ایران اُنا - سید جلال نژادفاضل - کارشناس علوم اجتماعی: یکی از عمده ترین مشکلات و شاید با قاطعیت بتوان گفت مهمترین مشکل ایران و ایرانی بحث بیکاری و نبود شغل به اندازه همه ایرانیهاست دولت فعلی و دولتهای گذشته تمام تلاش خود را در زمینه اشتغال بکار میبرند ولی تقاضا همیشه گوی سبقت را از عرضه گرفته و این مشکل همچنان لاینحل باقی مانده تا اثرات منفی نیز بر سایر بخشهای جامعه بگذارد.

بیکاری بر ازدواج ،طلاق ،اعتیاد ، خودکشی و خیلی مسائل دیگر اثر میگذارد و همین امر اهمیت اشتغال جوانان را بیشتر خاطرنشان میسازد.
در این مقال قصد دارم نقش جامعه و مردم عادی را در خوداشتغالی مورد بررسی قرار دهم.

پتانسیلهای موجود در کشور ایران جهت خود اشتغالی بسیار بالا ولی متاسفانه ناشناخته است و البته بسیاری از ما ترجیح میدهیم شغل دولتی بدون درد سر داشته باشیم تا خودمان شغل ایجاد کنیم.

در ادامه چند مورد از پتانسیلهای موجود را معرفی میکنم به خصوص در بخش کشاورزی و صنایع وابسته به آن کشاورزی در کشور ما مغفول باقی مانده است.

ما هنوز نیاموخته‌ایم که سرزمین ما هزاران گونه گیاه خودرو در طبیعت دارد، که خیلی از این‌ها ثروت‌های بسیار زیادی را برای ما تولید می‌کنند.

به عنوان مثال: کتیرا کیلویی دویست و چهل هزار تومان است، گل گاوزبان کیلویی صد و هشتاد هزار تومان، بابونه کیلویی سی هزار تومان است و بیشمار از این گیاهان خودرو که خداوند به ما ارزانی داشته است.

ما باید کارهایی را که تا امروز پول‌محور بوده است به دانش‌محور تبدیل کنیم؛ چون جوانان ما پول ندارند و ما باید به جای پول و سرمایه دانش را جایگزین کنیم تا هر کس در هر سطح از سرمایه وارد مرحله کارآفرینی شود.

به طور مثال، گیاه استدیا چهارصد برابر از شکر شیرین‌تر است و شما اگر این گیاه را در منزل داشته باشید کیلویی پنجاه هزار تومان قیمت برگ آن است؛ ولی هنوز هم‌وطنان من با خون دل و رنج، گندم می کارند و کیلویی سیصد تومان می‌فروشند.

پوست میوه‌هایی که شما دور می‌ریزید یک طعم دهنده بسیار عالی برای محصولات غذایی مثل بستنی، نوشابه، کیک و شیرینی است؛ ولی ما از آن بی‌خبریم و از آن بهره نبرده‌ایم. ما هنوز یاد نگرفته‌ایم ضایعات میوه‌ای را در بازار تره‌بار، جمع‌آوری، شست‌وشو، برگه‌برگه و به خشکبار تبدیل و به بازار عرضه کنیم.این کار سرمایه‌ای نمی‌خواهد و فقط اراده و تصمیم شما را نیاز دارد.

الان بشر موفق شده که با کار علمی درختان را بدون شاخه کند. یعنی ما که درختان را به فاصله ۵۰ متر از هم می‌کاشتیم، حالا به فاصله ۱۰ سانت ۱۰ سانت می‌کاریم. یعنی اگر ما یک هکتار زمین کشاورزی می‌گرفتیم، جوانان ما با پنجاه متر زمین می‌توانند همان کار نسل گذشته را انجام بدهند. کشور ما با مشکل کم‌آبی روبرو است بنابراین باید با این روش‌ها ارزش افزوده را زیاد کنیم.
 
بگذارید مثال دیگری بزنم. اگر ما بذرهای نایابی را که ایرانی‌ها ندیده‌اند بکاریم و بعد از چند ماه بذرگیری کنیم و مشابه خارجی‌ها بسته بندی کنیم از هر مترمربع بین یک تا سه میلیون تومان می‌توانیم درآمد ایجاد کنیم.

ما هنوز نمی‌دانیم کاکتوس‌های میوه‌دار یعنی چه. کاکتوس‌ها را می‌شناسیم اما کاکتوس‌هایی در جهان هست، که میوه‌های گران قیمت می‌دهد. ما هنوز بلوبری، رزبری، کرانبری را نمی‌شناسیم که در آمریکا صد و بیست سال سابقه دارد.

ما هنوز نمی‌دانیم که با یک عدد گندم می‌توانیم ده هکتار را گندم بکاریم. ما هنوز نمی‌دانیم در شش ماه زمستان که گندم می‌کاریم تا در بهار شکوفه بزند می‌توانیم این کار را در فریزر خانه انجام دهیم و زمین‌مان را شش ماه آزاد کنیم. گندم پانزده روز در فریزر می‌ماند مثل اینکه شش ماه زمستان و پاییز را در زمین مانده است. ما برای روز مادر، گل‌های گوشت‌خوار را در یک پشت‌بام تولید کردیم و چند ده میلیون تومان فروختیم.

در کشور ما که در صبح و ظهر و شام نود میلیون سفره باز می‌شود (یعنی خانواده‌ها به اضافه واحدهای تجاری، هتل‌ها، کافی‌شاپ‌ها و…)، اگر ما قادر باشیم چیزی روی این همه سفره بگذاریم و از هر یک میلیون سفره یک ریال به ما برسد، ۳۴۷ میلیارد تومان درآمد خواهیم داشت.

در این یادداشت، که بحث ما درباره کشاورزی است می‌توانیم هزاران فرصت کشاورزی را با هر توانی یا هر امکانی در هر استانی به سرانجام برسانیم و درآمد جدید و جالبی را به دست بیاوریم که قابل مقایسه با شیوه‌های گذشته نباشد.

از یازده اقلیمی که در جهان وجود دارد کشور ایران صاحب نه اقلیم است؛ امّا چرا ما میوه‌های جدید را روی سفره‌های‌مان نمی¬بینیم؟ چرا این همه فرصت‌هایی که در زمینه لوازم آرایشی از طبیعت می‌توان به دست آورد، در فرهنگ ایرانی وجود ندارد؟

ما پانزده کشور همسایه داریم که ۲میلیارد از ۶کشور جهان در آن ساکن هستند و همه آن ها نیازمند همه چیز هستند.

آیا به بازارهای گسترده پیرامون خودمان فکر کرده‌ایم؟ آیا هنوز به این نکته پرداخته‌ایم که تک‌تک شما خوانندگان این مقاله می‌توانید چه میزانی از این نیازها را تأمین کنید و در زندگی و کارتان تحول عمده ایجاد کنید؟

آیا ما نمی‌توانیم فرآوری محصولاتی را که دیگران تولید می‌کنند انجام دهیم؟ یعنی اگر ما زمین، امکانات و آگاهی نداریم، می‌توانیم از محصولات دیگران در منزل خودمان کارگاهی ایجاد کنیم و با مجوز قانونی در آن جا مشغول به فرآوری محصولات شویم.

به عنوان مثال فرض کنید که می‌خواهیم یک ماسک صورت تولید کنیم که صد در صد طبیعی و بسیار برای مصرف‌کنندگان مفید و پر جاذبه است. احتیاج به بیست متر اتاق داریم.

اینها مثالهایی بود که شاید در کشور بتوان عملی کرد ولی در شهرستان شوش عملیاتی نباشد ولی آیا به این فکر کرده اید که در فضای 50 متری خانه های روستایی میتوان ماهیانه بالغ بر 5 میلیون درآمد داشت.

بله بسیار ساده از طریق پرورش بلدرچین ، مرغ خانگی ، بوقلمون و چندین شغل خانگی دیگر.

برای رسیدن به این مرحله آگاه سازی لازم است که بر عهده صدا و سیما ، رسانه های مجازی ، آموزش و پرورش ، اداره کار ، جهاد کشاورزی و سایر ارگانهایی که با این مقوله در ارتباطند.