با توجه به اینکه هر انقلابی در جهان در ابتدای خود دارای اهداف خاصی است لذا رهبران آن می کوشند تا با هدایت جمعی آن را در مسیر درست قرار دهند.این مسیر یابی کمکی است که انقلاب را به اهداف خود نزدیک می نماید.طبیعی است که پیروزی انقلاب به معنای هدایت درست و رسیدن به حداقل خواسته هاست و هرگز به معنای اتمام کار نیست.استمرار هر انقلابی بعد از پیروزی خواسته ی کسانی است که می دانند در آغازین مشکلاتی است که باید با صبر و کوشش حل نمایند.

مسیر که مشخص شود راه و حرکت نیز ادامه می یابد اما با توجه به ویژگی های هر انقلاب خصوصا وضعیت آغازین آن و تابع احساسات و جو زمانه شدن می تواند مسیر را غبارآلود کند،این خطر وجود دارد که انقلاب در ابتدای کار خود از مسیر اصلی منحرف شود.شناخت خطوط درست و غلط و تمایز آن ها از یکدیگر کوششی است که انقلابیون متفکر در طی موفقیت انجام می دهند.

انقلاب اسلامی ایران به عنوان طوفانی سهمگین برای استکبار و رویدادی بی نظیر در جهان امروز از این قاعده مستثنی نیست.کشتارهای منجر به پیروزی و شهادت بسیاری از مردم در کنار آن و زمینه سازی برای انتقام و تبدیل شدن وضعیت از جمعی به فردی حالتی بود که انتظار می رفت.این به معنای انحراف از مسیر آزادی و آزاد طلبی است.بر این اساس انقلاب در شتاب خود آنچنان قوی بود که هر لحظه می توانست حوادث جدیدی ایجاد نماید.در ابتدای پیروزی و شادمانی مردم احساسات چنان غالب بود که تشخیص دوست از دشمن را با مشکلاتی روبرو ساخت.

کوشش های متفکرانه و متعهدانه در هر انقلابی متوجه ی انحراف شناسی است.در ایران این وضعیت با کندی انجام گرفت و گروه های سیاسی طلبکار کوشیدند تا سهم خواهی خود را در همان ابتدا به ثمر رسانند.انقلابی که با شعارهای دینی آغاز شد به وسیله کسانی به شعارهای حزبی تبدیل گردید که با دین توافقی نداشتند.کوشش های عمدی و جهالت های سهوی راهی برای انحراف از مسیر گردید.

ما انحراف شناسی را طریقی برای جلوگیری از شکست انقلاب می دانیم و معتقدیم که تلاشی اندیشمندانه از طریق افرادی است که حقیقتا انقلابی هستند و این رویداد را نه برای منافع شخصی خود که برای جامعه ای می خواهند که آن راشایسته می دانند.آزادی و استقلال می توانند با نام های دیگری جایگزین شوند و تبدیل به بدل هایی گردند که رنگ و زیبایی خاصی دارند.ماهیت آن ها انقلابی نیست اما ظاهری فریبنده و توجیهاتی محکم دارند.

انحراف شناسی در انقلاب اسلامی ایران که لازمه ی پیشرفت و تعالی است کوششی تلقی می گردد که با نشان دادن اصل واژه ها و نه بدل آن ها مردم را به سمت اهداف از پیش تعیین شده هدایت و مانعی بزرگ برای انحراف از مسیر می گردد.ما اعتقاد داریم که این کوشش می بایست در آغازین انقلاب با شدت مورد توجه قرار گیرد که متاسفانه جو انقلاب چنان خاص بود که این موضوع را پوشش داد و در نتیجه مشغول شدن به مسائل دیگر باعث غفلت از آن گردید.

باید خط اصلی انقلاب را مشخصا ترسیم نمود و با روشن شدن مسیر ،زمینه را برای شناخت انحراف مهیا ساخت.در این تلاش هیچ مانعی نمی تواند توقف ایجاد کند زیرا مرگ و زندگی هر انقلابی در آن نهفته است.خواب آرام ملت و غفلت سهوی انقلابیون ،آن ها را در تله ای خواهد انداخت که خود پیش بینی نمی کنند.انحرافی که آگاهانه از طریق دشمن و جاهلانه از طریق دوستان ایجاد می گردد و به ناگاه ماشین انقلاب را در درون دره سقوط خواهد داد.

انحراف شناسی انقلاب اسلامی ایران تابع هیچ زمان خاصی نیست و در همیشه ی تاریخ باقی است.واژه های آن مبین نوع مسیر و کوشش های تعالی بخش آن نشان دهنده ی شناخت انحراف و دوری از آن است.باید در این زمینه کارهای علمی بزرگی انجام داد تا بدین شکل بتوان الگویی مناسب برای سایر ملت ها شد.غفلت از خودیابی و بینش حرکتی باعث انحراف از مسیری می گردد که انقلابیون زنده و شهید شده برای ما ترسیم نمودند.باید این مهم را با جدیت پیگیری کرد و به دور از احساسات کاذب و تنها از طریق اندیشه و عقل آن را به سرانجام رساند.