سخت‌گیری لازم در مورد اعطای گواهینامه به افراد
-پاک سازی  پیاده روها از سدمعابر مغازه داران و...
-جابجايي ايستگاه تاکسي
-نصب دوربین‌هایی باقابلیت‌های بالا درمسیرخیابان اصلی شهربرای کاهش،تخلفات ترافیکی
-متناسب کردن تعدادورودی وخروجی ها به خیابان های ترافیک خیز
-حذف ممنوعیت پارک  ممنوع ها وجایگزینی آن با تابلوهای پارک ممنوع  زماندار
-بازنگری جدی دربرنامه ریزی ومدیریت توسعه وطراحی شهری،حمل ونقل وترویج فرهنگ صحیح ترافیک