* استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا:

با تغییر مدیریت آموزش و پرورش و انتصاب سرپرست برای آن خصوصا نحوه ی معرفی و تودیع ، سئوالات متعددی در اذهان اهل علم ایجاد شده است.

سئوالاتی که هرچند وسیع و گسترده هستند اما تمرکز آن ها بر چند نکته ی مهم استوارند. تغییرات مدیریتی در نظام اداری ایران امری طبیعی و قابل قبول است. با چنین نگرشی این نکته نیز باید در مورد آموزش و پرورش شوش صادق باشد اما رویدادهای درونی این اداره و حرف و حدیث هایی که برای جانشینی وی بیان شده اند گویای نکاتی جدید و قابل تاملند.

در شکل مثبت آن اهمیت این اداره در شوش بزرگ انعکاسی امیدوارانه است اما در شکل منفی ان تاثیرات بیرون از تفکرات تخصصی و صرفا انتخابی سلیقه ای ناامیدی را به دنبال دارد.

نگاهی گذرا به مدیریت آموزش وپرورش شوش خصوصا بعد از پیروزی انقلاب نشان دهنده ی نوعی انتصاب غیر کارشناسانه که نتیجه ی آن به وجود آمدن مسائل و مشکلاتی  خاص بوده است.

مدیرانی که در موفق ترین شکل تنها توانستند وضعیت موجود را حفظ کنند و قادر به حل مشکلات و رفع موانع نبودند.بدیهی است که نگاه غیر حرفه ای و تخصصی به این مدیریت کار را بدانجا بکشاند که وضعیت را از این هم که هست بدتر نماید.

آموزش و پرورش شوش با مشکلات مصنوعی فراوانی روبروست. مدیریتی حق دخالت در آن را دارد که بتواند با نگاهی تخصصی ضمن شناسایی، از افکار و اندیشه ای تحول گرایانه برای رفع آن ها استفاده نماید.در زمان های نه چندان دور تنگ نظری های مدیریتی و یکه تازی های مغرورانه کار را برای ایجاد تغییرات وسیع در راهکارها دشوار نمود.

ظرفیت درونی آموزش و پرورش شوش خصوصا در میان متفکرین فرهنگی که هر یک قادرند تا استانی را به توفیق و موفقیت برسانند به اندازه ای بالاست که تصور ورود مدیرانی غیر بومی را نمی پذیرد.

آموزش و پرورش شوش مانند توانایی ناتوان است که گذشت زمان آن را به خودباوری منفی کشانده است.

با تمام این توضیحات به نظر می رسد که مدیریت کل آموزش و پرورش استان از این ظرفیت غافل است و یا آن را پذیرا نیست.با تمام ظرفیت های موجود و علی رغم گوشه گیری اندیشمندان فرهنگی، زمینه برای ورود آن ها مهیاست.بنابراین پیشنهاد می گردد تا مدیریت جدید آموزش و پرورش شوش دارای چنین ویژگی هایی باشد.

متخصص در تعلیم و تربیت بوده و دارای کارشناسی ارشد و نیز سابقه مفید در امر آموزش و پرورش باشد.

مدیری خلاق و نکته سنج در تحول گرایی و نویسنده ای توانا در بررسی مسائل و مشکلات درونی آموزش و پرورش شوش باشد.

آزاد اندیش و رها از محصورات سیاسی نزد احزاب و سیاسیون بوده و تفکرات خود را برای رفع موانع و ایجاد فرصت های خود نمایی به سایر همکاران به کار گیرد.اندیشه ای او راهنمای عمل او در آینده است.

گرچه در این باره می توان نکات بسیار فراوانی را به نگارش درآورد اما همین حد کافی است که مسئولین موثر در انتصاب این مدیریت به مرحله ای برسند که نگذارند اشتباهات گذشته تکرار شوند.

شوش را باید با عظمتش نگریست و با بزرگی اش انتخاب نمود. آموزش و پرورش شوش دیگر نمی تواند مدیرانی را در درون خود جای دهد که برگشت پذیری و توقف را روش مناسب خود قلمداد می کنند.