ایران اُنا - برهان زبیدی: شهیدعبدالنبی نیسی برای ما نوجوانان و جوانان روستا اسوه و نمونه بی‌همتایی بود، رفتار و کردار و منش او زبان زد اهالی روستا از زن و مرد و پیر و جوان بود .

شهیدی که در جوانی و قبل از ازدواج به حج مشرف شدند ، این عزیز جهت کار و کسب درآمد به کشور کویت می‌روند و پس از کسب درآمد کافی عازم مکه مکرمه برای ادای فریضه حج تمتع می‌شوند و اولین حاجی روستا در قبل از انقلاب لقب می‌گیرند شهیدی که در شب زفاف، عروس را از زیر قرآن مجید جهت ورود به منزل خود گذراند و پس از آن در حضور خانواده و عروس با صدای بلند و شیوایی که داشت خود شروع به قرائت قرآن با صدای بلند و دل‌انگیز می‌کند که این اعمال او ( عروس را از زیر قرآن عبور دادن و تلاوت قرآن در شب زفاف عروسی) برای اولین بار در روستا ضمن اینکه موجب خوشحالی و تمجید اهالی روستا شده سبب باب و رسمی خداپسندانه و نیکو برای ما جوانان روستا گردید ، شهید حاج عبدالنبی نیسی کسی بود که در همان ابتدای روزهای جنگ تحمیلی مهرماه 59 جوانان روستا را جهت اعزام به جبهه تشویق و ترغیب و سازماندهی و خود همراه به عنوان مسئول گروه عازم جبهه‌های جنگ می‌شد، این شهید و موذن روستا اولین گروه 8نفره ما (خانواده من به سبب جنگ از شوش به روستای حمید آباد مهاجرت کرده بودیم)که از 2 روستای جریه سید راضی و حمید آباد و توسط خودش جهت اعزام به جبهه هماهنگی و برنامه‌ریزی شده بود، پس از تجمع در 3 راهی کانال جریه سید راضی جنب کارخانه شیر پاستوریزه، پیاده از پشت طرف شرقی کانال و در امتداد شرق کانال و پس از گذشتن از دو روستای باقرآباد و داود آباد و شهرک بهرام کنونی تا روستای شهید مدنی حدود 10 تا 15 کیلومتر پیاده‌روی و از آنجا که کمترین فاصله زمین مسطح تا خط مقدم جبهه را داشت از جاده اهواز-اندیمشک عبور و پس از 2 ساعت استراحت در محل خرابه‌های کوره‌های آجرپزی و بعد از تاریک شدن هوا به سمت رودخانه کرخه که خط مقدم جبهه بود و با ما فاصله بسیار نزدیکی داشت حرکت کردیم، از این گروه فقط 5 نفر تفنگ داشتند و 3 نفر دیگرمان بدون تفنگ که قرار شد در جبهه  به ما تحویل دهند(در شب اول که به محل خط مقدم و در جایی که خبری از سنگر و پناهگاه وجود نداشت اندک نیروها و رزمندگان که قبل از ما آنجا بودند یا نشسته درون نهرها و یا دراز کشیده روی زمین بودند) (من جوان‌ترین فرد گروه( 19 سال)) و فقط 2 هفته از ازدواجم گذشته بود فکر می کردم که جز ما کسی در این جبهه و این خط مقدم وجود ندارد. ولی وقتی صبح شد و هوا روشن گردید دیدم که سربازان و رزمندگان بسیار زیادی شب به ما ملحق شده اند و جلوتر از ما و درست در ساحل رودخانه کرخه و جنگل‌های کرخه در حال مبارزه و دفاع هستند و برای من قوت قلبی شد. این نقطه از جبهه (غرب شهرک مدنی)یعنی فاصله بعثیهای عراقی تاجاده ترانزیت اهواز-اندیمشک شاید کمتر از 3 کیلوتر بود و حساسیت بسیار زیادی داشت چون موجب قطع شدن تردد خودروها و پشتیبانیهای لازم از طرف شمال وغرب میشد. از آن عزیزان این دو روستا، سه شهید از روستایمان حمیدآباد،(شهیدکاظم سگوند،(کاظمی مهر)،جابرملیانی(امیری)و خود شهید عبدالنبی نیسی و از روستای جریه سید راضی(شهیدمطهری)سه نفر بنامهای شریف(مصرسرخه و عباس نیسی و خلف آلکثیر) نیز در عملیات بعدی جنگ در ماههای اولیه جنگ شهادت نصیبشان شد.یاد و خاطره این شهداء عزیز را گرامی میداریم.