هنوز مدت زمان زیادی از رحلت نبی مکرم اسلام (ص) نگذشته بود که امت اسلامی دچار انحراف شد. رویکرد‌های حاکم بر جامعه با مدینه فاضله نبی مکرم اسلام (ص) فاصله زیادی پیدا کرد. غدیر نقطه عطفی در تاریخ اسلام بود که اگر به آن عمل می‌شد بسیاری از این اتفاق‌ها به وقوع نمی‌پیوست.

امام حسین (ع) وقتی دید که ارزش‌های اسلامی در حاکمیت رنگ باخته چاره را در قیام دید. طواف مکه را نیمه کاره‌‌ رها کرد تا بدینسان پیام خود را به امت اسلام مخابره کند که اگر اصول دین از بین برود دیگر چیزی برای طواف باقی نمی‌ماند.

قرن‌ها از واقعه عاشورا می‌گذرد و این حرکت عظیم هر سال با شکوه بیشتر توسط آزادی‌خواهان جهان بازخوانی می‌شود. خیلی از ما آرزو می‌کنیم کاش توفیق حضور در کربلا را داشتیم و ندای هل من ناصر اماممان را با ایثار جان و مال پاسخ می‌دادیم.

فلسفه قیام عاشورا بر اساس فرمایشات امام حسین (ع) امر به معروف و احیای ارزش‌های دین اسلام بوده است. برای تحقق فلسفه قیام عاشورا چه می‌توان کرد؟ کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا ترجمانش این است که قیام عاشورا برای تمامی زمان‌ها و در تمامی مکان‌ها و برای کل بشریت درس دارد. و همه باید تلاش کنند تا به اندازه بضاعت خود از این دریای حکمت بهره ببرند.

این روز‌ها با پیام‌هایی در فضای مجازی مواجه شدم که هر کسی را به فکر وا می‌دارد. پیام‌هایی که بد نیست تعدادی از آن‌ها را با هم مرور کنیم.

لبیک یا حسین یعنی مواظب غذای روحمان باشیم
لبیک یا حسین یعنی قران بخوانیم و به آن عمل کنیم
لبیک یا حسین یعنی غیبت نکنیم و دروغ نگوییم
لبیک یا حسین یعنی امانت دار باشیم
لبیک یا حسین یعنی اسراف نکنیم
لبیک یا حسین یعنی خدمت بی‌منت به مردم
لبیک یا حسین یعنی مواظب عفاف و حجابمان باشیم
لبیک یا حسین یعنی با یکدیگر مهربان باشیم
لبیک یا حسین یعنی در فضای مجازی هم گناه نکنیم
و . . .

مگر نه این است که قیام امام حسین (ع) برای امر به معروف و نهی از منکر بود، مگر نه این است که اولین گام در این مسیر نفس خود را امر به معروف کردن است. خوب گوش کنیم ندای هل من ناصر ینصرنی حسین (ع) هنوز در گوش زمان جاری است.

او هرروز ما را به خود می‌خواند پاسخش را فراموش نکنیم.