استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: در مورد روسای آموزش و پرورش شوش قبل از انقلاب چند نکته قبل ذکر است.

اول اینکه در ابتدای تشکیل موضوعی به نام رئیس یا مدیریت آموزش و پرورش مطرح نبود.شوش جزئی از دزفول محسوب می گشت و روستایی مانند سایر روستاها بود.

دوم اینکه به دلیل بعد مسافت،آموزش و پرورش دزفول فردی را بدون رسمیت دادن به عنوان نماینده ی خود از میان آموزگاران برمی گزید.

سوم اینکه این نمایندگی رسمیت یافت اما از حد مدرسه خارج نشد و لذا بدون جایگاهی از نظر ساختمان یا مکاتبات اوامر را اجرا می نمود.

چهارم اینکه نمایندگی رسمیت یافت و دارای اداره ای خارج از آموزشگاه و به صورت رسمی و مکاتبه ای اجرای دستورات را عملا انجام می داد.

و در نهایت قبل از انقلاب شوش منطقه ای گردید و دارای رئیسی مستقل از دزفول گردید.

با توجه به توضیحات فوق می توان روسای قبل از انقلاب را چنین نام برد.

1 - سید حسین حجازی قبل از سال هزار و سیصد و سی و شش و به صورت غیر رسمی.

2 -غلامحسین سنگری در سال هزار و سیصد و سی و شش تا سی و هفت.

3 -سید محمود موسوی رضوی در سال های سی و هفت و سی و هشت.

4 -سید حسین حجازی در سال های سی و هشت و سی و نه.

5 - سید محمد طبیب در سال سی و نه.

6 - موسی قمری در سال های سی و نه و چهل.

7 - ناصر جلوی از سال چهل تا چهل و نه.

8 - هادی دیالمه در سال چهل و نه.

9 - سید ولی الله قریشی در سال چهل و نه.

10 - محمدعلی مومن در سال های پنجاه و پنجاه و یک.

11 - حاجیعلی صفائی تنها از سال پنجاه و یک تا پنجاه و سه.

12 - حبیب الله فیلی از سال پنجاه و سه تا پنجاه و پنج.

13 - عبدالرضا شکیبا در سال های پنجاه و پنج و پنجاه و شش( در این سال شوش منطقه گردید).

14 - محمد کاظم سبزی خباز در سال های پنجاه و شش و پنجاه و هفت.

15 - حسن تمدن ضیا از سال پنجاه و هفت تا اوایل پنجاه و هشت.

از میان افراد فوق تنها مهندس فیلی بومی و مابقی غیر بومی بودند.