ایران اُنا - جواد بهرامیان - کارشناس حقوق: در جهان امروزی حرکاتی فراگیر در جهت گذار از احساس به سمت عقلانیت آغاز شده است و جوامع لیبرال و جمهوری نیز بیشترین تلاش خود را برای زیربنا قرار دادن عقلانیت در شریان های مختلفشان انجام می دهند و در اکثر مواقع حتی ارمانها و ارزشهایشان را هم با خط کش عقلانیت میسنجانند.

احساس دقیقا شمشیر دولبه ای است که در فضاهای مختلف تاثیرات مختلفی دارد

احساس به صورت معقول امر بسیار زیبا و نیکوییست اما به شرط اینکه نمک تعقل به آن طعم مطلوبی بخشیده باشد ولی در مقابل احساس جنبه ای سیاه نیز دارد که فقط انسان را به جمود میکشاند و این احساس کاذب تا به حال جهان انسانیت را ابستن اتفاقات بسیار تلخی کرده است.

به صورت کلی احساس چون طنابسیت که گاه جامعه هایی  که سودای سر بالا دارند را به موفقیت و جامعه هایی که دچار انحطاط هستند را بدتر به چاه ذلالت فرو میبرد و در این مورد احساس تقریبا حکمی شبیه به قران دارد و برای افرادی نور هدایت و برای بعضی چاه ضلالت است:
زان که از قران بسی گم ره شدند
زان رسن قومی درون چه شدند

مر رسن را نیست عیبی ای عنود
چون تو را سودای سر بالا نبود

چنانکه در آیه 26 سوره بقره می خوانیم: «یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا و مایضل به الا الفاسقین》

در این مقاله با توجه به نزدیک بودن هفت اسفند ترجیحا سعی شده است احساسات و تاثیراتش در چهارچوب انتخابات بررسی شود به همین روی در بدو امر مختصر تعریفی از انتخاباب ارائه  و بعد به اختصار چندی از معیارهای یک کاندید اصلح را شرح خواهم داد و در نهایت تاثیر احساس بر این مهم ها را برای شما بزرگوارن باز گو خواهم کرد.

انتخابات مجموعه عملیاتی است که در جهت گزینش فرمانروایان یا تعیین ناظرانی برای مهار کردن قدرت ، تدبیر شده است.

انتخابات به معنی فنون گزینش و شیوه های مختلف تعیین نمایندگان است ابزاری است که به وسیله آن می توان آرای شهروندان را در شکل گیری محافل و قوه های قدرت و تعیین متصدیان اعمال اقتدار سیاسی مداخله داد.

از معیارهای یک کاندیدای خوب نیز میتوان به اهلیت اخلاقی،علم و درک سیاسی،تعامل سازنده، مشی شایسته سالاری،تعهد و تخصص ،بیان نافذ و روابط عمومی نیکو نام برد.

حال میخواهم تاثیر دو گانه احساسات بر روی  تشخیص این معیارها ، انتخاب کاندید خوب بسنجم البته انسان در حال کمال مطلوب باید بر اساس سنجش دقیق و عینی و خالی از شور و احساس منافع شخصی عمل کند.

یعنی هر انسانی به جای انکه نخستین چاره هایی را که در هر شکل به نظرش می آید بیدرنگ بپذیرد و به عوض آنکه فریفته نفع فوری خود شود و چگونگی اعمال او بدینگونه تعیین شود ،صلاحش در این است که بسیار خونسردانه وضع موجود را به منظور کشف بهترین راهنمایی که بتواند به طور کلی خیر و صلاح جامعه را تا آینده دور تامین کند بسنجد.

آدمیان قبل از هر تصمیمگیری در مورد هر امری باید به ضدیتها و مخاطراتی که آن امر برای ایشان پدید می اورد به دقت توجه کنند و اگر مخاطرات آن امر از مزایایش تجاوز کند باید از آن احتراز جوید حتی اگر آن امر براساس تصمیم گیری خود آنان تعیین شده باشد.

تاثیری که احساس بر روی تصمیم گیری می تواند بزارد دو حالت کاملا متضاد است که یک وجهش عقل را مختل و وجه دیگر آن را یاری میکند

در کشور ما متاسفانه حالت مخرب اول مرسوم است و در بیشتر مواقع احساس سیاه فضاهای انتخاباتی  ما را اشغال کرده است.

از میوه های نامبارک این درخت بد حاصل هم موج های احساسی است که در بیشتر اوقات در دوره های پیش انتخاباتی تشکیل می شوند.

در این موج ها بیشتر احساس مخرب جای تاختن دارد و اکثرا تعقل در چهارچوب افراط به دام می افتد.

از بدترین نتیجه های این موج ها بوجود امدن فضای سیاه و سفیدیست که تحقیق را مختل میکند و واقعیت نگری که گوهری با ارزش است را ذبح رویاهای کاذب و رویایی میکند

از نتایج این رویایی سنجی هم ناتوانی در تحلیل زمان است زیرا افرادی که در دام این احساس مخرب گیر کرده اند همیشه زمان حال را با رویاهای خود میسنجند و این سنجش ناصواب همیشه واقعیات حاضر را بسیار نامطلوب جلوه میدهد .

از دیگر حاصل های این احساس مخرب تار شدن معیارهای خوب و اصلی و رشد معیارهای ناصواب است که قومیت و نژادپرستی از این دست معیارها هستند

نکته ای که در این میان بسیار قابل توجه است پشیمانی است که افراد از احساسی شدن خود و رای بر مبنای احساس بدست می اورند
این افراد بعد از مدتی گذشته ای که انرا با توجه به معیارهای رویایی خود بد می پنداشتند روزگاری خوب می یابند و این پشیمانی و احساس هایی که در پی ان می ایند همه از اثرات ان احساس ها و موج ها است.

در طرف دیگر احساسی قرار دارد که ناشی از عشق سازنده به کشور است و این عشق و احساس چون عصایی انسان را متعهد به تحقیق در معیارها و کاندیدها می کند و انسان را از افتادن در ورطه های هولناکی چون موج های احساسی خالی از تعقل باز می دارد

این احساس بسیار سازنده و مولد است ولی در کل  تعقل و تحقیق ستون ها اصلی عمارت انتخابات هستند و احساس فقط میتواند انگیزه ای سازنده در اباد کردن این عمارت باشند اما اگر احساس بنمایه اصلی انتخاب باشد حاصلی جز یاس و پشیمانی به بار نمی آورد و با کمال تاسف شهر ما هم از این موج ها و احساس هاس مخرب در سالهای اخیر بی نصیب نبوده است.