استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا:شوش شهری با ثبت جهانی برای همه ی شوشی ها افتخاری بزرگ به ارمغان آورد.شادی از بابت افزودن بر سایر افتخاراتی مانند وجود بارگاه حضرت دانیال(ع)، دعبل خزائی،تپه های باستانی،یادمان هشت سال دفاع مقدس و در نهایت همدلی و همزبانی مردمانی که از قومیت های متفاوت در کنار یکدیگر با صلح و صفا گذران زندگی می نمایند.در چنین وضعیتی انتظارات افزایش می یابند و تغییر و تحول برای رسیدن به پیشرفت خواستاری می یابد.

مردم شوش منتظر فعالیت هایی هستند تا از وضعیت موجود به مطلوب رسند.حق آن ها هم همین است که مسئولین و سایر افرادی که توانا در زیر ساخت سازی هستند این تغییرات را رقم زنند.مردمانی صبور و نجیب که برای حفظ وحدت و یکپارچگی از هیچ کوششی دریغ نکرده و نمی کنند.خاطرات جنگ همه ی این موارد را نشان می دهد.نگاه به گلزار شهدا مبین بسیاری از این حقایق است.باید به این مردم افتخار کرد و برای خدمت مهیا شد.

در این میان خدمات عمومی واضح تر خود را نشان می دهند و خیابان های شهر سریع تر خودنمایی می نمایند.به برکت کوشش های مردم و تلاش های درآمدی آن ها وضعیت معیشتی ارتقا یافته و کمتر کسی است که از وسیله ی شخصی برخوردار نباشد اما همین نکته برای توقف کافی است که حکایتی از اعماق دل ها بیان شود.پارکینگ یا توقف گاه اتوموبیل ها نه از بابت کمبود بلکه کاهش سازی مد نظر قرار می گیرد.

اگر از کنار مشکلات پیاده روها بگذریم در هر گوشه ای از خیابان ها افرادی با گذاشتن وسایلی بخشی از خیابان ها را اشغال می کنند.صندلی، کارتن، تابلوهای تبلیغاتی، وسایل فروشی و امثال آن کمبودها را بدتر می نمایند.ما به عنوان احساس مسئولیت این مشکلات را مطرح کردیم.راهنمایی و رانندگی معتقد است که این سد معبر است و از وظایف ما نیست.شهردای آن را کاری سخت می داند که در جندین نوبت با مشکل برخورد کرده است.سئوال این است که چرا کسی نمی تواند قاطعانه با این مشکل ساختگی برخورد نماید؟

این سد معبر در تمام خیابان های شوش رونق دارد و روز به روز افزایش می یابد.در یک مورد منجر به درگیری میان صاحب اتوموبیل  و مغازه دار گردید و جالب اینکه مغازه دار خود را محق می دانست.این مسئله باید هر چه زودتر حل شود و هشداری است برای جلوگیری از بی نظمی های بیشتر و ما بر خود لازم می دانیم تا این مهم را منعکس کنیم.

در خیابان باهنر چرا سد معبر می شود؟ترافیکی که در این خیابان ایجاد می شود را چه کسانی به وجود می آورند؟در خیابان امام (ره)وسایلی سد معبر می شوند که حتی جابه جایی آن ها بسیار مشکل است.از منبع فلزی آب گرفته تا چهار پایه های آهنی و از لحاف و تشک گرفته تا انواع تابلوهای سنگین.بی نظمی در شهری جهانی نامطلوب است.

در یک نگاه دیگر ،نمی دانیم چه کسانی ایجاد پارکینگ های موتوری در معابر را مجوز داده اند؟ آیا درآمد سازی به قیمت فشار بر مردم جایز است؟ما حتی به بعضی از این مکان ها که قانونی واگذار شده باشند مشکوکیم.نمونه ی آن در تعطیلات نوروز وقتی به اتفاق چند نفر از پارکبان ها پرسیده شد که مجوز شما را چه کسی داده و با شهرداری تماس گرفتیم مشخص شد که سو استفاده هایی شده است.ایا این موارد را شهردای نمی دانست؟

در شکل دیگری از این مسائل می توان به بیمارستان نظام مافی اشاره نمود.همه ی اطراف و درون بیمارستان را پارکینگ خصوصی با نرخ ثابت هزار تومان نموده اند.مراجعه کننده ای که از ناچاری و با اجبار به بیمارستان مراجعه می کند باید هزینه ای را پرداخت کند که نمی داند بابت چیست؟ما کمبود پارکینگ داریم.خیابان ها اشغال می شوند.هر کسی به خود اجازه می دهد تا قبضی صادر کند.آیا کسی جوابگوست؟

ما این مشکل را برای موجودیت شهر خطرناک می دانیم.بارها به صورت شفاهی و از دریچه ی تذکر مطرح کردیم اما نتیجه ای نداشت.در یک مورد این مسئله با راهنمایی و رانندگی مطرح شد و با همکاری مسئول آن حل گردید.ما منتظر حرکت قانون در این رابطه هستیم.شوش باید با مردمش در آرامش زندگی کند.همه تابع قانون هستیم و بی قانونی برای هیچکس سود ندارد.

یک بار دیگر شهردای یا مسئولین مربوط مکان هایی را که قانونا به پیمانکاران داده اند به صورت کتبی معرفی نمایند و درخواست این است که این امر به شکلی برنامه ریزی شود که بیکاران به شغلی و درآمدی برسند.واگذاری مکان های عمومی به اشخاص خاص درست نیست.موانع تصنعی در خیابان ها باید جمع شوند.خیابان شخص ملکی هیچ کس نیست.بیت المال مال همه است و انشاالله به وسیله ی همه نیز حفظ خواهد شد.یک بار دیگر و برای همیشه دست در دست هم مشکل بی نظمی پارکینگ ها را حل نماییم.