استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: دانش افزایی امری ضروری برای هر انسان عاقلی است.با استفاده از همین اطلاعات و اگاهی هاست که فرد تلاش می کند تا مشکلاتش را به حداقل برساند.

برای این افزایش دو راه حل وجود دارد یکی اینکه فرد شخصا به دنبال ان ها باشد و دوم اینکه او را در محیطی نگه داشته و معلومات دهیم.راه اول نیازی به کلاس و درس ندارد و شخص خود را مقید به اموختن می داند.

در راه دوم شیوه ی کار به صورت کلاسیک است و بر اساس قوانین و ضوابط و معلوماتی مشخص،شخص تربیت می شود.بدیهی است که کسب معلومات به صورت خود فعالی بسیار ارزنده تر است.نکته ای که در این زمینه باقی می ماند،مناطق کسب معلومات است.

چه کسانی باید زمینه ها را تعیین نمایند.منابع را چه افرادی تامین کنند و در نهایت چه کسانی مسئولیت معرفی دارند؟در شوش شناسی ما مسئولیت معرفی را بر عهده ی قشر تحصیل کرده و متعهد گذاشتیم.از همین نکته ضرورت معرفی شوش مشخص می گردد.

نسل جدید تشنه ی دانستنی هاست.ان ها تمایل دارند تا بیشتر بدانند.این یک ضرورت حتمی است که در کهن شهر جهان، منابعی برای شناخت وجود داشته باشند.شوش محل رفت و امد و ترددهای بی شماری از انواع انسان هاست.

جهانگردان برای دیدن اثار باستانی به این شهر سفر می کنند.دانشمندان علم تاریخ برای مطالعات تاریخی وباستانی سری به ان می زنند.مسافرین نوروزی چند روزی در ان می مانند.ان ها با دست خالی وارد می شوند اما دوست ندارند که با همین دست خارج شوند.

اگر چنین رویدادی اتفاق افتد، برای تحصیل کرده های شوش نوعی عقب ماندگی و یا حداقل نوعی تنبلی محسوب می گردد.شوش دارای ظرفیت های زیادی در معرفی است.موضوعات متعددی برای نمایش دارد.اگر ان ها را از زیر به بالا نیاوریم،مشهوریت ان را دفن  کرده ایم.

معرفی شوش این یک نیاز اساسی است.به دنبال شناخت شهر است که ورودی های ان زیاد تر می شود، رونق اقتصادی به وجود می اید، توانایی های ان مشخص می گردند، سرمایه گذاری مورد تشویق قرار می گیرد و به تبع ان رونق کسب و کار هم به وجود می اید.

 شوش در زمینه های مختلفی دارای نیاز به معرفی است.لازم است  مردم بدانند که تاریخ اموزش و پرورش شوش چگونه رقم خورده است.شوش جدید چگونه به وجود امده است.وضعیت اقوام و طوایف در طول تاریخ چگونه بوده است.

حوادث متعدد تلخ و شیرین ان کدام موارد بوده اند.دلاوران و شجاعان این شهر چه کسانی بودند.چگونه ان ها مشهور شده اند.زیارت گاه های شوش چه پیشینه ی تاریخی دارند.

شوش گنجینه ای عجیب در میان شهرهای مشهور جهان است.متعهدین باید این ضرورت را بیشتر از دیگران حس کنند.ما نیازمند به ارائه ی چهره ی واقعی شهر هستیم.معرفی تنها مقدمه ای لازم برای رونق شهر است.ما باید شوش را همان طور که بود و هست معرفی کنیم.

ضرورت های مختلف مردمی، اقتصادی، تاریخی، ارزشی، ورزشی، اجتماعی، مذهبی، کشاورزی، فرهنگی، سیاسی، هنری، خدماتی و درمانی باعث می گردند تا این عظیم تلاش مردمی دارای تخصص های متعددی باشد.لازم است تا ان ها را در قالب های فنی و تحصیلی خاصی قرار دهیم.

هر کسی در حوزه ی دانستنی ها و مسئولیت های خود وارد شود.این کار دارای دو ارزش خاص است.اول اینکه کاری جمعی و خردی همگانی تلقی می شود و مشارکت جوهره ی اصلی ان به حساب می اید.دوم اینکه هر کسی در تخصص خود وارد می گردد.بر این اساس رشته ای کار کردن کمک فراوانی به دقیق عمل کردن می شود.

لزوم پرداختن به این امر به اندازه ای است که اگر لحظه ای از ان غافل شویم ساعت ها متضرر می شویم.زیانی که نسل گذشته از ندانستن متحمل شده اند را نباید شامل نسل های بعد نماییم.باید ایندگان از دانستن سیراب شوند.تشنه ماندن نسل های گذشته را نمی توان جبران کرد اما می توان با کارهای جدید سد راه زیان نسل های اینده شد.