استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: رساندن اخبار و رویدادهای هر جامعه به عنوان نگاه اول به رسانه مطرح است.رسانه یا رساننده اولین معنایی است که از این کلمه استنباط می شود.در دنیای ارتباطات جایگاه خاصی دارد و می تواند در شکل های مختلف نوشتاری شنیداری و یا انواع دیگری مانند نرم و سخت افزارهای امروزی خلاصه شود.

نگاه ما به رسانه ویژه است.گرچه خبر رسانی جزئی از وظایف آن است اما ما آن را تمامی وظایف نمی دانیم.رسانه از نظر مفهومی در دایره ای وسیع تر از آنچه امروز نگریسته می شود قرار دارد.در این میان رسانه تنها یک نام است اما عواملی که در حرکت آفرینی آن نقش دارند اساس و پایه محسوب می شوند.ما در باره ی رسانه نظراتی خاص داریم که بدون شک همانی نیست که امروز در جریان است.

رسانه وسیله ای آگاهی دهنده و رسالت اصلی آن دانش بخشی به افرد جامعه است.رسانه در اولین شکل گیری خود تابعی از آگاهی دهی است.وسیله ای که می تواند افراد جامعه ی خود را از آنچه در درون و برونش می گذرد آگاه سازد.این آگاهی دهی دارای شرایط و مناسبت های خاصی است.بنابراین هر خبری برای رسانه نمی تواند مثبت باشد.

آگاهی دهی برای رسانه یعنی رشد دهی و بالا بردن سطح تفکر و اندیشه های مردمی که گاه در خواب عمیق فرو رفته اند.نگاه رسانه به امروز نیست گرچه می تواند آن را  مبنایی برای آغاز بداند.نگرش او به سمت و سویی است که در آینده ترسیم می شود.بنابراین اندیشیدن برای آن اساس است نه اندیشه ی از پیش ساخته شده که در گذشت زمان شکل گرفته است.

حرکت دهی مردم، رشد سازی برای رسیدن به اوج، فعالیت برای بهزیستی زندگی انسانی، آرام سازی درون انسان ها، گریز از موانع سخت و ایجادی، حرکت در جهت رسیدن به اوج توانایی های انسانی و در نهایت ساختن جامعه ای  با ویژگی های درونی و ذاتی آدمی است.رسانه به دنبال وضعیت مطلوب آدمی است.

رسانه تفکری انسان ساز دارد و با سیاست بازی و به نفع این و آن نوشتن را نمی پذیرد.برای آن گرچه واقعیت مهم است اما هرگز به دنبال نگه داشتن آن نیست.حقیقت اساس و اصل حرکت های آن را تشکیل می دهد و با توجه به آنچه در همین راستا می اندیشد در تلاش است تا جامعه ی تحت نظر خود بلکه انسانی را به موفقیت های ذاتی برساند.

انتخاب افراد دخیل در فعالیت های رسانه ای امری مهم بلکه زیر بنایی است.رسانه دار رسالت خود را در میان مردم می یابد و با منافع شخصی یا گروهی و بعضا سیاسی میانه خوبی ندارد.برای او نگاه به اوج و نگرش به سمت و سوی معنا دار مهم تلقی می شود.سود گیری از رسانه نویسی برای او معنایی پوچ دارد و نگرش او به این نکته کاملا منفی نگری است.

اندیشیدن اساسی برای موفقیت است و بر همین تفکر است که رسانه می کوشد تا آموزش را اولین قدم خود در این راه انتخاب کند.مغشوش کردن اذهان مردم به نفع یا زیان دیگران در فعالیت های او جایی ندارند.انتخاب مردم بر اساس اندیشه ی درست هدفی است که در درون رسانه نهفته است.باید اندیشید تا از بردگی نجات یافت.

ظلم ستیزی و مبارزه ی با انواع دیکتاتوری ها و بیان حقایقی که در درون خروارها خاک نهفته اند از رسالت های مهم رسانه است.باید رساند آنچه را که مایه ی توفیق آدمی در رسیدن به ذات پاک و درونی است و برملا نمود آنچه را که وارونه حقیقت می نامند.

شجاعت در عاملین رسانه را باید اصلی مهم دانست .در این میان معنا ی آن هرگز نترسیدن و زیر پا گذاشتن حرمت های انسانی نیست بلکه توانایی تشخیص درست از نادرست و بیان نکات حقیقی از غیر حقیقی است.رسانه از جنجال سازی به دور است و تمام تلاش های آن برای آرام بخشی جوامع انسانی است زیرا نیازی تاکید آور است.