ایران اُنا - عزیزالله احمدی - معاون فرهنگی ایران اُنا: روشنفکر را "که" و روشنفکری را"چه" بدانیم؟

آیا شوش معاصر روشنفکر یا  روشنفکرانی دارد؟ اگر هست آیا از نظرگاه هایشان جامعه را منتفع کرده اند؟ اگر خیر ، دلیل آن چیست؟

در تعریفی اولیه ، روشنفکران شوش ، را می توان کسانی دانست که تمام امور و مناسبات زیست انسانی مردم شوش را می شناسند و آن مناسبات را ، یا "مساله دار" می بینند یا آن را به "مساله" تبدیل می کنند! با این تعریف ،می توان روشنفکری را با سایر امور اجتماعی شوش ، دارای نسبتی "عام" و "خاص"  دانست.

"عام" است وقتی همه چیز را دارای مساله می بیند.

"خاص"است وقتی که " مشکلی" را، برای پیداکردن راه حل ها ، به"مساله" مبدل می کند.

پس روشنفکران شوش الزاماً کسانی هستند که "نقد"می کنند ، "حرف"می زنند" اما این "حرف و نقدشان ،"نق"نیست.بلکه هدف از طرح دعوی های مکررشان، نه نفع شخصی.! بلکه نفع جامعه و ارتقاء حیات انسانی مردم فهیم این شهر تاریخی-مذهبی است.

از این رو، آنان بارهای سنگین مسئولیتی را به دوش می کشند که هیچگاه از کسی برای آن رنج  طاقت فرسای ، چیزی مطالبه نمی کنند! به همین علت است که برای روشنفکران نجیب و با اصالت شوش نه کسب وجهه بلکه انواع موقعیت های انسانی ، بحث برانگیزند . از فرهنگ و معیشت و علم و آگاهی گرفته تا اشتغال و اقتصاد و...!

حال با توجه به انتخابات پیش رو که خواه ناخواه روشنفکران شوش را همانند سایر مردم ، وارد عرصه ی "سیاست"می کند ،این سوال مطرح است که وظیفه آنان چیست؟

آیا باید وارد بازی های سیاست یا سیاست بازی ها مرسوم شوند؟آیا عمل و بیان شان باید ،موضع گیری "له"یا "علیه"داوطلب"یا "داوطلبانی خاص" باشد ؟

به نظر نمی رسد با چنان تعریفی که از روشنفکری ابراز شد، چنین کارکردهایی ، شایسته ی روشنفکران شوش باشد ! مسئولیت عمده ی این دسته از"پاک اندیشان" باید(البته این "باید" باید امری نیست بلکه "باید" خواهشی است) شناسایی ، نمایاندن و آشکارسازیِ مساله هایی باشند که یا "نگفته" مانده اند یا "ناگفته" گذاشته شده اند. تا بتوانند ، داوطلبان نمایندگی شوش را در برآوردن این مطالبات مردم شوش  ، به تامل های تازه و در نتیجه گره گشایی های بدیع فرابخوانند؟!

روشنفکران ِ انسان خواه و انسانیت اندیش شوش نمی توانند شأن اندیشه ورزی های خود را در حد یک هوادار "فردی"،"حزبی" یا حتی "سیاسی" تنزل دهند !زیرا برای آنان، سیاست ذیل همه چیز است ! از منظر آنان اگر سیاست برای بسیاری  پر از "وزن" و"تحیر" و" هیاهو"هاست! برای اینان پر از "خالی "هاست! و آنچه مهم است فقط تعالی شوش و مردم فهیم آن است!(استناد به شعر سهراب سپهری است که می گوید: "من قطاری دیدم که سیاست می‌برد و چه خالی می‌رفت"... ) .

باری ،روشنفکران واقعی شوش خود را در انتخابات پیش رو ، متوقف در"فرد، یا "رسم" و" بر چسب" خاصی نمی کنند تا در "موافقت" یا " مخالفت" علیه داوطلبی موضع بگیرند، بلکه مسئولیت خود را در طرح سوال و پرسش افکنی و مساله دار کردن شرایط انسانی  و توسعه متوازن مردم شوش  و غمخواری با آنان ودر یک کلام، به فکرصدای "سرفه"های دردمندان شوشی  می دانند که از فرط  سختی تامین حیات و بیکاری و..و..و.. صدایشان شنیده نمی شود!!