به گزارش ایران آنلاین(اُنا)، کهنترین شهر جهان قرار است در فهرست آثار جهانی قرار گیرد اما هنوز نگرانیها از نواقص پرونده شوش ادامه دارد. کارشناسان و پژوهشگران میراثفرهنگی معتقدند، محوطهی شوش نباید به تنهایی معیاری برای ثبت جهانی باشد بهخصوص که اینروزها بخش بزرگی از عرصهِ باستانی این محوطه در پروندهی ارسالی به یونسکو نادیده گرفته شده و تمامی ارزشهای شوش در قالب اندازه و مساحت سنجیده و ارزیابی میشود.
کارشناسان در گفت و گوهای متعدد با رسانهها اعلام کردهاند که محوطهی شوش اگر به تنهایی معیاری برای ثبت جهانی باشد، آن پرونده ناقص است و ارزش چندانی برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو ندارد.
اما گویی این دغدغه مدتهاست که از حوصله بحث و مجادله مسئولان و متولیان میراثفرهنگی خارج شده، موضوعی که هنوز چشمهای نگران بسیاری به دنبال آن است و پاسخ قطعی معاون میراثفرهنگی کشور مبنی بر ثبت عرصه 390 هکتاری و حریم 14 هزار هکتاری نتوانسته رضایت این کارشناسان را فراهم کند.
با این وجود « مجید ارسطوزاده» مدیر پایگاه تاریخی شوش در گفت و گویی که با خبرگزاری میراثفرهنگی دارد، به آمادگی شوش برای ورود ارزیابان یونسکو اشاره کرده و میگوید:« فضاهای شهری شوش در سالهای گذشته با ساخت و سازها و موانع مختلفی مواجه بود که هماکنون بخش قابلتوجهی از این موانع برطرف شده است».
مسئول پایگاه تاریخی شوش وسعت و قدمت این شهر باستانی مورد تاکید قرار میدهد و میافزاید:« درحالحاضر باتوجه به قدمت و وسعتی که شهر شوش از آن برخوردار است فعالیتهای گستردهای در این شهر باستانی صورت گرفته که طی یک سند چشمانداز و پلان مدیریتی مشخص که برای یونسکو ترسیم شده است در زمان معین انجام میگیرد».
ارسطوزاده معتقد است،« هر آنچه که لازم است در یک سایت تاریخی اعمال شود تا مشخص شود که مجموعه تحت کنترل و مدیریت قرار دارد در شوش صورت گرفته است بهطوریکه هماکنون آماده ورود ارزیابان یونسکو است».
بهگفته مدیر پایگاه تاریخی شوش، چندی پیش دو طبقه از ارتفاع ساختمان علیپور که طی سالهای گذشته احداث شده بود تخریب و یکسری المانهای نامربوط در فضاهای شهری که زیباسازی و بهسازی منظر شهری را برهم زده بود اصلاح و برچیده شد.
ارسطوزاده با بیان اینکه پایگاه شوش هماکنون درحال پیگیری سند چشمانداز شوش است و قرار است فعالیتهای پایگاه را در قالب پلان مدیریتی مشخص دنبال کند ادامه داد:«درحالحاضر یکی از اقدامات اصلی پایگاه مربوط به سند چشمانداز شوش میشود تا برنامههای فعلی و آتی شوش براساس این سند دنبال شود. چراکه معتقدیم، بسیاری از فعالیتهای پایگاه در راستای ثبت جهانی شوش نیست بلکه مربوط به حفاظت و ساماندهی مجموعه میشود».
او به نقش مردم در ساماندهی شهر شوش اشاره میکند و میگوید:«باتوجه به تجربهای که در سایتهای تاریخی دیگر از جمله شوشتر دارم تعامل و مشارکت مردم نسبت به دیگر شهرها کم نیست. حضور خودجوش انجمنها و تشکلهای مردمی سبب شده بسیاری از فعالیتهایی که لازم است در آستانه ثبت جهانی محقق شود توسط این تشکلها انجام بگیرد».
ارسطوزاده اما تاکید کرد:« میان سکونتگاه و محوطهتاریخی شوش تعامل سازندهای صورت نمیگیرد مگر آنکه مسئولان به آسیبشناسی این شهر بپردازند و مشکلاتی که این آثار بهدلیل نداشتن برنامه مشخص با آن مواجه بوده برطرف کنند. و این تعامل سازنده باید بهگونهای باشد که رابطه این سایت تاریخی و شهر زنده شوش آسیب نبیند و هر دو از تعامل با یکدیگر منتفع شوند».
مدیر پایگاه تاریخی شوش ادامه داد:« اگر محوطه تاریخی شوش بهگونهای ساماندهی شود که محل تنفس شهر شود و با تبدیل شدن به موزهای پویا بهسطح دانش منتطقهای و فرامنطقهای بیفزاید کمکی بزرگ به تداوم حضور مردم و پایداری محوطه خواهد کرد».