عظیم عظیمی مفهوم دروغگویی در کودکان را بسیار متفاوت با بزرگسالان دانست و گفت: تمایز بین دروغگویی با تخیل در کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است.

این روانشناس کودک با تاکید بر اینکه دروغگویی در کودکان بیش از اینکه دروغ باشد، خیال پردازی است، گفت: والدین باید خیلی مراقب باشند تا رویا پردازی‌های کودکانشان را به حساب دروغگویی نگذارند.

وی منشاء واقعی دروغ گویی کودک را ترس از گفتن واقعیت دانست و گفت: واکنش‌های قبلی والدین و تذکرها و تنبیه های احتمالی آنها در ذهن کودک باقی می‌ماند و همین مسئله سبب می‌شود تا آن‌ها در موارد مشابه بعدی پنهان کاری کنند و در اصطلاح دروغ بگویند.

عظیمی افزود: یکی دیگر از دلایل گرایش به دروغ گویی در کودک پاداش‌های خوبی است که در تجربه‌های قبلی اش دریافت کرده و در واقع به دروغ گویی عادت کرده است.

و ی ادامه داد: تقلیدکردن و مشاهده دروغگویی یکی دیگر از دلایل گرایش کودک به دروغگویی است، به این معنا که اگر کودک با افراد دروغگو سروکار داشته باشد، این کار را از آن‌ها یاد می‌گیرد.

عظیمی گفت: خانواده‌ها باید به طور غیرمستقیم کودک را متوجه دروغگویی و خیال پردازی‌هایش کرده و به هیچ وجه آنها را تایید نکنند.

این روانشناس کودک با بیان اینکه تنبیه باید آخرین راه مقابله با دروغگویی کودک باشد، گفت: استفاده از راهکارهایی مانند محروم سازی از خواسته‌های دلخواه کودک و استفاده از شیوه‌های غیرمستقیم همچون نشان دادن بدی‌های دروغ و دروغگویی در قالب داستان و شخصیت پردازی‌ها از مهمترین راه‌های مقابله با دروغگویی در کودکان است.