با وجود تاکيد استاندار و برخي مديران مبني بر اجراي طرح زراعت باغباني در خوزستان، کشاورزان شهرستان شوش، آبي براي اجراي اين طرح ندارند.

به گزارش ایران اُنا، کشاورزان غرب کرخه طبق قراردادهاي اجاره منعقد با مديريت جهاد کشاورزي بايد در مقابل 70 درصد کشت،30 درصد کشت زراعت باغباني را در زمين‌هاي زراعتي خود پياده کنند. اين 30 درصد مي‌تواند درخت‌هاي مثمر مثل نخل و... باشد. حال دغدغه فعلي کشاورزان ناتواني در تامين آب براي 30 درصد طرح زراعت باغباني است.

کشاورزان مي‌گويند هيچ نهادي قول تامين آب به ما نداده و نمي‌توانيم آب مورد نياز براي اين طرح را تامين کنيم. مسئولان کشاورزي هم در مقابل مي‌گويند اين طرح کارشناسي شده است و بايد اجرا شود و به سادگي نمي‌توان طرح را لغو کرد مگر اينکه سازمان آب وبرق امکان تامين آب براي طرحها را نداشته باشد.

کشاورزان غرب کرخه که زمين‌هاي کشاورزيشان از حاصلخيز ترين خاک‌هاي ايران به شمار مي‌رود، اين روزها با کابوس بي آبي دست و پنجه نرم مي‌کنند و محصولاتشان که نقش مهمي‌ در تنظيم بازار کشور دارد با مشکل مواجه هستند. گويي مشکل کشاورزان شوشي پاياني ندارد. در فصلي مشکل کودهاي تقلبي دارند و در فصلي ديگر کمبود سوخت براي وسايل کشاورزي. اين بار، بي‌آبي گريبان کشاورزان غرب کرخه را گرفته است. کرخه که روزگاري طغيانش وحشت به جان اهالي آن منطقه مي‌انداخت حالا تبديل به رودي بي‌جان شده است. اخيراً کشاورزان منطقه غرب کرخه صدها هکتار زمين کشاورزي را به زير کشت بردند. کشاورزان مي‌گويند که مسئولان بهره‌برداري آب به ما قول تامين آب براي طرح زراعت باغباني را ندادند. از جهتي هم کاشت نخيلات يا پرتقال يا ديگر درختان مثمردر کنار مزارعشان بر مشکلات آنها افزوده است چرا که درختان مثمرهمواره و خصوصا در فصل تابستان بايد سيراب باشد ولي متاسفانه شبکه آبياري غرب کرخه چر اين فصل هيچگونه آبي به کشاورزان نمي‌دهد.

يک فعال کشاورزي در گفت‌وگو با مهر توضيح داد: کشاورزان منطقه چنانه و خسرج و ام‌الدبس همواره با مشکلات متفاوتي دست و پنجه نرم مي‌کنند. اکنون مهمترين مشکل ما تامين آب براي طرح زراعت باغباني است. طرح‌هاي زراعت باغباني در غرب کرخه و خصوصا اکثر اراضي زيرشبکه کانال پاي پل و دشتهاي عرايض و باغه و قسمت بزرگي از مابقي اراضي، فاقد چاه و هر گونه منبع تامين آب هستند.

عزيز محسني چناني در اين باره گفت: طرح‌هاي زراعتي باغباني طرح‌هايي هستند که کشاورز موظف است در قبال 70 درصد زراعت گندم، 30 درصد زراعت درختان مثمر مثل نخيلات و پرتقال و... را در برنامه کاشت قرار دهد. در سال‌هاي اخير جهاد کشاورزي و امور اراضي اقدام به عقد قراردادهاي اجاره با کشاورزان در قالب طرح‌هاي زراعتي باغباني کردند.

محسني چناني توضيح داد: اين قراردادها به مدت سه سال بوده است و در پايان براي تمديد قرارداد مذکور و براي ادامه فعاليت کشاورزان بايد اين طرح‌ها به اجرا گذاشته شده باشند. اين طرح هنوز به تمديد قرارداد نرسيده و از حدود سه سال پيش شروع شده است و هنگام تمديد قرارداد براي کشاورزان بدون شک مشکلاتي پيش مي‌آيد.

اين فعال کشاورزي گفت: شبکه اي که در مهمترين فصل سال در تشنگي شديد است و درختان نياز به آبرساني دارند ،آبي ندارد. سازمان آب و برق استان و معاونت بهره‌برداري آن سازمان هيچ گونه تعهدي در تامين آب فصل تابستان براي زمين‌هاي تحت پوشش شبکه کرخه نداده است. جاي سئوال است کشاورزان از چه منبع و از چه طريقي اقدام به کاشت درخت و اجراي طرح مذکور کنند؟ محسني چناني افزود: معاونت بهره‌برداري و شرکت بهره‌برداري از شبکه‌هاي ناحيه شمال خوزستان تابع معاونت مذکور صريحا اعلام مي‌کنند در تابستان هيچ آبي نداريم. کشاورزان خواستار تامين آب هستند. از نظر ما يا طرح‌ها بايد برداشته شوند يا در آنها اصلاحاتي انجام شود. همچنين مي‌شود الگوي طرح از باغباني به زراعتي تغيير کند. وي با بيان اينکه براي کشت گندم آب موجود است توضيح داد: زمستان امسال تامين آب ولو با تاخير انجام شد اما براي زراعت باغباني سازمان نمي‌تواند تامين آب کند. تقريبا مي‌توان گفت چندين هزار هکتار از زمين‌هاي زراعتي غرب کرخه اين مشکل را دارند. اين فعال کشاورزي تاکيد مي‌کند: سازمان آب و برق صريحا مي‌گويد شبکه مشکلات فراواني مثل مشکلات کمبود آب و حتي مشکلات فني کانال و شبکه دارد و خشکسالي است و توانايي تامين آب را ندارم. همچنين هيچ تعهدي براي تامين آب اين طرح به ما داده نشده است. ما کشاورزان خواستار رسيدگي به اين وضعيت و در صورت عدم تامين آب طرحها، متقاضي اصلاح طرح زراعت باغباني وتغيير الگوي آن به زراعت هستيم.

با اينکه کشاورزان از نبود آب لازم براي اجراي طرح زراعت باغباني سخن مي‌گويند اما مسئولان جهادکشاورزي تاکيد دارند که فرهنگ کاشت درخت بايد ميان کشاورزان نهادينه شود. کارشناس مديريت جهاد کشاورزي شوش در اين خصوص به خبرنگار مهر گفت: يکي از سياست‌هاي دولت در بخش کشاورزي فرهنگسازي کاشت درخت خصوصا نخل است.

حسين والي توضيح داد: در گذشته بيش از 10 سال پيش طرحي بود با عنوان «طرح طوبي» که کشاورزان مجبور بودند 100 درصد زمين‌هاي خود را زراعت باغباني کنند و پس از مدتي اين طرح لغو شد.

والي افزود: بايد با نگاه کارشناسي ببينيم چقدر مي‌توانند آب تزريق کنند. اين در حالي است که کانال‌هاي فرعي شبکه آبرساني همچنان وضعيت خوبي ندارند.

وي همچنين يادآور شد: دولت همچنين برنامه اجراي طرح آبياري تحت فشار قطره اي را در نظر دارد. فعلا کشاورزان نمي‌توانند با قاطعيت بگويند که اين طرح قابل اجرا نيست.

بايد طرح آناليز و بررسي شود و به اين سادگي نمي‌شود قضاوت کرد. وي همچنين در مورد کاشت نخل گفت: کاشت نخل بايد به مرور تبديل به فرهنگ شود. اگر سيستم‌هاي تحت فشار جديد راه اندازي شوند حتما آب کافي موجود خواهد بود. نخل بسيار ارزشمند است و در حوزه‌هاي مختلفي همچون صادرات بايد ورود کرد و هزينه يک خانواده را از اين راه به راحتي مي‌تواند تامين کرد.

اگر چه سه رودخانه كرخه، دز و شاوور از شهرستان شوش مي‌گذرند اما تمام مسير بياباني است و شن‌هاي روان پيشروي زيادي كرده‌اند و از جنگل‌هاي انبوه كرخه كه روزي زيستگاه شير و گوزن زرد بوده هيچ اثري نيست. كم آب شدن كرخه باعث شده بخش زيادي از درختان نابود شود، قسمتي را اهالي براي كشاورزي تسطيح كرده اند و چون از لوله كشي گاز هم محرومند، بخشي را هم به عنوان هيزم مصرف كرده اند. در همسايگي كرخه، عطش حرف اول را مي‌زند. نخل نيز در اين زمينهاي تشنه و خشك دوام نمي‌آورد.