خبرگزاری ایران اُنا | اخبار ویژه ایران و خوزستان - زن و حقوق 8

تهران - ایران اُنا: نکته ی قابل توجه این است که قرآن و احادیث معتبر بطور جامع حقوق "زنان" را موردتوجه قرارداده اند. حقوقی در قالب مادر، خواهر، دختر و همسر بودن.

آنچه از آیات الهی می توان دریافت کرد این است که اصولاً قرآن تمامی حقوق انسانی ، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زنان را به رسمیت می شناسد.

قرآن مشخصات این شناخت را در آیات بسیاری به ویژه در سوره های مبارکه ی بقره، نور، نساء، احزاب، مائده، ممتحنه، طلاق به تفصیل بیان کرده است.

این در حالی است که باید به این آیات، احادیث و روایات معتبر را نیز افزود.

نکته ی قابل توجه این است که قرآن و احادیث معتبر بطور جامع حقوق "زنان" را موردتوجه قرارداده اند. حقوقی در قالب مادر، خواهر، دختر و همسر بودن.

مطالعه تاریخ نمایان می سازد در اغلب دوره ها، زنان شهروندانی دست دوم به شمار می رفته اند. موجودات دست دومی که همواره در مقایسه با مردان، ازمرتبه ای فروتر برخوردار بودند.

بنابراین آنچه که امروزه در بحث مربوط به زنان به عنوان ظلم ازجانب جوامع یا دولت های مرد سالار مطرح است، چه بسا ازهمین ستم و اندیشه ی تاریخی نشات گرفته باشد.

قرآن و برابری میان زن و مرد در خلقت

اعتقاد به آفریدن "زن" از دنده ی چپ مرد، آفریدن زن به خاطر رضایت وخشنودی مرد، اعتقاد به حیله گری و فریبکاری ذاتی زن، و... نمونه های آشکاری از این دست تفکرات ضد "زنانگی" است.

وظیفه ای که اکنون احساس می شود، کمک به زدودن این اندیشه ها از سطوح تفکر انسان امروزی به ویژه در میان مسلمانان است.

به هرحال برای درک بهتر"حقوق زنان"در جامعه و کمک به ارتقاء جایگاه حقیقی آنان باید متوسل به " دین" شد.

زیرا آموزه های دینی در تمام لایه های ریز و درشت اندیشه ی افراد مسئول و غیر آن نهفته است.

بنابراین ضرورت دارد چنانچه در بحث عدم رعابت "حقوق زنان" اندیشه های غلط به اسم دین وجوددارد اصلاح و منسوخ شود و به دنبال این بود که آیا واقعاً "حقوق زنان" در حوزه اندیشه دینی مورد تایید است؟

در این بحث ما آغاز کلام را با قرآن شروع می کنیم تا ببینیم ریشه تبعیض از کجا سرچشمه می گیرد.

قرآن به صراحت و بی پرده حقوق اساسی زنان را به رسمیت می شناسد. این صراحت را به این گونه بیان کرده است که زنان به عنوان انسان، درپیشگاه الهی دارای شانیتی برابر با مرد دارند.

به همین دلیل است که در ابتدای سوره ی "نساء،آیه 1 " بعد ازهشدار به مردم (ناس) در مورد رعایت تقوای الهی ، اشاره شده است که : "خداوند همه ی شما (انسانها) را ازیک انسان آفرید و همسر او را هم از جنس او خلق کرد.

بنابراین به لحاظ منشاء خلقت بشریت ، برای زن نه تنها هیچ نقش فرودستی قائل نیست. بلکه این راز رابه روشنی بیان می کندکه" زنان" به عنوان مکمل وتکمیل کننده ،نقشی همپای مرددرحفظ نسل بشریت دارد.

ازهمین آیه برمی آیدکه میان" زنان ومردان" دراین نقش هیچ گونه برتری وجودندارد.اساساً بایدگفت که قرآن ،نگاه جنسیتی درمیزان رسیدن به تقرب الهی رانیزنمی پذیرد.به گونه ای که درآیه" 12سوره حجرات" آمده است:"ای مردم ماشماراازیک مردوزن آفریدیم وشماراتیره هاوقبیله هاقراردادیم تایکدیگررابشناسید(این هاملاک امتیازنیست) گرامی ترین شمانزدخداباتقواترین شماست و...

براساس این ایه ،می بینیم هم زن وهم مردنه به لحاظ جنسیتی ،بلکه به عنوان یک انسان ،کاملاً درتقوا پیشگی برابرند.تقوایی که نشان ازحساسیت انسان به کیفیت زندگی خودنسبت به خداست.پس دراسلام زن ومردهردوباتوجه به ظرفیت های وجودی خود،درپیشگاه الهی پاسخگوهستند.

برخلاف اندیشه های تاریخی که" زن "مسئول گمراهی "مرد" قلمدادمی شود،قرآن هریک از"جنسیت"هارامسئول رفتاردیگری نمی شناسد.

لذاازهمان لحظه ی اولیه پایه گذاری اسلام،زنان ازبارسنگین اتهامات مربوط به گمراه کنندگان مردان ،ازبین می رود.

بنابراین نگاه قزآن به زن ،نگاهی به مثابه ی " شیطان انسانی"نیست ودرآبات قرانی به وفوراین "عقیده"راردمی کند.مراجعه به آیه 20تا22سوره "اعراف"تاییدی بربی ریشه بودن این اتهام تاریخی به نسل زنان است.آن جاکه می فرماید:"سپس شیطان آن دو راوسوسه کردتاآنچه راازاندامشان پنهان بودآشکارسازدوگفت پروردگارتان شماراازاین درخت نهی نکرده مگربه خاطراین که (اگرازآن بخورید)فرشته خواهیدشدیاجاودانه (دربهشت)خواهیدماندوبرای آنهاسوگندیادکرده که من برای شماازخیرخواهانم وبه این ترتیب آنهارابافریب(ازمقامشان)فروآورد....

بنابراین قرآن هیچگاه زن(حوا)راعامل فریب مرد(آدم)وگمراهی اونمی داندبلکه آیات نشان داده که شیطان"هردو"ی آنهارافریب داده وهمین فریب ،باعث شده تادرادامه ی آیه 23سوره ی اعراف ،آنان به گناه خودمعترف شوندوازپروردگاربخواهند،هردوی آنان راببخشد.(قالا ربناظلمنا انفسنا و ان لم تغفرلنا وترحمنا لتکوننّ من الخاسرین).

نکته ی جالب این است که گرچه خداونداظهارندامت (آدم وحوا)راپذیرفت امادرهیچ جای قرآن ،نسل های بعدی این انسان های اولیه رابه خاطرخطای آنان(که پدرومادربشریتند)موردسرزنش وپاسخگونمی داند.بلکه مسئولت هررفتارواطاعت یاتخلف رامستقیماً متوجه خودافراد ،فارغ ازجنسیت آنان می داند.بطوری که درسوره ی" بقره آیه 134 "به خوبی به آن اشاره کرده است.آنجاکه می فرماید:"آنهاامتی بودندکه درگذشتند.اعمال آنان،مربوط به خودشان بودواعمال شمانیزمربوط به خودشماست وشماهیچ گاه مسئول اعمال آنهانخواهندبود.

پس اساس رستگاری "زن ومرد"عملکردنیک کرداری آنان است نه جنسیت آنان.زیراخداونددرآیه "195 سوره آل عمران" به آن اشاره فرموده است.وقتی که می فرماید" من عمل هیچ عمل کننده ای ازشمارا،زن باشدیامرد،ضایع نخواهم کرد...

بنابراین قرآن باقبول وجودتفاوت های آفرینشی میان زن ومرد، به هیچ وجه درصددلطمه زدن به ارزش معنوی زن نیست ودرهای رستگاری وسعادت رابطوریکسان به روی مردوزن می گشاید.

عزیزاله احمدی - معاون مرکز بررسی های اجتماعی سایت خبری ایران اُنا

امانت داري و اخلاق مداري

استفاده از اين خبر فقط با ذکر منبع مجاز است.