الف: در هر برنامه ی تغییر و تحول روستایی ،ساکنین تحصیل کرده شرکت داشته باشند.

ب:شکل ساختمان سازی معرف روستا باشد.

ج:نام های مختلفی مانند،شهرک،شهر کوچک،بخش و امثال ان جایگزین نام پاک روستا نشود.

د:حفظ نمادهای اصلی زندگی روستایی مانند کشاورزی،دامداری،خودکفایی شخصی،خود اشتغالی،گاوداری و مشاغل خاص وصنایع دستی در دستور کار قرار گیرند.

ذ:حفظ سنت های اصیل در توسعه ی فرهنگی و کنار گذاشتن سنت های احساسی در همه ی زمینه ها مد نظر باشد.

ر:فاصله های علمی لازم میان روستاها به منظور ازادگی عمل و امکان پیشرفت و پایداری در تمام روستا ها طراحی و اجرا شود.

ز:ایجاد صنایع تبدیلی و اداره ی ان ها به دست روستاییان در جهت درامد زایی و مصرف ان در روستا به منظور ابادانی بیشتر،در برنامه ها وجود داشته باشد.

البته نکات دیگری هم قابل تقدیم هست که در صورت لزوم ارائه می شوند.یک نکته فراموش نشود که توسعه ی روستا فقط به دست روستاییان بومی امکان پذیر است.شهرنشینان،روستا ندیده،از درک روستا نشینی عاجزند.