خداوند رحمت کند امام خمینی را که فرمودند؛ (مجلس در راس امور است.) این یعنی چه؟.

وقتی راس امری خوب یا بد باشد در کل مطلب تاثیر دارد .

گویند حال سالی که نکو است از بهارش پیداست. مجلس راس امور است اگر مجلس خوب باشد حال ملت و مملکت خوب می شود و اگر حال مجلس و مجلسیان بد شد حال ملت و مملکت بد است مجلس در راس امور است یعنی این یعنی اگر مجلس که متشکل است از مجلسیان به حال این مملکت رسیدند و خود را وقف خدمت به مردم نمودند . حال مردم به شود ولی اگر بجای خدمت و تدوین قانون برای بهبود وضعیت و رسیدگی به امور مردم دنبال مطامع شخصی و خرده فرمایشات خود بودند و بدنبال جو سازی برای بستر انتخابات جهت تصاحب کرسی مجلس باشند حال مردم به که نشود هیچ،وضع مردم بدتر وبدتر می شود.

راس امور یعنی این، نه اینکه راس امور این باشد که مثلاً برای انتخاب فرمانداری، مدیر کلی، رییس اداره ای، اگر با نماینده ای هماهنگی نشود و نماینده اعمال نظر نکند وامصیبتا واویلا می شود.

راس امور یعنی تدوین قوانینی بسود مردم. در خبرها چه از رادیو و تلویزیون چه از سایر مطبوعات همیشه از این خبرها هست که زمین خواری شد، پول شویی شد، اختلاس شد و و و.... اگر مجلسیان دلشان بحال این مردم و مملکت بسوزد قوانین را محکم تصویب و پیگیری می کنند.

کار اصلی نماینده پیگیری اجرای مصوبات قانونی مجلس است نه برکناری ویا انتصاب دهیاری، بخشداری، رییس اداره‌ای، یا مدیر کلی ووو.... راس امور رسیدگی به حال مردم است برای مردم فرقی نمی کند که حسن رییس اداره ای باشد یا حسین آنچه برای مردم اهمیت دارد زندگی در سایه سار عدالت و اجرای احکام الهی اسلام در بطن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تحت لوای ولایت فقیه است.

چرا هیچ نماینده ای و یا کاندیدی حاضر به عقب نشینی در انتخابات نیست. اگر کار برای رضای خدا باشد کاندیدا و نماینده باید مانند یک بسیجی دوران جنگ باشد که وقتی به او پیشنهاد حتی فرماندهی دسته ای را میدادند با کمال شجاعت و دینداری و خلوص نیت بگوید فلان برادر بسیجی از من بهتر است به او بسپارید.

اگر مجلسیان و کاندیداها خود را خادم این ملت معرفی می کنند و اگر می خواهند به وصیت امام راحل عمل کنند بسیجی دوران دفاع مقدس باشند اگر نمی توانند قوانینی بتصویب برسانند و در توان خود نمی بینند که از این قانون تا پای جان دفاع کنند مثل آن بسیجی شوند،آنگاه است که می شوند در راس امور والا هر کسی می‌تواند روی صندلی نشسته و ارت دهد که بله من انم که رستم بود پهلوان .

بیاییم مردم و مردانه راس امور را به راس کار شخصی تبدیل نکنیم و وصیت امام را نادیده نگیریم.

گویند نادر شاه افشار گفته بود که در کشور ایران نه دزد داریم نه گدا گفتند چطور می شود در کشوری به این بزرگی دزد نباشد و نه گدا. گفت هر کجا دزدی شد گزمه محله را آوردم و تادیب کردم اگر گزمه در کارش اهمال نکند دزد فرصت دزدی ندارد گزمه یا شریک دزد بوده یا در کارش کوتاهی کرده.

از آن پس گزمه از ترس تادیب مواظبت کردند و دزدان از ترس گزمه ها جرات نکردند.

آنان که به هر صورت تیشه به ریشه ی این مملکت میزنند از قاعده فوق مبرا نیستند مردم عوام که نیستند اینهمه ، قانون را دور می زنند. یا قانون کوتاه است یا مجری قانون اهمال می کند ویا قانونگذار شریک.!.

به قلم علیرضا ابول مشهدی