استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: جنگ هشت ساله ایران و عراق در پنحم مهر ماه 1359 عملا وارد شوش گردید.حال و هوای ان روز برای نسل جدید قابل تصور نیست. فراموش کردن ان روزها هم نوعی کم لطفی به تاریخ رشادت ها وشجاعت های مردم مقام شهرمان شوش است.

بنده نیزبا احساس نیاز به این نکته مهم خاطراتی را که به طور مستقیم یا غیز مستقیم با انها برخورد کرده ام  تقدیم می کنم.احساس مسئولیتی که ناشی از مظلومیت شهرم در طول زمان است.

شهری که در ان بزرگ شده ام .درس خواندنم و خاطرات دوران کودکی.نوجوانی و جوانیم را در ان گذرانده ام.خاک تپه های شوش این یادگاران نیاکانم روی سرم باقی است.

شاوور را فراموش نمی کنم.ان یادگار شیطنت های بچه گانه ام.ان محل ماهیگیری ام.ان مردم با صفای خونگرمش.اخراسفالت را هرگز فراموش نمی کنم. از همه مهم تر دانیالش ان پیامبر پاک الهی را.حسینیه اعظم ان مکانی که ده روز ماه محرم را با صدای گرم غلامحسین شیرک مراسم برگزار می کردیم.

انجایی که در شب اخر همه ندا می دادیم و فریاد می زدیم:شب عاشوراست امشب کربلا غوغاست امشب:تعزیه یا شبیه را چگونه فراموش کنم؟تمام این خاطرات  باید به نسل جوان منتقل شوند.

جنگ هم بخشی از تاریخ شوش است.این برهه از زمان نباید فراموش شود.رشادتهایی که در پیشرفته ترین جنگ های کلاسیک دنیا اتفاق نیفتاده است.همکاری و صمیمیت مردم را چه کسانی باید به نسل های بعد  منتقل کنند؟مطمئنا افراد رزمنده به دلایل مختلف این کار را نخواهند کرد. انها به دنبال شهرت نبوده و نیستند.شهدا هم که در جوار حق ارمیده اند.

تنها کسانی می توانند دست به چنین کار ارزشمندی بزنند که اهل شوش باشند.مردم را خوب بشناسند. با انها زندگی کرده باشند واز همه مهم تر در جنگ شهرش را ترک نکرده واز نزدیک حوادث ان زمان را لمس کرده باشند.خاطرات جنگ در شوش ناگفته های زیادی دارد.شجاعت ها.رشادت ها.شهدا خصوصا انهایی که امروز چندان مشهور نیستند.رزمندگانی که امروز دور از هیاهوی روزمره نظاره گر گذر زمانند.شیرانی که ترس به دل دشمنان انداخته بودند.

من این رسالت را بر دوش خود احساس می کنم و در هر کجای این شهر انها را ببینم بوسه بر دست های انها می زنم. من اهل شوشم.خادم دانیال نبی ام.بجه ی اخراسفالتم.من تحصیل کرده ی شهرم. از نسل دانشکاهی ام.

در گفتارم.درنوشتارم.در تدریسم.در ذکر خاطراتم حقایق شهرم را باز گو میکنم. این نوشته نیز در راستای همین هدف انجام گرفته وگامی در جهت تشویق دلسوختگان برای انجام دادن ان رسالتی است که بر دوش دارند.

چه خوش گفت ان پیر فرزانه که :نگذارید انقلاب به دست نااهلان بیفتد:من هم می گویم ای شوشی های  اهل قلم نگذارید دیگران تاریخ شوش را بنویسند.

این مجمو عه تحت عنوان جنگ در شوش تقدیم می شودوانشاالله مقدمه حرکت های عظیم دیگری در صحنه های علمی وفرهنگی شهرمان شوش عزیز خواهد شد. 

این مجموعه با عناوین مختلف اما با یک عنوان:خاطرات جنگ در شوش: تقدیم می شود.امید است مورد توجه قرار گیرد.