به گزارش ایران اُنا، 14 مرداد امسال بود که در حکمی ازسوی رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، اختیار ابلاغ صدور مجوزهای پژوهشی و مطالعات باستان‌شناسی شامل بررسی، گمانه‌زنی و کاوش به سیدمحمد بهشتی تفویض شد.

حال پس از ورود گروه باستان‌شناسان آمریکایی به استان خوزستان و بر اساس نامه‌ ارسالی ازسوی مدیرکل امور پایگاه‌ها در پاسخ به درخواست رییس پایگاه جهانی شوش و تأیید همکاری با گروه اعزامی به سرپرستی علیزاده، این پرسش مطرح می‌شود که با توجه به سبقه‌ باستان‌شناسی گروه وارد شده به شوش و محوطه‌های باستانی مورد بازدید، چرا امور پایگاه‌های کشور که زیر نظر معاونت میراث فرهنگی است به این درخواست پاسخ داده و چرا درخواست حضور آن‌ها از پژوهشکده باستان‌شناسی و پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی نشده است؟

فرهاد عزیزی - مدیرکل امورپایگاه‌ها در پاسخ به این پرسش به خبرنگار ایسنا توضیح می‌دهد: «چند روز پیش مدیر پایگاه جهانی شوش از این دفتر استعلامی کرد که گروهی از باستان‌شناسان آمریکایی که برای حضور در همایش باستان‌شناسان جوان به تهران آمده‌اند علاقه‌مندند به همراه دکتر عباس علیزاده از پایگاه شوش دیدن کنند و از من درخواست مجوز کرد، بنابراین دفتر امور پایگاه‌ها از پژوهشگاه استعلام گرفت و مشخص شد این گروه برای آشنایی با منطقه و جهت همکاری‌های بیشتر با سازمان میراث فرهنگی قصد عزیمت به آن محدوده‌ها را دارند و اجازه حضور این گروه صرفاً برای دیدار از منطقه بوده است.»

وی ادامه می‌دهد: «بی‌گمان دفتر امور پایگاه‌ها هیچ گونه دخالتی در صدور یا عدم صدور مجوز‌های باستانی و سیاست‌گذاری برای همکاری با گروه‌های باستان‌شناسی داخلی و خارجی ندارد.»

او با اشاره به این که عباس علیزاده در پیشبرد اهداف ثبت جهانی شوش مخصوصاً پیشرفت‌های علمی و مسائل باستان‌شناسی و تولید مدارک علمی برای تهیه و تکمیل پرونده ثبت جهانی شوش و از همه مهمتر آموزش کارشناسان پایگاه شوش کمک قابل توجهی به امورپایگاه‌ها کرده است، می‌گوید: «با توجه به استعلام انجام شده از پژوهشگاه که بیانگر حضور این گروه جهت افزایش تعاملات بیشتر در حوزه باستان‌شناسی بود و به احترام دکتر علیزاده و کمک‌ها و سابقه‌ی او، من با درخواست دیدن منطقه موافقت کردم که رفتن این گروه به شوش اشکالی ندارد. این گروه درخواست مجوز اقدامی را نکرده است و قطعاً انجام هر اقدام علمی در هر منطقه‌ای نیازمند صدور مجوزهای رسمی است.»

عزیزی اضافه می‌کند: «از سویی پیش از عقد هر گونه قراردادی برای انجام کاری آیا یک کارشناس نباید پروژه مطالعاتی خود را ببیند و بشناسد و سپس برای پذیرش و عدم قبول آن تصمیم‌گیری کند؟! پس حضور این گروه مسأله تعجب‌برانگیزی نیست و بیشتر برای دیدن و تصمیم گیری جهت همکاری در منطقه بوده است. این گروه هنوز فعالیتی انجام نداده است که مجوز بخواهد و بی‌شک برای گرفتن مجوز باید با پژوهشگاه و پژوهشکده باستان‌شناسی وارد گفت‌وگو شود.»

همچنان اقدامات مرکز پژوهشی بین‌المللی شوش در هاله‌ای از ابهام است و محدوده و چارچوب اقدامات این مرکز مشخص نیست. از سویی این پرسش مطرح می‌شود که هرچند عباس علیزاده بدون شک کارنامه درخشانی از سابقه‌ی باستان‌شناسی در عرصه بین‌المللی دارد اما اگر روزی با توجه به سابقه و فعالیت‌ بین‌المللی؛ یوسف مجیدزاده در جیرفت، سید منصور سجادی در شهرسوخته، بهزاد مفیدی در هفت تپه و یا مرحوم شهریار عدل برای بسطام و تخت جمشید و بم و .... هر کدام از این متخصصان درخواست تشکیل یک مرکز بین‌المللی پژوهشی می‌دادند یا بدهند آیا با درخواست آنها موافقت خواهد شد؟ آیا سایر باستان‌شناسان ایرانی مقیم خارج یا داخل کشور با کارنامه‌های کاری قابل قبول از چنین موقعیتی برخوردار خواهند بود؟

عزیزی در این باره نیز تأکید می‌کند: «ما هیچ‌گونه مرکز فرا قانونی نخواهیم داشت و اجازه چنین اقدامی به لحاظ قانونی هم وجود ندارد. مطمئنم پژوهشگاه هم در این زمینه تصمیمی نگرفته است و نباید پیش‌داورانه در این زمینه قضاوت کرد.»