کد خبر:
6384
ارسال شده در مورخه :
شنبه، 17 آبان ماه، 1393 -
03:30
تهران - ایران اُنا: فراموش نکنیم منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی آنچنان به هم تنیده است که چنین فراز و نشیب های مقطعی نمی تواند پایه نگاه راهبردی آنها به یکدیگر را خدشه دار کند.
|
فراز و نشیب روابط کنونی آمریکا و رژیم صهیونیستی گرچه از نگرانی واشنگتن درباره سیاست های تنش زای این رژیم در خاورمیانه خبر می دهد اما پیوندهای راهبردی 2 طرف در بلندمدت همچنان حول تامین منافع این رژیم می گردد.
گرانیگاه راهبرد آمریکا در خاورمیانه، رژیم صهیونیستی است؛ به گونه ای که بسیاری از دوست و دشمن انگاری های واشنگتن در منطقه، با توجه به تاثیر این اقدام ها بر اشغالگران قدس صورت گرفته است.
گرچه برخی تحلیلگران، عامل موثر دیگر بر تصمیم گیری های کاخ سفید در خاورمیانه را منافع این کشور ارزیابی کرده اند اما روشن است که رژیم صهیونیستی در مرکز منافع خاورمیانه ای واشنگتن قرار دارد.
نفوذ لابی صهیونیستی در ساختار قدرت سیاسی و اقتصادی آمریکا یکی از دلایل این امر است. از سوی دیگر، وجود رژیم صهیونیستی در خاورمیانه بهانه ای است برای دخالت های گاه و بیگاه در کشورهای منطقه با هدف برهم زدن توازن سنتی به سود خود.
هر سال آمریکا کمک های نظامی گسترده ای به این رژیم اختصاص می دهد که تعیین بودجه های چند میلیون دلاری برای ساخت گنبد «به اصطلاح» آهنین، از مهمترین آنها است.
در عرصه سیاسی نیز واشنگتن سدی در برابر صدور و تصویب بسیاری از قطعنامه ها و بیانیه های سازمان ها و نهادهای بین المللی علیه رژیم صهیونیستی کشیده، به گونه ای که وتوی بیانیه های حتی بی اثر علیه این رژیم، واکنش تکراری نمایندگان آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد بوده است.
نمونه های آن را در جریان جنگ افروزی های اشغالگران قدس در منطقه دیده ایم. حتی در قبال جنگ 51 روزه غزه، وزارت امورخارجه آمریکا تمام قد پشت سر صهیونیست ها ایستاد.
به تازگی نیز با وجود اعتراض بسیاری از همپیمانان قدیمی رژیم صهیونیستی مانند اعضای اتحادیه اروپا و حتی آمریکا به شهرک سازی ها و نیز تنش زایی در مسجدالاقصی، نشست هشتم آبان شورای امنیت سازمان ملل متحد در این زمینه بدون تصویب قطعنامه یا صدور بیانیه ای پایان یافت.
این در حالی است که به نوشته همان روز خبرگزاری فرانسه، نمایندگان آمریکا، انگلیس و فرانسه طی این نشست گفته های تندی علیه اقدام های رژیم صهیونیستی بر زبان آوردند.
«جفری فلتمن» معاون آمریکایی دبیرکل سازمان ملل متحد، نیز گفت: اقدام اسراییل برای انتقال شهرک نشینان به بخش های فلسطینی نقض قوانین بین المللی و مغایر با راه حل تشکیل 2 کشور است و دبیرکل سازمان از اقدام تل آویو نگران است (1).
** برخی اختلاف ها
با وجود روابط راهبردی آمریکا و رژیم صهیونیستی، هر از گاه بخشی از اختلاف های این 2 نمایان می شود.
این اواخر بروز برخی عوامل تنش زا بالا گرفته است؛ به گونه ای که به نوشته چهارم آبان ماه تارنمای آلمانی «دویچه وله» به نقل از خبرگزاری آمریکایی «آسوشیتدپرس»، در سفر بیست و نهم مهر «موشه یعلون» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به واشنگتن، دولت اوباما تقاضای او برای دیدار با شماری از مشاوران امنیت ملی آمریکا را رد کرد.
به گزارش آسوشیتدپرس، یک روز بعد «یعیر لاپید» وزیر دارایی این رژیم، گفت: در روابط میان آمریکا و اسراییل «بحران» وجود دارد... و این بحران باید محترمانه و مسوولانه حل شود.
پیش از او یک مقام آمریکایی که نام وی در رسانه ها فاش نشد، نخست وزیر رژیم صهیونیستی را «پست و فرومایه» خوانده بود. یعلون نیز «جان کری» وزیر امورخارجه آمریکا را «مسیحی عقده ای» خواند؛ امری که به نوشته آسوشیتدپرس دلیل مخالفت کاخ سفید با درخواست های دیدار وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با مقام های آمریکا بوده است.
تیرماه امسال روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارنوت» نوشت: موشه یعلون در یک محفل خصوصی گفته است تلاش جان کری برای دستیابی به توافق (به اصطلاح) صلح، از «وسواسی غیرقابل توضیح و اشتیاقی مسیحی» ناشی می شود... فقط یک چیز می تواند ما را نجات دهد، آن هم اینکه جان کری برنده نوبل صلح شود و دست از سر ما بردارد.
به گزارش آسوشیتدپرس، موشه یعلون در پی این سخنان وادار به عذرخواهی شد.
انتقادهای رژیم صهیونیستی از آمریکا در موضوع گفت و گوهای هسته ای میان ایران و گروه 1+5 نیز هر از گاه رسانه ای می شود.
رهبران صهیونیستی طی سخنان خود در صدد القای این فکر هستند که با گفت و گوها مخالفند زیرا واشنگتن در برابر تهران انعطاف نشان می دهد و باید سختگیری بیشتری داشته باشد.
به نوشته آسوشیتدپرس، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی فروردین امسال طی سخنرانی در دانشگاه «تل آویو» گفته بود: زمانی فکر می کردیم کشوری که باید مبارزه با ایران را رهبری کند، آمریکا است اما ایالات متحده از دوره ای به بعد با ایرانیان وارد مذاکره شد و متاسفانه هر وقت پای مذاکره در میان بوده، آنان (ایرانیان) بهتر عمل کرده اند.
وی افزوده بود: همه می دانند ایران دارد فریبکاری می کند اما غربی ها که دغدغه ای ندارند، ترجیح می دهند رویارویی با این کشور را به بعد موکول کنند؛ اگر بشود به سال دیگر یا به دوره ی ریاست جمهوری بعدی.
به گزارش آسوشیتدپرس، آن زمان هم موشه یعلون سخنان خود را پس گرفت و عذرخواهی کرد (2).
در چنین شرایطی، روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» پنجم آبان نوشت: یعلون می کوشد خودداری مقام های آمریکایی از دیدار با خود را کم اهمیت جلوه دهد. او در هر فرصت روابط خوب خود با «چاک هیگل» وزیر دفاع آمریکا، را یادآور می شود اما زمانی که کاخ سفید تحویل موشک های «هل فایر» به اسراییل را طی عملیات «صخره سخت» (جنگ 51 روزه غزه) متوقف کرد، هیگل نتوانست او را نجات دهد (3).
تارنمای تحلیلی «اینکویسیتر» (inquisitor) هفتم آبان نوشت: پیوند 2 طرف به شدت آسیب دیده است. آنها مدام به هم توهین می کنند و معلوم نیست این روابط تا چه زمانی متمدنانه باقی خواهد ماند.
این تارنما افزود: پیوند کنونی 2 طرف بر پایه تعریف، یک بحران تمام عیار است و اگر مشکل آنها حل نشود، به زودی شکل غیرمتمدنانه ای به خود خواهد گرفت (4).
با این همه، گفته های تازه یعلون درباره اینکه «اتحاد تل آویو - واشنگتن ناگسستنی و آمریکا بزرگ ترین دوست و تکیه گاه اسراییل است»، از تلاش های او برای لاپوشانی اختلاف ها نشان دارد.
به نوشته سیزدهم آبان ماه روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در حاشیه راه اندازی خط تولید جنگنده های اف 35، در باره استقبال سرد از خود در واشنگتن نیز گفت: مقام های آمریکایی مشغول انتخابات میان دوره ای کنگره این کشور بودند، بنابراین نتوانستند با من دیدار کنند (5).
این در حالی است که هفتم آبان ماه شبکه خبری «اسکای نیوز» که دفتر آن در امارات است، به نقل از منابعی در وزارت جنگ رژیم صهیونیستی نوشت: این رژیم قصد دارد در دومین مرحله از قرارداد سال 2010 میلادی (1389 خورشیدی) با آمریکا، افزون بر 19 فروند هواپیمای جنگنده «اف-35» پیشین، 25 فروند دیگر خریداری کند (6).
2 روز بعد نیز خبرگزاری فرانسه به نقل از روزنامه صهیونیستی «اسراییل هوم» نوشت: وزیر جنگ اسراییل خلاف خواست ارتش، تصمیم گرفت از آمریکا 6 فروند هواپیمای جنگی و عمود پرواز «وی- 22» را نخرد.
این روزنامه نوشت «تل آویو با این خرید می توانست پس از آمریکا، به تنها دارنده این نوع هواپیماها در جهان تبدیل شود» و افزود: از آنجا که برخی احتمال می دهند این تصمیم حتی به خشم دولت آمریکا نیز بینجامد، بنابراین موشه یعلون باید آمریکا را به گونه ای متقاعد سازد که این تصمیم را بر مبنای واقعیات عینی و فقط مبتنی بر منافع ملی گرفته است (7).
فراموش نکنیم منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی آنچنان به هم تنیده است که چنین فراز و نشیب های مقطعی نمی تواند پایه نگاه راهبردی آنها به یکدیگر را خدشه دار کند.
البته به نظر می رسد تلاش های وزیر جنگ رژیم صهیونیستی برای نزدیک شدن به واشنگتن و نیز تداوم سیاست های پشتیبانی کننده آمریکا در قبال فلسطین که در پی نشست بی نتیجه شورای امنیت سازمان ملل متحد نمایان شد، به منظور کاهش اختلاف های کنونی 2 طرف صورت گرفته است.
با این همه، حتی با وجود ادعاهای تکراری مقام های آمریکایی درباره پیوندهای راهبردی و تزلزل ناپذیر با رژیم صهیونیستی از آنجا که هیچ 2 دولتی در دنیا منافع کاملا یکسانی ندارند، واشنگتن راه گریزی از دست اقدام های تنش زای شریک راهبردی خود در خاورمیانه می جوید.
تلاش های جان کری برای پیشبرد گفت و گوهای سازش و دیدارهای پیاپی مقام هایی از 2 طرف برای هماهنگی بر سر نشست های هسته ای تهران و گروه 1+5 به این منظور صورت می گیرد که همراهی رژیم صهیونیستی در این موضوع ها به دست آید.
هنوز گفته های چند سال پیش «باراک اوباما» رییس جمهوری کنونی آمریکا، در حاشیه نشست گروه 20 در سال 1390 درباره خسته شدن از دروغگویی های نخست وزیر رژیم صهیونیستی را به یاد داریم که به دلیل روشن ماندن بلندگوها شنیده شد.
از این رو، شاید واشنگتن نیز در شرایط در حال تغییر جهان و بروز بازیگران تازه بین المللی و قدرت نمایی رقبای پیشین می داند برای حضور به عنوان کدخدای جهان باید همه ضعف ها و عوامل انتقادزا را از میان بردارد.
رژیم صهیونیستی با اقدام های جنگ افروزانه منطقه ای و سرکشی های گوناگون در برابر قوانین بین المللی به عاملی برای انتقاد و فشار بر کاخ سفید به سبب سیاست های هم پیوند با این رژیم بدل شده است.
با این همه، ادامه روند کنونی واشنگتن در قبال رژیم صهیونیستی شاید به قدرت روزافزون لابی صهیونیستی در آمریکا و نیاز دولتمردان دموکرات و جمهوری خواه به پشتیبانی های سیاسی و اقتصادی آن باز می گردد.
در چنین شرایطی می بینیم که دولت کنونی آمریکا از حزب دموکرات، نتیجه انتخابات میان دوره ای کنگره را به حزب جمهوری خواه واگذار می کند تا شاید پیامد بخشی از سیاست های خود را دیده باشد.
به هر روی، تاریخ نشان می دهد به سبب منافع داخلی و منطقه ای، آمریکا با وجود برخی فراز و نشیب ها در روابط خود با رژیم صهیونیستی شاید اکنون در برخی موارد زبان شماتت آمیز خود را دراز کند اما همه اینها بیش از یک جنگ زرگری نیست و کاخ سفید در بلندمدت در راه تامین منافع این رژیم، پیه همه انتقادها را به تن می مالد.
منابع:
(1) جلسه شورای امنیت برای جلوگیری از شهرک سازی رژیم صهیونیستی بی نتیجه پایان یافت
(2) http://www.dw.de/18022044
(3) http://www.jamejamonline.ir/newspreview/1696337614688024498
(4) http://www.inquisitr.com/1570290/relationship-us-israel-full-blown-crisis/
(5) http://www.jpost.com/Israel-News/Yaalon-I-wasnt-snubbed-during-recent-visit-in-US-380794
(6) http://irna.ir/fa/News/81367870/
(7) http://irna.ir/fa/News/81370284/
--------------------------------
از مریم مسعود - گروه تحقیق و تفسیر خبر
امانت داري و اخلاق مداري
استفاده از اين خبر فقط با ذکر منبع مجاز است.
|