حجت‌الاسلام والمسلمین خادم علیزاده استاد دانشگاه امام صادق (ع) به بیان خاطراتی کوتاه از شهید محمدعلی شوشی‌نسب پرداخت و گفت:‌ شهید محمدعلی شوشی‌نسب اولین شهید روحانی از دزفول است که در دفاع مقدس به شهادت رسیده است.

علیزاده تصریح کرد: این شهید یکی از شهدای مظلوم، گمنام، بی‌نام و نشان و زاهد بود.

استاد دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به چند ویژگی این شهید خاطرنشان کرد: این شهید در هنگام نماز بسیار خاشعانه بود و خشوع قلبی داشت به قدری که هنگامی که به نماز می‌ایستاد قلب خاشع او جسمش را به لزره در می‌آورد.

وی افزود: این شهید در اولین هفته‌های پاییز 59 که در جبهه شوش که در آن روز وضعیت مناسبی نداشت تقید به نماز به خصوص نماز جماعت داشت و حتی توپ و خمپاره‌هایی که در نزدیک او اصابت می‌شد او را از حالت نماز خارج نمی‌کرد.

علیزاده یادآور شد: شهید شوشی‌نسب جزو بچه‌های ذخیره سپاه بود و منشأ گردان‌‌های عارف و زاهدی چون گردان بلال بود.

استاد دانشگاه امام صادق (ع) به یکی دیگر از ویژگی‌های این شهید اشاره کرد و گفت: این شهید به هرچه نگاه می‌کرد، گویی در جستجوی خدا بود و در همه چیز آیات خدا را می‌دید.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه شهید شوشی‌نسب در آذرماه سال 60 به همراه دوست خود شهید یوسف محمدی از بچه‌های تبریز به شهادت رسیدند، اظهار کرد:‌این شهدا با هم روزها و هفته‌ها روزه گرفته و با کسی سخن نمی‌گفتند تا حکمت بر زبان‌شان جاری شود و این‌چنین خودسازی می‌کردند.

وی تصریح کرد: شهید محمدعلی شوشی‌نسب چند هفته قبل از شهادت در ناله‌ها و مناجات‌های نیمه‌شب خود با خدا راز و نیاز می‌کرد و می‌گفت خدایا تو گناهانی را بر من در دنیا پوشانده‌ای ولی من نیازمندم این گناهان را در آخرت بپوشانی، خدایا تو این گناهان را پوشاندی و نگذاشتی کسانی که من را می‌شناسند آنها را بدانند، خدایا در روز قیامت جلوی چشم بندگانت من را رسوا نگردان.

علیزاده با بیان اینکه این شهید در مناجات‌هایش از خداوند درخواست می‌کرد در قیامت با دیدار خداوند خوشحال شود، اظهار کرد: مطمئن هستم که شهید شوشی‌نسب در روز شهادتش به این سرور و شادی که دیدار خداوند بود، رسید./فارس