استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: دانشگاه یک ارگان و جزیی از جامعه است.همان طوری که در سیستم زندگی شخصی ،انسان با درد سرهایی روبروست،دانشگاه نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود.

مشکلات و مسائلی که در جریان فعالیت های اجتماعی به وجود می آیند،متفاوت،متناقض و گاه متضادند.این ویژگی ها با عث می شوند که در برخورد با ان ها از طرق خاص،سنجیده،علمی و با برنامه وارد شد.

چالش های دانشگاهی از هر نظر که نگریسته شوند دو حالت بیشتر ندارند یا در درون دانشگاه ایجاد می شوند و دیگران در ایجاد آن نقشی ندارند یا در خارج دانشگاه ایجاد می شوند و دانشگاه در ایجاد آن ها نقشی ندارد.

در هر صورت تفاوت ریشه ای در چالش ها، منجر به راه حل های مختلف خواهد شد.دانشگاه بی تفاوت،دانشگاه نیست.دانشگاهی که خود ایجاد کننده ی مسائل و مشکلات باشد،نمی تواند وظایف دانشگاهی را به خوبی انجام دهد.خواه عامل این نوع مشکلات،دانشجو و خواه استاد یا اعضای هیئت علمی باشند.

بنابراین انتظار طبیعی این است که دانشگاه به وجود آورنده ی چالش ها نباشد،اجازه ی ورود چالش ها به دانشگاه را ندهد،در مقابل آنها ارزشیابی یا موضع گیری نکند،آن ها را عوامل مخل در حرکت علمی بداند ،در نهایت برای از بین بردن اقدام نماید و هیچ فشاری را بر خود تحمیل نکند.در مورد چالش های خارج از دانشگاه در فرصت های دیگری می توان بحث و تبادل نظر کرد.این چالش ها معمولا        درقالب های،سیاسی،اقتصادی،اجتماعی،مذهبی،علمی وسایر موارد قابل بررسی هستند ،یعنی اینکه دانشگاه می توانددر حل آن ها دارای برنامه باشد.

اما در مورد چالش های دانشگاهی که خود ،آن ها را به وجود می آورد .به صورت خلاصه می توان به موارد زیر اشاره کرد.

الف:خود سانسوری علمی در نگاه های مختلف.

ب: انجام پایان نامه ها به وسیله ی مراکز فروش و عدم پی گیری و جدیت دانشگاه.

ج:پذیرش بیش از توانایی دانشگاه ها خصوصا در دوره های ارشد و دکترا.

د:عدم تاکید بر زبان بین المللی و پژوهش.

ذ:عدم ارتباط یا ارتباط ضعیف دانشجویان با مراکز دانشگاهی جهان.

ر:عدم برنامه ریزی برای ایجاد فرصت های مطالعاتی در دوره های مختلف دانشگاهی حتی با مخارج شخصی.

ز:ورود به کشمکش های سیاسی به جای تفکر سیاسی.

ژ:وابستگی به جناح های مختلف اقتصادی و.....

چالش های درون دانشگاهی گرچه تحت تاثیر عوامل بیرونی نیز خواهند بود اما مسئولیت اصلی با درون است.دانشگاهی که مقید به پیشبرد علم نیست نمی تواند برون را بنیان کجرویی های خود بداند.دانشگاه محلی برای پیشرفت علم و افزایش دانش های بشری است اگر این منجر به بی سوادی یا کم سوادی اساتید یا مسئولین آن گردد افت علمی به وجود می آید که یک ضایعه ی بزرگ بشری است.

دانشگاه نباید با قوانین خود ساخته ی دیگران خود را وفق دهد بلکه عکس این قضیه صادق است.چالش بزرگ تحمیل عقاید بر روند فعالیت های دانشگاهی می تواند این چرخه را با توقف مواجه سازد.دانشگاه محلی است که افراد خاص تمایل به رود به آن را دارند.علاقه مندان، جستجوگران دانش  و شکافندگان علم از آن جمله هستند.ورود هر شخص با عناوین مختلف و تحمیلی کار را برای متوزان سازی با مشکل روبرو می کند.دانشگاه های دنیا با انواع چالش ها روبرو هستند و ایران به چالش های خاص که گاه در دنیا نظیر ندارند مواجه می باشند.