کشف مومیایی یک راهب بودایی ناحیه اولان باتور مغولستان در یک حالت عجیب چهارزانو و دست‌های خمیده در پوشش پوسته گاو، ذهن دانشمندان را مشغول به خود کرد.

بعد از کشف این جسد در پوست گاو، حدس و گمان به همراه بود که باعث انتقال این مومیایی به مرکز تحقیقات مغولستان شد تا دانشمندان پژوهش‌های خود را بر روی آن آغاز کنند.

بعد از مطالعات و تحقیقات اولیه پروفسور «کانهوچین پورباتا» بنیان‌گذار هنر بودایی در دانشگاه مغولستان، اعلام کرد: این مومیایی در حالت نشسته و موقعیت نیلوفر آبی است. دست چپ وی باز و دست راست آن نمادی از موعظه کاماسوترا است و به احتمال زیاد این مومیایی 200 ساله زنده است.

وی همچنین افزود: از این نشانه‌ها و نوع نشستن، معلوم است که راهب نمرده است؛ بلکه با توجه به سنت باستانی بودایی، در حالت مراقبه شدید و عمیق «توکدام» قرار گرفته است.

طبق گمانه‌زنی‌های اولیه گفته می‌شود به احتمال قوی این بودا معلم بوده است.

«توکدام» هم در آیین بودایی به مرحله قبل از «تیروانا» گفته می‌شود که درست قبل از محو جسمانیت روی می‌دهد و در این حالت فرد، هنوز زنده محسوب می‌شود.

تحقیقات بر روی این مومیایی عجیب و غریب همچنان ادامه دارد ...