ایران اُنا - عزیزاله احمدی: دیدگاه نسبت به زن در طول تاریخ با فراز و نشیب های بسیاری خواه مثبت خواه منفی مواجه بوده است. دردوره جاهلیت، نگاه تحقیر آمیز و پایین دستی  به زن در برابر مرد وجود داشت و در حال حاضر در پوشش جنبش های فمنیستی نگاهی برابر طلب در حقوق بامرد به خود گرفته است.

در دوره جاهلیت زنان از تحصیل بسیاری کمالات انسانی تنها به این دلیل که مبادا "عصمت و عفت"را پایمال کنند، از جامعه و مواهب حضور در آن محروم بودند و با برداشتی سطحی نگر از مقوله "عفاف و عصمت" عملاً  "خانه نشینی" را برای این مخلوق الهی تجویز می کردند.

اگر چه برای همه قابل قبول است که مرد و زن دارای تفاوتند امابه نظر نمی رسد هیچ تفاوتی نشان از برتری یکی بردیگری  باشد. لذا از این مقدمه ی منطقی که " زن انسان است اما مرد نیست" نمی توان نتیجه گرفت مرد می تواند به جای اواندیشه کند، یا انتخاب کند، تصمیم بگیرد و... بلکه منطقاً می توان نتیجه گرفت که "مرد نیز انسان است اما زن نیست.!"
بر همین اساس باید پذیرفت که کسب حقوق و طی کردن کمالات انسانی و رشد استعدادها و... جنسیت بردار نیست بلکه هر کدام به تناسب استعدادهای ذاتی یا اکتسابی اش حق حیات و انتخاب و فعالیت در اجتماع دارد.

اما باید گفت که وجود تایید تفاوت ها و اعتقاد به این که، زن باید کار زنانگی  داشته باشد و مرد کار مردانگی، بسیاری را به این واداشته که از این حد و مرز و انفکاک سوء برداشت داشته باشند و موانعی بر سر راه پیشرفت زن  ایجاد یا ترسیم و تعیین کنند اما غافل از این باشند که افزودن روز افزون موانع باعث سقوط زنان از جانب دیگر قضیه خواهد شد.!

بنابراین تقسیم بندی مسائل مربوط به زن و مرد، کاری بسیار ظریف و لغزنده خواهد بود بگونه ای که ممکن است برای تحلیل گران یا خوانندگان زمینه ای برای افتادن در ورطه ی افراط یا تفریط را درپی داشته باشد.

تاییداین عقیده را می توان امروزه در سطح دنیا مشاهده کرد. افراطی گری ،برخی رابه جریان های فمنیستی ناصواب کشانده به گونه ای که هواداران آن بکلی منکر تفاوت قائل شدن میان زن و مردند و خواستار مساوات طلبی در همه ی زمینه ها با مردان هستند و از منظر تفریطی هم بسیاری حقوق محدود برای زن قائلند و عملاً  او را جنس دست دومی پنداشته اندکه باید در همه ی موارد زیرمجموعه مرد قرار بگیرد!!

به هرحال ما برآنیم در حدامکان و بضاعت اما گاه چالشی به حقیقت و واقعیات موجود مربوط به زن و حقوقش به دور از تعصب و جزمیتی بپردازیم. امیداست که منتقدان هم با نگاهی تحلیلی و تعلیلی در رد یا تایید این نوشته ها برایند .

برای فهم این که ادیان یا مکاتب فکری به زن چه نگاهی دارند باید دید که اساساً آن ادیان یا مکاتب چه تصویری از زن ارائه داده اند. اگرچه این تصویر برای شروع بحث مناسب به نظرمی رسد اما قطعاً به تنهایی نمی تواند "شخصیت" کامل زن را برای ما روشن سازد. سوال این است که پس چه بایدکرد؟

به نظر می رسد راه مطمئن آن باشد که اولاً شناخت مسائل حول محوریت "زن" بامسائل، منابع و در اصطلاح "دکترین" آن اندیشه ها مطابقت داشته باشد، ثانیاً واقعیت  موجود و برداشت شده از این دکنرین و آن نیز در نظرگرفته شود. برای مثال اگر دین یا مکتبی برای زن در فلسفه ی وجودیش نقص قائل نیست و زمینه های پیشرفت وی را پا به پای مردان می داند اما آیادر عالم واقع نیز چنین است؟

همانگونه که در آغازبیان شد برای تبیین موضوع ما ناچاریم به بررسی "زن و نگاه به او" از منظر تاریخ بپردازیم اما برای این که بحث خسته کننده نباشد ناچاریم از این واکاوی به سرعت عبور کنیم تا با درنگ بیشتری در واقعیات امروز زن داشته باشیم.

به این منظور از "چهره ی باستانی زن" به سمت "چهره این سانی" او بیشتر معطوف خواهیم بود. ضمناً چون این بحث احیاناً مخالفت هایی را به دنبال  خواهدداشت بنابراین مجبوریم استنادات عقل پسندانه را جستجو و عرضه نماییم که خود ممکن است ارائه مطالب را طولانی نماید اما انشاا... این طول را کمترخواهیم کرد تا خواننده انگیزه ای برای دنبال کردن بحث را داشته باشد.

معاون مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا