*سیدعلی سید سادات*

پیدایش انسانهای نورانی و ظهور فرشتگانی از جانب جامعه بشری فتح الفتوح انقلاب ما بود .سرداران شهید و جانباز مایه افتخارشان مایه عزت و شرف یک کشور است.

*شهید بهنام ابراهیم پور *

پدر و مادر عزیزم آرزو داشتند عروسی مرا ببینند فکر نکنند که آرزوهایشان بر باد  رفته است زیرا  که درجبهه (غرش گلوله خمپاره ها) ،عقد مرا خواهند خواند و من با خون گرم خودم را آرایش خواهم کرد و در غلغله شادی مسلسل ها نقل سربی گلوله ها (عروس شهادت)را به آغوش خواهم کشید و در میان همهمه تشیع کنندگان به (حجله ابدیت )خواهم رفت . پدر و مادر عزیز( عروسی من شهادت) (اسم فرزندم آزادی) می باشد. فرزندم را به شما می سپارم . 

*شهید حمید احمدیان دیلمی*

خداوندا می دانم که انسان اگر بخواهدبه سوی تو آید ،باید رشته نور رسالت و ولایت را بگیرد و سوی تو آید خدایا تو را سپاس می گویم که با لطفی که به من نموده ای آن رشته را پیدا کرده ام و مثل اسیر نجات یافته از اسارت ها می خواهم که از این دنیا به سوی تو بیایم و در جمال و پرتو نور مقدست محو گشته و (از هیچ به همه چیز) برسم.

*شهید سید عبدالرضا موسوی*

همسر عزیزم تو همیشه برایم مایه امید بوده ای و یار تنهایی و غربتم اما محبوبم ،اگر کسی بخواهد برای خدا خود را فدا کند باید برای رهایی مردم اسارت و مرگ خویش را بپذیرد و برای برخورداری محرومان باید محرومیت را بر خویش هموار سازد و در این راه،زن وفرزند اویند که نخست فدا می شوند و اولین قدم این تویی که باید بار سنگین و شکننده ای را  پس از من بر د وش برداری و من اکنون به داشتن تو خوشحال و امیدوارم و سرافرازم.

*شهید سید مجتبی هاشمی*

ای جوانان  ای پسران ای دختران عزیزم ای نور دیدگانم ما در سنگر جبهه حق علیه باطل پشت دشمنم را شکستیم و از برای آرامش شما و اسلام دفاع کردیم ما همچون یاران رسول الله (ص) بودیم به جنگ بدریون شتافتیم می دانید چه غنچه های نوشکفته به زیر تانکهای بعثیون فرستادیم تا شما در آرامش به سر برید تا هیچ ابر قدرتی نتواند نگاه چپ به شما بکند.

*شهید صمصام طور*

عزیزانم شرافت و آزادگی و دینداری واقعی بدون دردسر و بدون تحمل درد و رنج و زحمت بدست نمی آید باید سینه سیاه ظلمت شب را شکافت وبه شب پرستان ظلم گرا بی امان هجوم آورد تا فجر آزادگی افق شرافت و دینداری را بدست آورد.

*شهید سید مرتضی آوینی*

از همان آغاز آفرینش آب (عشق و عقل) با هم در یک جوی نرفته است .(عقل ) می  خواسته که خانه دنیای مردمان را آباد کند و عشق می خواسته خانه آخرت را و جز  برهه ای که عاشقی بر مسند حکومت می نشسته و چند صباحی،حکم می راند.اما فقط چند صباحی و عاقبت باز هم همچون مولای عاشقان گرفتار دشمنان عقل اندیش ظاهر بین می شده است و کارش به آنجایی کشیده  که حتی

شبانگاه را نیز با لباس رزم بگذارند. و بعد هم که می دانی :محراب و شمشیر خضاب خون و باز روز از نو روزی از نو ...عقل دنیا دار عاقبت اندیش ریاکار منفعت پرست بر اریکه ای که حق عشاق است تکیه می زند و با زکات مسلمین کاخ خضرا می سازد و با شمشیر منتسب به اسلام گردن عشاق را می زند .

*برهان زبیدی - معاون فرهنگی ایران اُنا