ایران اُنا - عبدالحسین سرخه: شرجى مرداد هر ساله خاطره انگيز است، بسان آفتاب که مى تابد و مى درخشد و گرمابخش محفل است.

مرداد که از راه ميرسد پرواز کبوتران را در اسمانم شهرم مى بينم، هر کدام به رنگى و نامى، 144 پرستو، که راه منزل گزيدند و به اغوش بازگشتند.

مرداد همان است که، ماه آزادگان، روزى که رفتند تنها کسانى بودند که در دو جبهه جنگيدند، جبهه خط و خاکريز و جبهه اردوگاه.

مرداد خاطره انگيز است و به ياد ماندنى، در ان روزها دستها در کنار هم و در دست هم، لبها به غنچه خندان و دلها بسان آب روان، پاک و زلال، گويى همه کسى را دارند که مى ايد.

آن روز که قدم به خاک وطن گذاشتند يافتند، شهيدى در همسايگى،در خيابان و در شهر، سراسيمه به گلزار شتافتند، و ديدند دوستان و همسنگران و همرزمانشان يکى شهيد است و ديگرى مفقود، و اين جبهه سوم نبرد ازادگان، صبر در برابر نبودنها، کمبودها و... .

و چه خوش، درخشيدند آن هنگام که مردانه ايستادند و به دين و خاک خود وفادار ماندند، و امروز ماييم و 144 کبوتر ازاده، چگونه مى توان شناخت ان همه رنج و مشقت انان را،  مايى که نديديم و نچشيديم زهر تلخ اسارت را.

و چه خوب توانستند  نام خود را در دفتر ازادگان کربلا جاى دهند، آن هنگام که زينب مطهره در کنار سيدازادگان مولا امام سجاد ع، در جواب بگويد ما رايت الا جميلا، چ بحق ازادگان عزيز ما رايتم الا جميلا ، امدنتان را خوش امد مى گوييم و تکريم.