عباس کرم الهی رئیس انجمن روزنامه نگاران شهرستان شوش طي يك نشست خبری  با جمعی از خبرنگاران شوش که آن را پایگاه خبری تحلیلی ایران انا تدارک دیده بود به سئوالات اصحاب رسانه و مطبوعات پاسخ داد .

مقدمه :

با سلام و درود به روح پرفتوح رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) و درود خالصانه به مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی اما خامنه ای«مدظله العالی » و عرض ادب به مقام شامخ شهدای انقلاب اسلامی ، شهدای 8 سال دفاع مقدس ، سرداران و612 شهید شهرستان شوش خصوصا شهدای خبرنگار « شهید سید محمد کاظم دانش سردبیرامور سیاسی ماهنامه ی مکتب اسلام و شهید فریدون سگوند خبرنگار نوجوان هفته نامه ی کیهان بچه ها » ـ در پاسگویی به سئوالات شما آماده ام .

محمد زبیدی ـ خبرنگار ایران انا :

مختصری از بیوگرافی خود را اعلام نمائید ؟

ـ عباس کرم الهی هستم متولد ششم شهریور 1345 ـ از سال 1360 وقتی که شوش زیر تیررس مستقیم گلوله های توپ ، تانک و خمپاره ی دشمن بعثی عراق بود و این شهر به جز رزمندگان خالی از سکنه بود ، منم به همراه مادرم به نزد عمویم در خرم آباد رفتیم و مرحوم پدرم به خاطر شغلش مدتها در شوش ماند و وقتی که خانه ی ما مورد اصابت گلوله ی خمپاره قرار گرفت به شهرک خسروآباد که امروزی به آن شهر میانرود می گویند رفت و تا زمانی شوش در عملیات فتح المبین از زیر تیررس دشمن خارج گردید در همان شهرک ماندگار شد و منم در مدرسه ی راهنمایی دکتر خانعلی خرم آباد در کلاس دوم راهنمایی ثبت نام کردم و در همان سال با توجه به اینکه بچه ی کمرویی بودم مورد توجه معلم پرورشی برای بازی در نمایش عروسکی انتخاب شدم و نقش روباه را در نمایش قلعه ی حیوانات به کارگردانی امرایی به عهده گرفتم که این کار در جشنواره ی دانش آموزی در مقطع راهنمایی حضور یافت و منم عنوان دوم بازیگری را به نام خودم ثبت نمودم  ، این شروع کارم به عنوان بازیگر تئاتر بود که بعد از عملیات فتح المبین وقتی که شوش برگشتیم به اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی که آن زمان جنب موزه فعلی شوش بود رفتم و با استاد سید جلال حسینی ـ عبدالحسین رسته خاک ـ عظیم سلیمی خواه و عبدالمحمد علیزاده در شوش و با زنده یاد مهرداد براتی ـ حسین یلالی ـ محمدرضا ناصری ـ فرهاد حسین پور ـ علیرضا ریماز ـ علی محمد طولابی و خضیر عموری در هفت تپه آشنا شدم و اکنون از بین این همه هنرمند استاد سید جلال حسینی به اهواز نقل مکان کرده و به جز من و عبدالحسین رسته خاک همه از تئاتر خداحافظی کرده اند .

برهان زبیدی خبرنگار ایران انا :

از آغاز بازیگری در بخش هنرهای نمایشی توضیحات کاملی را دادید به همین بهانه از شما می خواهد که بگید از چه زمانی به خبرنگاری رو آوردید و مشوق شما چه کسی یا کسانی بودند ؟

با توجه به اینکه تک فرزند بودم و می توانستم کفالت پدرم را بر عهده بگیرم ولی به صورت داوطلبانه از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال 1363 با رها کردن تحصیل دفترچه ی آماده ی به خدمت گرفتم و چون در آن زمان نیرو به نیرو بود سن که به 16 سال می رسید داوطلبانه می شد به خدمت مقدس سربازی رفت ، دوران آموزش نظامی خود را در پاطاق ؛ پادگان آموزشی کربلا در شهرستان سرپل ذهاب از توابع استان کرمانشاه که آن زمان تغییر نام یافته بود و به آن باختران می گفتند به مدت سه ماه ماندگار شدیم اما بعداز گذشت 45 روز یک مرخصی 72 ساعته به همه  سربازان دادند و برای رفتن به خوزستان می بایست به کرمانشاه رفته و از شرکت تعاونی شماره 8 بلیط گرفته تا اتلاف وقت کمتری داشته باشیم ـ چهار ساعت به زمان حرکت داشتیم که یادم میاد یک نسخه از روزنامه کیهان را خریدم و در میدان آزادی که آن زمان ساختمانی همانند قدس مقدس را وسط این میدان خود نمایی می کرد ، بر روی یکی از نیمک های پارک نشستیم و روزنامه را ورق زدیم و برایمان خیلی مهم بود که خبری از شوش را در آن روزنامه مشاهده کنم یا نمی دیدم و یا هر وقت هم که میدیدیم چون آن زمان شوش بخشی از شهرستان شوش بود اخبار منعکس شده کامل اشتباه و از روی تعصب  نوشته شده بود ـ تا حدودی در آن روزنامه با خواندن چنین خبری هر چند غلط خوشحال شدم چون اسم شهرم را می دیدم اما وقتی که بعد از تیتر سمت راست یا انتهای خبر سمت چپ را می دیدم که نوشته شده بود « دزفول خبرنگار کیهان » غیرتم گل کرد و با خود عهد بستم که بعداز خدمت مقدس سربازی در صورتی که افتخار نوشیدن شربت شهادت نصیبم نشود  با یکی از نشریات همکاری داشته باشم و چون انشای خوبی داشتم و چند کتاب هم در این راستا مطالعه کرده بودم در روزنامه اطلاعات که دقیقا حضور ذهن ندارم در چه سالی بود اما مطمئنم در سال 1365 بود آزمون سراسری خبرنگاری قرار بود در تهران برگزار شود و من هم علاوه بر ثبت نام برای ادامه ی تحصیلی در وقت معین شده به تهران رفتم و از بین 3500 نفری که از اقصی نقاط کشور در آزمون شرکت کرده بود نتوانستم از مجموع 100 امتیاز 99 را دریافت کنم و گواهینامه قبولی آن را با عنوان رتبه ی دوم اخذ نمایم و سرانجام کار خود را در سال 1367 فعالیت خود را با روزنامه ی کار و کارگر رسما آغاز نمودم و مشوق من در واقع غیرت خودم و عشق به شوش دانیال(ع) بود .

شهلا حجازی خبرنگار شوش نیوز :

یادتان می آید اولین خبری را که به روزنامه ی کارو کارگر ارسال کردید و منعکس شد چه موضوع یا تیتری داشت ؟

ـ معمولا برای هر خبرنگار ـ عکاس ـ نقاش ـ موسیقیدان ـ کاریکاتوریست و در مجموع کلیه ی رشته ها اولین اثر هر چند آن پختگی را نداشته باشد اما همین که منعکس گردد برای کسی که آن اثر را خلق کرده خیلی عزیز و به یاد ماندنی خواهد بود و منم هم بعد از سه روز از فعالیت خبرنگاری ام خبری با تیتر « شوش را دریابید » بود که در بخشی از این گزارش نوشته بودم « هنوز هستند دلیرمردانی در شوش که ادامه دهنده شهدای شوش شهر شهیدان گمنام باشند که دست در دست هم بدهند و با توجه به اینکه شوش شرایط لازم را برای شهرستان شوش از نظر جمعتی را دارد ، زیر ساخت های مو.رد نیاز را به مرحله ی بهره برداری برسانند » و بعد از آن بود که اولین فرماندار شهرستان شوش که اگر اشتباه نکرده باشم فردی به نام عامری معرفی شد امام این فرماندار یک ماه هم مدیریتش دوام نداشت و بنا به تقاضای خود از این مسئولیت کنارگیری کرد و مهندس ستار اکبر زاده به عنوان فرماندار منصوب کرد که تا این لحظه با دوام ترین فرماندار خودش بوده است .

داریوش پارسا خبرنگار پایگاه خبری ورزشی پیمان :

برای همه ی جوانان ورزشکار دهه های 60  ـ 70 و 80 کاملا روشن است که شما علاوه بر فعالیت در رشته های هرهای نمایشی و روزنامه نگاری در ورزش هم دستی داشته و هم اکنون هم دارید و در رشد و توسعه ی آن  مؤثر بوده اید  لطفا در این مورد هم توضیحات کاملی بدهید ؟

ـ در باره ی ورزش  به جرأت می توان گفت فعالیتم برابری می کند با تلاشم در روزنامه نگاری و این فعالیت را می توان به 4  بخش تقسیم کرد : 1 ـ مسئولیت پذیری 2 ـ تبلیغات 3 ـ پرورش بازیکن و معرفی به تیم های مطرح استانی و کشوری 4 ـ تیمداری  .

در بخش اول که مسئولیت پذیری است  با توجه به این که رشته ی مورد علاقه ام فوتبال است و در هیئت فوتبال به مدت 15 سال با عنوان مسئولی اجرای مسابقات نونهالان ، نوجوانان و جوانان باشگاه ها و دستجات ورزشی شوش ـ مسول روابط عمومی و سخنگو فعالیت داشته ام ، یک سال طی یک ابلاغ از طرف اداره ی تربیت بدنی به عنوان مسئول اجرایی هیئت پینگ پونگ(تنیس روی میز) منصوب شدم  و زمانی که برهان زبیدی رئیس این اداره بود هم به عنوان رئیس هیئت والیبال معرفی شدم و هم مسئولین رسیدگی به ورزش محلات را بر عهده گرفتم که در والیبال به مدت هفت سال کارنامه خوبی بنا به گفته ورزشکاران این رشته را از خود به جا گذاشتم و میزبانی برگزاری مسابقات لیگ دسته دوم والیبال استان خوزستان را پذیرفتم و هر ساله مسابقات باشگاه های شوش و مسابقات کارگری را نیز برگزار کردم و از تیم والیبال بهمن را نیز در کنار سایر رشته ها فعال نمود که سایه ی خود را بر تیمهای نیشکر هفت تپه ـ کاغذپارس ـ دارایی و شمشیر می افکند و از این تیم سه بازیکن به نام های رضا معتمد ـ هوشنگ و اکبر فریدونی جذب تیم های ماهشهری و اهوازی شدند . و در بخش ورزش محلات با همکاری اداره ی تربیت بدنی و هیئت فوتبال شهرستان شوش پس از شناسایی 85 تیم محلی اقدام به احداث 17 زمین خاکی فوتبال در ضلع شمالی میراث فرهنگی و پنج میدان در ضلع جنوبی این منطقه احداث کردیم که روزهای پنجشنبه و جمعه علاوه بر برگزاری یادواره ها و جام ها ـ تیم های محلات بدون مشکل مسابقات خود را انجام می داند و همان سال ها ، باشگاه های شوش نیز قوت گردند و همیشه حداقل 7 بازیکن ارنج اصلی تیم های مختب خوزستان در رده ای سنی نوجوانان ـ جوانان و امید را بازیکنان شوشی تشکیل می داند .

در بخش تبلغات با توجه به این که علاوه بر خبرنگاری روزنامه ی کارو کارگر ، فعالیت خود را با نشریات ورزشی « هدف ـ دنیای ورزش ـ ارزش ، ابرار ورزشی ، فجر(کارون امروزی) ـ گزارش هفته ـ البرز و روزنامه همشهری و همسایه ها آغاز کرده بودم هم  نتایج مسابقات باشگاه های شوش و هم نتایج مسابقات کارگری را منعکس می کردم و هم یکی پس از دیگری بازیکنان جویای نام آن موقع را معرفی می کردم تا حقشان ضایع نشود در رشته ی فوتبال بازیکنانی نظیر « غلام حیدری پور ـ عبدالحسن مانگری ـ رحیم خنیفر ـ حمید امیری ـ علی امیری ـ سهراب الفتی ـ سهراب فاضلی چهارلنگ ـ فریدون میرزایی و عبدالهادی خنیفری (از استقلال ) ـ ناصر چنانی ـ ـ کامل منصوری ـ حبیب ملیانی و صادق چنانی از (ابومسلم ـ جنوب) ـ شاهرخ عالی پور ـ غلامعلی کلیدار ـ محمود بنواری ـ زنده یاد ناجح گل گلی ـ عبدالحسن چنانی ـ ولید حیوری و حسین حیوری ( از پرسپولیس ) ـ امین ، احسان ، علی نیسی ـ بهروز دارعلی ـ و عبدالله توحیدی (از توحید) ـ کاظم حسنوند ـ فرزاد حسین پور ـ حسن رمضانی ـ محمد پشت یافته ـ زامل چنانی و ناصر مساحن(از کاغذپارس ـ (سعید زبیدی ـ حامدی فر  و  سیامک آرپونی ( از نیشکر هفت تپه) ـ علیرضا شکیبایی ـ متین وفایی ـ کیانوش خسروی ـ روح الله عمله ـ حسین امله زاده (از بهمن ) ـ داریوش خنیفر ـ محمد لطیفی ـ هوشنگ دیناروند ( از هما ) ـ گرگین والین ـ علیرضا دیناروند (معروف به علی خمپاره ) ـ  ابراهیم دیناروند  ومحمود تاشک (از شمشیر ) ـ کشتی گیرانی نظیر ( زنده یاد کورش زارع ـ سید حسین مرعشیان ـ حمید بنی تمیم ـ امیر بنی تمیم ـ امین دیناروند ـ عزیز ناقوسی ـ عزت ناقوسی و شاپور زارع و سعید عین الوند از ( دوچرخه سورای ) .

و دو بخش آخر یعنی تیمداری و پرورش بازیکن را با هم به صورت اختصار توضیح خواهم داد ـ سال 1367 تیم فوتبالی در رده ی سنی بزرگسالان به نام شاهین را را اندازی کردم که در میدان امام خمینی (فعالیت خود را آغاز کرد و با توجه به اینکه از طریق نماینده ی وقت مجلس و همچنین مدیر مسئول روزنامه کارو کارگر که آن زمان علی ربیعی وزیر تعاون ، کار و رفاه اجتماعی فعلی است مقدمات تأسیس باشگاه فرهنگی ورزشی کار و کارگر را پیگیری کردم و همین تیم شاهین را گسترش داده و علاوه بر فعال کردن رده های سنی نونهالان ـ نوجوانان ـ جوانان و امید و بزرگسالان ؛ در کنار فوتبال ، رشته های دو و میدانی ـ دوچرخه سورای ـ شطرنج و والیبال را نیز فعال کردم اما به خاطر استفاده از نام شاهین که در آن زمان شاهین شوش و شاهین شهرک بهرام فعالیت می کردند نام شاهین به کار و کارگر تغییر نام یافت اما همین نام هم به خاطر فعالیت تیم کارگر کوی سلمان تأیید نشد و اکروپل پیشنهاد داده شد ولی این نام هم غیر ایرانی شناخته شد تا نهایتا وقتی که یکی از بازیکنان  ما به نام بهمن یارمحمدی بر اثر بیماری سرطان خون از این دنیا رفت ما هم به خاطر زنده ماندن نامش «  نام بهمن » را معرفی کردیم  و از آن به بعد موفعیت های زیادی را  بدست آوردیم که اولین قهرمانی باشگاهی ما به زمانی برمی گردد که منصور احمدی رئیس هیئت فوتبال بود و برای اولین بار حتی قبل از اهواز این رده به صورت باشگاهی برگزار شد و تیم نونهالان بهمن قهرمان بلامنازع این دوره شد و بازیکنان نظیر عبدالهادی خنیفری(کاپیتان استقلال خوزستان ) ـ احمد عبدالله زاده (بازیکن تیم فولاد خوزستان که در دو دوره ی متوالی به اردوی تیم ملی دعوت شد)  ـ متین وفایی ( مربی فعلی جوانان توحید که تیم خود را برای مسابقات کشوری آمده می کند ) ـ علیرضا شکیبایی ( که یک دوره به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شود و مورد نظر باشگاهی در ایالت ایروان ارمنستان قرار گرفت ) .

به مدت دو سال هم در حالی که بهمن را تیمداری می کردم ـ سکان رهبری تیم های پایه ی استقلال شوش را نیز بر عهده گرفتم که در هر 2 دوره با مربیگری ابراهیم ناصر و علی امیری در تمام رده های پایه تیم های استقلال و بهمن به فینال مسابقات راه یافتند ـ سه بار هم موفق شدیم با همکاری داریوش پارسا تیم نوجوانان بهمن را در زیر گروه های استانی شرکت دهیم .

محمد زبیدی خبرنگار ایران انا :

انجمن روزنامه نگاران از چه سالی تأسیس شد ؟

ـ قبل پرداختن به جوان این سئوال جا دارد یادی داشته باشم از پیشکسوتان مطبوعات شهرستان شوش در دهه های 50 و 60 که هم اکنون اکثرا عنوان پیشکسوتی را یدک می کشند و به جز 4 نفر از آن بقیه فعالیتی ندارند به نیکی یاد کنم « سید محمود موسوی نماینده و خبرنگار مطبوعات در هفت تپه ) ـ علی دهان نماینده و خبرنگار مؤسسه ی اطلاعات ـ علیرضا سیلانی ( نماینده و خبرنگار مؤسسه ی کیهان ) ـ عیسی خدادادی (نماینده ی روزنامه ی جام جم ) که این چهار نفر در بخش نمایندگی همچنان فعال هستند » ـ زنده یاد  عبدالرضا معمار زاده ( اولین شخصی که نمایندگی مطبوعات را در شوش دایر نمود ) ـ زنده یاد اصغر شریفی خبرنگار کیهان ورزشی ـ زنده یاد سید عباس فاضلی زاده خبرنگار روزنامه ی کار و کارگر در منطقه ی صنعتی هفت تپه ـ عسکر بهرامی خبرنگار روزنامه اطلاعات (که هم اکنون یکی از داوران انتخاب کتاب سال ایران است ) ـ محمدرضا دیناروند ( خبرنگار روزنامه ی کیهان ) ـ مراد علی رضوان (گزارشگر صدا و سیمای مرکز خوزستان در شهرستان شوش ) ـ غلامعلی یاحسن ( خبرنگار رادیو دزفول ) ـ علیرضا یاحسن ( خبرنگار ماهنامه پاسدار اسلام ) و عبدالرضا یاحسن ( خبرنگار ماهنامه امید اسلام )کسانی بودن که شوش را با توجه به محرومیت بسیار بالایش در آن موقع  بالاتر از حد توان خود معرفی می کردند .

و اما پاسخ سئوال شما ؛در تاریخ 14 مرداد 1378 زمانی که دکتر محمد جوروند رئیس اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوش بود بنده با ایشان در مورد راه اندازی کانون خبرنگاران به منظور ساماندهی نمایندگان و خبرنگاران صحبت کردم که مورد موافقت ایشان واقع شد و 17 مرداد همان سال با تدوین و تنظیم اساسنامه ای تجمع نمایندگان نشریات من به عنوان رئیس به مدت یکسال در کنار همکارانم منصوب شدم تا مراحل جذب عضو را آغاز کنیم ( البته این را هم باید بگویم تا این زمانی هنوز روزی به نام خبرنگار وجود نداشت و شهید صارمی در قید حیات بود )

پس از گذشت 11 ماه اعضای کانون خبرنگاران به عدد 120 نفر رسید و در واقع اولین دوره انتخابات هیئت امناء در تاریخ 17 مرداد 1379 برگزار شد که باز لطف اعضا شامل ما شد و این مسئولیت خطیر را بر عهده گرفتم ـ در این مدت دو دوره انتخابات زودرس داشتیم و تصمیم گرفته شد که با تغییراتی در اساسنامه نام کانون خبرنگاران به انجمن روزنامه نگاران  تغییر یابد و هیئت امناء هم جای خود را به هیئت مدیره بدهد . خلاصه پس از فراز و نشیب هایی که در این مدت داشتیم در تاریخ 17 اسفند 1392 دهمین دوره ی انتخابات هیئت مدیره برگزار شد و  همچنان این هیئت مدیره به فعالیت خود ادامه می دهد .

کریم ستاوی خبرنگار گلباگ محراب :

اشاره به پیشکسوتان مطبوعات کردید و در بین آنها نامی از خودتان نبردید و آیا پیشکستوتان مطبوعات همین ها بودند ؟ و لطفا بگوئید که معیار شما نسب به انتخاب پیشکسوت چیست ؟

شما در آن واحد سه سئوال را با هم پرسیدید ـ من از سال 1367 شروع کردم و سه سال آخر دهه ی 60 را برای کسب تجارب برای خود در نظر گرفته ام و به همین دلیل به خودذ اجازه ندادم که نام خود را بین پیشکسوتان دهه 50 و 60 قرار دهم و در سئوال دوم که پرسیدید آیا پیشکسوتان شوش همین ها هستند یا نه باید بگویم که پاسخ خیر است امال قبل از اینکه به نام پیشکسوتان دهه ی 70 و 80 اشاره کنم جهت روشن شدن مطبوعاتی های شهرستان شوش که به ما خرده نگیرند بر اساس مفاد اساسنامه ای که برگرفته از اساسنامه ی انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامه نگاران ایران است باید توضیح بدهم که ملاک انتخاب پیشکسوت برای آقایان حداقل داشتن 40 سال سن تمام است و خانم ها می بایست 30 سال را پشت سرگذاشته باشند و البته ما اشخاصی را داریم که بیش از 12 سال است فعالیت مستمر  مطبوعاتی و رسانه ای دارند ولی چون سن آنها  به 40 نرسیده است در ردیف پیشکسوتان قرار نگرفته اند و برخی هم شاید به سن 50 سالگی رسیده باشند ولی چون در طول این 40 یا 50 سال کمتر از 10 سال سابقه ی فعالیت دارند آنها نیز در این لیست به عنوان پیشکسوت پیوسته که هم قادر هستند در هیئت امنای کانون پیشکسوتان مطبوعات داوطلب شوند و هم می توانند رأی دهنده باشند قرار نگرفته اند که در پاسخ به عنوان اعضای وابسته به آنها اشاره می گردد .

و اما معرفی سایر پیشکسوتان :

خودم (عباس کرم الهی ـ سرپرست روزنامه آنزان در شهرستان شوش ـ مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی شوش نیوز ـ رئیس آموزش پایگاه خبری تحلیلی ایران انا ـ خبرنگار خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) ـ خبرنگار روزنامه ی کیهان و خبرنگار و گزارشگر هفته نامه ی صدای کرخه ) ـ علی روسی ( گزارشگر سیمای مرکز خوزستان در شهرستان شوش ) ـ داریوش پارسا ( خبرنگار اسبق هفته نامه ی فجر و مدیر مسئول پایگاه خبری ورزشی پیمان ) ـ ایرج یگاه ( سرپرست اسبق هفته نامه ی جهاد اقتصاد ) ـ داریوش حسین عرب (خبرنگار هفته نامه جهان اقتصاد و روزنامه کارو کاردر بخش ورزش ) ـ جواد یارمحمدی (عکاس خبرنگار روزنامه گزارش هفته ) ـ فرزین یارمحمدی ( خبرنگار روزنامه کار و کارگر در بخش امور سیاسی ) ـ مسعود جهانگیری (خبرنگار هفته نامه ی ارزش ) ـ روح الله پور طالب ( مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی شوش نوین ) ـ  سیدجاسم ساعدی ( صاحب امتیاز هفته نامه ی صدای کرخه ) ـ علی سعدی ( مدیر مسئول هفته نامه صدای کرخه )  ـ سمیه اکبری ( نماینده و خبرنگار روزنامه فرهنگ جنوب ) ـ فاطمه سواری (نماینده و خبرنگار روزنامه عصر کارون ) ـ اقدس آل کثیر (خبرنگار خبرگزاری تسنیم) ـ مینا جمشیدی فر( مدیر مسئول ماهنامه ی دانشگاه پیام نور شوش) ـ پریسا رجبی ( خبرنگار روزنامه ابرار ) جنان پور منصوری ( خبرنگار شوش نیوز ) و فضیله آل کثیر (خبرنگار افق شوش ) ـ فروغ پور احمدی ( خبرنگار شوش نیوز )

و معرفی اشخاصی که سابق بیش از 10 تا 12 سال را دارند و هم اکنون مستمر به فعالیت خود ادامه کمی دهند اما سن آنها پائین از 40 سال برای آقایان است :

امید کرد ( مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی ایران انا ) ـ مجتبی پناهی ( خبرنگار خبرگزاری ایرنا ـ خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان ـ خبرنگار و عکاس خبرنگار هفته نامه صدای کرخه و خبرنگار نور خوزستان )

البته در مورد امید کرد باید بگویم هر چند که از نظر سنی جوان است ولی در سال 1379 توسط علی کاوندی از فرهنگیان شوش به عنوان یک استعداد خبرنگاری به من معرفی شد و در اولین دوره ی آموزش خبرنگاری در سطح مقدماتی نیز شرکت نمود ولی با این وجود چون جوان است در ردیف پیشکسون سنی قرار نگرفته است .

و در نهایت معرفی اشخاصی که از نظر سنی مشکلی ندارند ولی سابقه ی مطبوعاتی آنها کمتر از 12 سال است :

هوشنگ سالاری ( مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی آوای شوش ) ـ علیرضا کریمی ( مقاله نویس شوش نیوز ) ـ برهان زبیدی ( گزارشگر ایران انا ) ـ جعفر دیناروند(مقاله نویس ایران انا و شوش نیوز) ـ احمد معین ـ شایان خنیفر ـ کریم ستاوی و حسن هژبری نژاد

در بخش پایانی پاسخ این سئوال باید اضافه کنم که حتی اشخاصی که شرایط لازم برای داوطلبی عضویت در هیئت مدیره ی کانون پیشکسوتان مطبوعات را دارند  تأیید برگه تقاضای آنها منوط به پرداخت حق عضویت به مبلغ 15 هزار تومان می باشد .

شهلا حجازی خبرنگار شوش نیوز :

جایگاه انجمن روزنامه نگاران نزد مسئولین و مردم باز است ؟ وآیا تاکنون کمکی به انجمن روزنامه نگاران داشته اند ؟

خوشبختانه جایگاه انجمن روزنامه نگاران نزد مردم و مسئولین به خوبی شناخته شده است  اما اگر خواهم از نظر کمک مسئولین به انجمن سخنی بگویم به جز دکتر جوروند معاونت عمرانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان که یک دستگاه کولر اسپیتل و حمایت مالی دکتر سید راضی نوری نماینده ی شهرستان شوش در مجلس شورای اسلامی به مبلغ 500 هزار تومان هیچ مسئولی حمایت مادی از انجمن روزنامه نگاران نداشته و این در حالی است که حتی یک دستگاه دوربین عکاسی در این انجمن وجود ندارد .

محمد زبیدی خبرنگار ایران انا :

اگر امکان دارد خاطرات تلخ و شیرین تان در سه حوزه ی ورزش ـ روزنامه نگاری و هنرهای نمایشی را بازگو نمائید ؟

ـ سئوال بسیار سختی است خاطر گفتن در این فرصت اندک آن هم در سه حوزه ؛ ولی چون نمی خوام سئوالتان بدون پاسخ بماند پاسخ خواهم داد :

در بخش ورزش :

تلخ ترین و شیرین ترین خاطره را مکمل هم خواهم گفت  : زنده یاد بهمن یار محمدی وقتی که برای شیمی درمان می خواست به اهواز برود ، ساعات آخر عمر خود در کیوسک روزنامه کار و کارگر گذراند و وقتی پدرش برای گرفتن بلیط به تر مینال رفته بود ـ ماسک رو از روی بینی برداشت و دقیقا به من گفت : مربی خوبم این ساعاتی که نزد شما هستم میدانم که آخرین ساعات عمرم در این دنیاست و اگر رفتم انتظار دارم که یک یادواره به نام من برگزار کنی تا نامم بر روی سه کاپ و چند یادبود در خانواده ی ورزش به یادگار بماند ـ رفت و دو روز بعد جنازه اش به طرف گلزار تشییع شد تا اینجا خاطره تلخ ورزشی ام می باشد و اما وقتی که نام دسته ی ورزشی را به بهمن تغییر دادم و 2 زمین خاکی به همین نام احداث نمودم و در مجموع به جای یک یادواره توانستم شش یادواره برایش برگزار کنم شیرین خاطره ام در بخش ورزش بود که باری از روی دوشم برداشته شد .

 در بخش هنرهای نمایشی :

شیرین ترین خاطره ی من  رفتن به چهار جشنواره ی استانی ـ یک جشنواره ی کشوری کارگری و یک جشنواره فجر در تهران است که این افتخارات در شهرستان شوش علاوه بر من نصیب عده ی معدودی از هنرمندان تئاتر شوش شده است و اما تلخ ترین خاطره ام که متأسفانه کل تئاتر شوش را در برگرفته بی احترامی به پیشکسوتان ـ غیبت کردن و تخریب این و آن به خاطر خود را نشان دادن است که در هیچ دوره ای این دغدغه برطرف نشده است .

تلخ ترین خاطره ی من در روزنامه نگاری بر می گردد به 23 شهریور 1387 که در حال تهیه گزارش از مزارع نیشکر هفت تپه یه خودرو که تا کنون معلوم نشده چه نوع ـ رنگ و مدلی بوده با سرعت زیادی که داشت به من اثابت کردو وقتی به هوش آمدم که روی تخت بیمارستان بستری شده و تحت درمان بودم ـ این تصادف به حدی شدید بود که هنوز هم پای راستم دچار مشکل است .

خاطرات شیرین زیاد دارم که یمی از آنها سه سال پیش در صدای کرخه منعکس شد و اما تشکیل اتاق فکر متشکل از 15 کارگروه تخصصی و اجرای کل برنامه های تقویم سال 1393 تاکنون  شیرین ترین خاطرات من در روزنامه نگاری هستند .

برهان زبیدی گزارشگر ایران انا :

آیا از بدو تأسیس کانون خبرنگاران که بعدها به انجمن روزنامه نگاران تغییر نام یافت  مسئولیت مستقیم به عهده ی شما بوده است ؟

از دوره ی اول تا دوره ی پنجم به صورت متوالی مدیریت انجمن به عهده ی من بوده  ، اما در دوره ی ششم با توجه به اینکه بالاترین رأی را آورده بودم و باز مسئولین به من محول شده بود بنا به دلایلی کناره گیری کردم و مدیریت انجمن به مجتبی پناهی سپرده شد ـ در دوره ی هفتم باز مسئولیت مستقیم به خودم برگشت و در حالی که تصادف کرده بود و سه بار استعفای خود را به رئیس اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی داده بودم تا در غیاب من فرد دیگری امورات را بر عهده بگیرد که هر سه بار با مخالفت مواجه شدم و از طرفی چون بعضی از اعضای هیئت مدیره در غیاب من در محل دفتر انجمن حضور نمی یافتند لذا با هماهنگی هایس به عمل آمده « اقدس آل کثیر ـ حبیب علیمرادی ـ مریم محمدی ـ خدیجه آل کثیر ـ رقیه محامی و محمد شریفی را دعوت به همکاری کرده و با تماس تلفنی از بیمارستان نکات مورد نظر را به هیئت مدیره ابلاغ می کردم که خوشبختانه در سال 1388 انجمن روزنامه نگاران شهرستان شوش به عنوان انجمن  نمونه در سطح استان خوزستان معرفی شد ـ در دوره ی نهم  با حضور 150 نفر از اعضاء با کسب 147 رأی  حائز رتبه ی اول شدم اما بر اثر مسائلی که از گفتن آنها معذروم و البته همه ی مطبوعاتی های شوش از جزئیات آن باخبرند باز کنار کشیدم تا فرصت را به دیگران داده باشم که مدیریت باز به مجتبی پناهی برگشت و این هیئت مدیره پس از گذشت یک سال مفاد اساسنامه نادیده گرفته شد و رئیس وقت اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی نحوه ی انتخابات هیئت مدیره را به انتصابی تغییر داد و داریوش حسین عرب تا اطلاع ثانوی به عنوان رئیس انجمن روزنامه نگاران منصوب شد . بعد از رفتن خدایار رضایی و آمدن مرتضی حیدری آل کثیر همچنان تصدی امور انجمن روزنامه نگران به صورت انتصابی در اختیار داریوش حسین عرب بود و من در حالی که با عصا راه می رفتم به خاطر جان گرفتن اساسنامه انجمن  سفرهای به استان و تهران داشتم تا اینکه شریف احمدی به عنوان رئیس اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد و باز اساسنامه قوت گرفت و با حکمی که ایشان در تاریه اول آذر 1392 به من داد تا مجددا عضوگیری کرده و یکدوره کلاس آموزش خبرنگاری را برگزار نمایم و چهارمین همایش استانی خبرنگار در مسیر حادثه را در کمتر 14 روز فرصت برنامه ریزی کرده و انجام نمایم و در نهایت برگزاری  دهمین دوره ی انتخابات را مد نظر داشته باشم و خوشبختانه به تنهایی از عهده ی چهار مورد خواسته شده در برگ مأموریت سر بلند بیرون آمده و انتخابات را کاملا سالم و پاک برگزار نمود .

جنان پور منصوری ؛ خبرنگار شوش نیوز :

نظر شما در مورد فعالیت علاقه مندان به حرفه ی خبرنگاری و اهمیت آن برای جامعه ی پویا چیست ؟

با این مقدمه که به فرموده ی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای «مدظله العالی » سال جاری را به نام اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی نامگذاری کرده است ؛ پی به اهمیت رسالت خطیر خبرنگار ان نسبت به فرهنگ سازی توجه به مصلحت نظام  برای داشتن جامعه ی پویا  می بریم . در واقع هر کس که به این حوزه قدم می گذارد باید بداند که راه سخت و دشواری را انتخاب کرده اما ولی که وارد گود شده باید درد را بشناسد تا درمان را تجویز کند و آن درمان در هر بخش فرهنگ سازی است .

کریم ستاوی خبرنگار گلباک محراب :

به عنوان یک خبرنگار فعال و با تجربه راز موفقیت یک خبرنگار را در چه می بینید ؟

یکی از سئوال های بسیار خوبی که مطرح شد همین سئوال است  ـ در ابتدا یک خبرنگاری باید اصول خبرنویسی ـ گزارش نویسی و ارکان  ـ سازه ها و عناصر خبری را در کلاس های آموزش خبرنگاری طی نماید و بعد از آشنایی با اصول خبرنگاری مهمترین چیزی که باید بداند و آن را کامل و جامع رعایت کند «اخلاق روزنامه نگاری جهانی » است و اگر بخواهم این سرفصل را ریز کنم حداقل به دو جلسه کلاس دو ساعته به صورت تئوری و دو جلسه به صورت کارگاهی نیاز است اما ، فهرست وار به عناوین اشاره می کنم .

خبرنگار بعد از این که خبر نویسی را شناخت ، در تنظیم خبرش می بایست « دقت ـ صحت ـ سرعت و انصاف » را سرلوحه ی کار خود قرار دهند و شرح وظایف هر دستگاه را دقیق بداند و در خور شرح وظایف از مدیر دستگاه ها بپرسد و بعداز آن فرق بین نقد و تخریب را بداند و اینکه اگر مسئولی مراسم تودیع اش در حال برگزاری است و میخواهد جای خود را به دیگری بدهند ؛ نقد کردن تودیع شونده در واقع تخریب آن است و با پیشنهادات به رئیس جدید می توان به رئیس قبلی هم رساند که در این بخش ها که پیشنهاد داده شده یا عملکردی صورت نگرفته و یا عملکرد ضعیف بوده  ؛ و این راه به تمام خبرنگاران شوش می گویم که در سال 1393 که به سال اقتصاد مقاوتی هم معروف شده میزان اعتباران نسبت به سال قبل به مراتب کمتر شده و نباید توقع خود را از مسئولین بالا ببریم ـ  در این راستا یا سهوا و یا عمدا بعضی از دوستان عملکرد ما را بیشتر جانبداری و تعریف کردن از مسئولین متهم می کنند که با ادای احترام به نظر دهندگان باید گفت اگر منظورشان شوش نیوز است که انجمن روزنامه نگاران هیچ دخالتی در آن ندارد و چون شخصا رئیس انجمن روزنامه نگاران هستم عملکرد آن را  اطلاع رسانی می کنم و خط و مشی شوش نیوز نقد است اما تخریب هرگز ـ و به خبرنگاران نازک دل و زودرنجی که به خاطر یک بار عدم همکاری  از شخص یا اشخاص کینه به دل می گیرند باید بگویم که روزنامه نگاری و خبرنگاری در ردیف مشاغل سخت و زیان آور است ـ بارها مشاهده شده که خبرنگار مورد ضرب و شتم قرار گرفته و یا در راه هدفش جان خود را از دست داده ـ آنها که که رفته اند به ما درس ایثار و از خود گذشتگی را می دهند و آنها که سختی ها را تحمل کرده اند و از روی حب و بغض قلم خود را به کار نگرفته اند درس صبر و گذشت را به ما می دهند و اگر خبرنگاری نمی تواند  در این راه خدمت به مردم را با انعکاس نارسایی ها به مسئولین و عملکرد دستگاه ها را به مردم منعکس نکنند یا کینه ای برخورد می کنند بی تعارف بگویم یا خودسازی کنند و اخلاق روزنامه نگاری جهانی را یک بار دیگر مرور کنند و آن را در عمل  اجرا کنند و یا از این کار به کار دیگری رو آوردند .

محمد زبیدی خبرنگار ایران انا :

در  امر تشکیل کلاس های آموزش خبرنگاری تا کنون چه اقداماتی انجام داده اید و کلاٌ آموزش  چه تأثیری به علاقه مندان این حرفه دارد ؟

ـ انجمن روزنامه نگاران با توج به این که در دوره ی دهم به سر می برد ، تاکنون ده دوره کلاس آموزش خبرنگاری در سطح مقدماتی برگزار نموده و یک دوره تکمیلی را نظر بین قبولشدگان چند دوره برپا کرده است و در در واقع اگر به دوره های ششم و نهم که کلاس برگزار نشد اشاره نکنیم  میانگین هر دوره یک کلاس است . البته در دوره ی نهم با تلاش و پیگیری های مجتبی پناهی و داریوش حسین عرب و لیلا حبیبی تصمیم گرفته شده بود که حسین زاده گوینده ی خبر شبکه های سراسری را برای برگزاری یک کلاس فن بیان  به شوش بیاورند اما چون  برای هر نفر 50 هزار تومان شهریه  در نظر گرفته شده بود و حدنصاب دوره ثبت نام از 50 نفر اعلام شده بود از این دوره فقط 5 نفر استقبال کرده بود و در نتیجه دوره برگزار نشد و اما  این که چه تأثیر مثبتی برای علاقه مندان به حرفه ای خبرنگاری دارد باید گفت ؛ چون روزنامه نگاری کاری کاملا تخصصی است و علاقه به تنهایی و یا نوشتن مقاله و یا قوی بودن نامه نگاری کافی نیست لذا حضور در کلاس ها و آشنا شدن با مسائل روز در واقع اطلاعات آنها را به روز می کند و در کلاً کلاس ها و مطالعه ی کتاب های تخصصی مفید است .

جنان پور منصوری خبرنگار شوش نیوز :

میتونم یه سئوال سیاسی بپرسم و آن این که  بگید که به کدام جناح وابسته هستی ؟

ـ تا کنون برای آنهایی که مرا عمیق می شناسند مشخص است که من در این جناح بندی ها و مرز بندی ها نه حضور داشته ام و نه حضور خواهم یافت ـ من یک سرباز بسیار کوچک ولایت فقیه به رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای « مدظله العالی » هستم و به جز او از کسی در نظام و سیاست فرمان نمی گیرم چون در کنار رسالت خبرنگاری ام یک بسیجی فعال هستم و این را نه در شعار بلکه در عمل باید ثابت کنم .

برهان زبیدی گزارشگر ایران انا :

اگر حرف ناگفته ای دارید لطفا بازگو نمایید ؟

ـ حرف ناگفته که زیاد است و فرصت کم اما  به عمدترین حرفها اشاره کی کنم ـ حرف اولم با مسئولین ادارات است که هیچگونه توجه به انجمن روزنامه نگاران ندارند ـ ئلی که به سراغشان می رویم هر کدام جمله ای در مورد خبر و خبرنگاران می گویم که اگه به آن جمله عمل کنند در تاریخ انجمن روزنامه نگاران آن جملات باید به صورت کتابچه ای چاپ و نگهداری شود تا نسل جدید روزنامه نگاری بدانند که مسئولین چه نقش مهمی در این راه داشته اند ـ یکی می گوید حمایت از انجمن روزنامه نگاران هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری است ـ یکی دیگر می گوید خبرنگاران افسران مقابله با جنگ نرم هستند و می بایست آن ها را حمایت کنیم و آن یکی اظهار می دارد انجمن روزنامه نگاران تحولی عظیم و انگیزه ای بالا بین مسئولین به وجود آورده است و می بایست این انجمن را تقویت کنیم و خیلی از این جملات که امید است مسئولین نظرشان عملی شود و در حد شعار باقی نماند .

فراخوانی داشتیم مبنی بر اینکه انجمن روزنامه نگاران می خواهد در هفته ی کتاب و کتابخوانی ، کتابخانه ی تخصصی خود را دایر نمایند که هیچ مسئولین حتی یک جلد کتب در زمینه های اعلام شده تحویل نداد و یا مبلغی را برای خرید کتاب به حساب انجمن واریز نکرد ـ برای خرید و یا اهدا یک دوربین عکاس دست نیاز خود را به طرف مسئولین و خیرین دراز کردیم اما هیچ کس این سفیران فرهنگ ساز را یاری نکرد ـ هر چند ما خبرنگاران وظیفه ی خود را حضور و انعکاس به موقع اخبار و رویدادها می دانیم اما خدایی شده است در یک همایش که خبرنگاران و عکاسان انجمن روزنامه نگاران تصویر برداری ـ عکسبرداری و پوشش خبری را با امکانات شخصی خود انجام می دهند در پایان و اعلام تقدیر و تشکرها یادی از انجمن روزنامه نگاران شود ؟ یا خود یادآوری کرده اید و اگر یادآوری از جانب ما نشد از اطلاع رسانان عملکرد دستگاه ها غافل می شوند ، در دیاری که به شهرشهیدان گمنام معروف است خبرنگارانش هم سربازان گمنامی هستند که نظرات و انتقادات مردم را به مسئولین و عملکرد مسئولین و دستگاه های به مردم اطلاع رسانی می کنند . در همایش ها هم تا کنون به جز عده ای از مسئولین که با حضورشان حمایت معنوی می کنند یا ما را غریبه می دانند یا همایش هایی را که به صورت استانی برگزار می شوند را نادیده می گیرند .

سه شنبه  مورخ 9 دیماه 1393 ساعت 9:30 صبح  در تالار نیایش قرار است دومین یادواره ی شهدای مطبوعات برگزار شود ، حداقل به حرمت شهداء که هر چه داریم از آنهاست انتظار دارم همه ی مسئولین باحضورشان هم انگیزه ی ما خبرنگاران را بالا ببرند و هم روح شهدای خبرنگار ؛ که یکی از این شهدا ؛ شهید سید محمد کاظم دانش است اولین نماینده شوش در مجلس شورای اسلامی ـ اولین امام جمعه ی شهرستان شوش و اولین مبارز در دوران انقلاب اسلامی این دیار است و دومی ؛ شهید فریدون سگوند است که در نوجوانی خبرنگار هفته نامه ی کیهان بچه ها است را دل شاد نمایند .

در پایان از شما خبرنگاران که فرصت را به یکی از همکاران مطبوعاتی و رسانه ای خود دادید و صبر و حوصله ی پاسخ های مرا داشتید بی نهایت سپاسگزارم .